Dinim Benim mi Ana Babamın mı Seçimi?

“BEN bu dinde doğdum, bu dinde öleceğim.” Polonya’daki Yehova’nın Şahitleri hizmetleri sırasında böyle diyen kişilerle sık sık karşılaşıyor. Bu sözlerden de görüldüğü gibi birçok insan dinin nesilden nesle geçen bir şey olduğunu düşünüyor. Siz de yaşadığınız ülkede böyle düşünen insanlarla karşılaşıyor musunuz? Peki böyle bir görüş nelere yol açıyor? İnsanlar genellikle ana babalarının mensup olduğu dini otomatikman seçiyorlar ve bunun sonucunda din sadece bir formalite haline geliyor. Ailelerinden harika bir ruhi miras alan Yehova’nın Şahidi gençler de aynı duruma düşebilir mi?

Timoteos böyle bir duruma düşmedi. O, gerçek Tanrı’ya inanmayı ve O’nu sevmeyi annesi ve büyükannesinden öğrenmişti. Kutsal Yazıları “bebekliğinden beri” biliyordu. Fakat zamanla annesi ve büyükannesi gibi o da öğrendiklerinin hakikat olduğuna bizzat iman etti. Kutsal Yazılardan İsa Mesih hakkında öğrendiklerinin “doğruluğuna ikna oldu” (2. Tim. 1:5; 3:14, 15). Dolayısıyla İsa’nın takipçisi ana babalar çocuklarını hakikatte yetiştirmek için ellerinden geleni yapsalar da çocuklar Yehova’ya hizmet etmeyi kendileri istemelidir (Mar. 8:34).

Yehova’ya sevgiden ötürü hizmet etmek ve ne olursa olsun O’na sadık kalmak isteyen her birey araştırma yaparak kendini ikna etmelidir. Böylece sağlam ve kökleşmiş bir imana sahip olur (Efes. 3:17; Kol. 2:6, 7).

Sen Ne Yapmalısın?

Annesiyle babası Yehova’nın Şahidi olan Albert * “Bunun hakikat olduğundan hiçbir zaman şüphe etmedim” diyor. “Fakat nasıl yaşamam gerektiği hakkında söylediklerini kabul etmekte zorlandım.” Bir gençsen sen de aynı şekilde düşünebilirsin. Fakat gereken çabayı gösterirsen Yehova’nın senden neler istediğini daha net şekilde anlayabilir ve O’nun istediği şekilde yaşamaktan zevk almaya başlayabilirsin (Mezm. 40:8). Albert “İşe dua etmekle başladım” diyor. “Başlarda kolay olmadı, kendimi zorlamam gerekti. Ancak çok geçmeden, eğer doğru olanı yapmaya çalışırsam Tanrı’nın gözünde değerli biri olabileceğime gerçekten inanmaya başladım. Bu bana gerekli değişiklikleri yapma gücü verdi.” Yehova’yla yakın bir ilişki kurarsan sen de O’nun istediklerini yapma arzusu duyacaksın (Mezm. 25:14; Yak. 4:8).

 Arkadaşlarınla oynadığın bir oyunu ya da yaptığın bir sporu düşün. Kurallarını bilmiyor ya da iyi oynayamıyorsan sana sıkıcı gelir. Fakat kurallarını öğrenirsen ve ustalaşırsan oynayacağın zamanı hevesle beklersin, hatta oynamak için fırsat yaratırsın, değil mi? Cemaat faaliyetleri için de aynı şey söz konusudur. İbadetlere kendi isteğinle önceden hazırlan. Cemaatte aktif biri ol. Böyle yaparsan genç yaşta başkalarına örnek olabilir ve onları teşvik edebilirsin (İbr. 10:24, 25).

İnancını başkalarına anlatmak konusunda da aynısı geçerlidir. Bunu da zorunluluktan değil sevgiden dolayı yapmalısın. Kendine şöyle sor: “Yehova hakkında bildiklerimi neden başkalarıyla paylaşmak istiyorum? O’nu sevmek için hangi nedenlerim var?” Yehova senin için sevgi dolu bir Baba gibi olmalı. O, Yeremya aracılığıyla şöyle diyor: “Beni gerçekten arayacak ve tüm yürekten aradığınız için de bulacaksınız” (Yer. 29:13, 14). Yehova’yla böyle bir ilişkiye sahip olmak için ne yapman gerekebilir? Jakub “Düşünüş tarzımı değiştirmem gerekti” diyor. “Çocukluğumdan beri ibadetlere katılıyor ve hizmete çıkıyordum, fakat bunlar benim için rutin hale gelmişti. Hakikati ancak Yehova’yı yakından tanıyınca ve O’nunla yakın bir ilişki geliştirince gerçekten benimsedim.”

Seni teşvik edecek kardeşlerle arkadaşlık yapman da hizmetten zevk almanı sağlayacak. Kutsal Kitap “Hikmetlilerle aynı yolda giden hikmetli olur” der (Özd. 13:20). Dolayısıyla cemaatte ruhi hedefleri olan ve Yehova’ya hizmet etmekten sevinç duyan kişileri bulmaya çalış. Jola şöyle diyor: “Ruhi düşünüşlü birçok gençle arkadaş olmak beni çok güçlendirdi. Hizmetten büyük sevinç almaya başladım.”

Ana Babalar Ne Yapmalı?

Jola “Bana Yehova’nın güzel niteliklerini öğrettikleri için annemle babama minnetarım” diyor. Ana babalar çocuklarının yapacağı seçim üzerinde büyük etkiye sahiptir. Elçi Pavlus ilhamla şöyle yazmıştı: “Babalar, . . . . [çocuklarınıza] Yehova’nın yol gösteren düşünüşünü aşılayarak, O’nun terbiyesiyle yetiştirin” (Efes. 6:4). Bu öğüdün de açıkça gösterdiği gibi ana babaların yapması gereken şey, çocuklarına kendi yollarını değil Yehova’nın yollarını öğretmektir. Çocuğunuza kendi isteklerinizi aşılamak yerine, Yehova’nın isteğine uygun bir yaşam sürme arzusu aşılamanız ne kadar güzel olur!

‘Evinizde otururken, yolda yürürken, yattığınız ve kalktığınız zaman’ Yehova’nın yollarından söz ederek bunları çocuğunuzun yüreğine aşılayabilirsiniz (Tekr. 6:6, 7). Üç oğul yetiştiren Ewa ve Ryszard “Tamgün hizmetin çeşitli alanları hakkında sık sık konuşurduk” diyor. Sonuç ne oldu? “Çocuklar küçük yaşta Vaizlik İbadetinde görev almak istediler, müjdeci oldular ve en sonunda da vaftiz edilmeye  karar verdiler. Sonrasında kimisi Beytel’e girdi, kimisi de öncülüğe başladı.”

Ana babaların iyi örnek olması çok önemlidir. Ryszard şöyle diyor: “İkili bir yaşam sürmemeye, yani evde farklı cemaatte farklı davranmamaya dikkat ettik.” Kendinize şunları sorun: “Çocuklarım beni gözlemlediklerinde ne görüyor? Yehova’ya gerçek bir sevgi duyduğumu görüyorlar mı? Sevgim dualarımdan ve kişisel inceleme alışkanlıklarımdan belli oluyor mu? Tarla hizmeti, eğlence ve maddi şeylerle ilgili tutumum ve cemaatteki kardeşler hakkında söylediklerim bu sevgimi yansıtıyor mu?” (Luka 6:40). Çocuklarınız günlük yaşamınızda sizi gözlemleyecek ve söylediklerinizle yaptıklarınız arasında herhangi bir tutarsızlık varsa bunu fark edecek.

Çocuk yetiştirirken terbiye de önemlidir. Fakat her çocuğun ihtiyacı farklıdır, bu nedenle ana babalar çocuklarını ‘gitmesi gereken yola göre eğitirken’ her bir çocuğun ihtiyacını dikkate almalılar (Özd. 22:6). Ewa ve Ryszard şöyle diyor: “Kutsal Kitabı incelemek için her çocuğumuza ayrı bir vakit ayırırdık.” Elbette çocuklarla ayrı ayrı inceleme yapmanın gerekli olup olmadığına her ana baba kendisi karar vermelidir. Ancak durum ne olursa olsun her çocuk ayrı bir birey olarak görülmeli. Bu, esnek ve makul olmayı gerektirir. Örneğin çocuğunuza belli bir müzik türünün uygun olmadığını söylemektense, Kutsal Kitaptan ilkeler göstererek doğru kararı kendisinin vermesi için onu eğitebilirsiniz.

Çocuğunuz ondan ne beklediğinizi tam olarak biliyor ve yapıyor olabilir. Yine de yüreğine erişmelisiniz. Unutmayın, “insanın yüreğindeki niyet derindeki sular gibidir; ayırt edici kişi onu çekip çıkarır” (Özd. 20:5). Çocuğunuzun yüreğinde gizli olan herhangi bir şüphe ya da olumsuz düşüncenin belirtilerine karşı uyanık olun ve hemen harekete geçin. Yargılayıcı olmaktan kaçının. Onun için kaygılandığınızı belli edin ve sözlerinizi dikkatle seçerek bazı sorular sorun. Ancak bunu sorguya çeker gibi yapmayın. Samimi bir ilgi gösterirseniz çocuğunuz bundan etkilenecek ve ona yardımcı olmanız kolaylaşacak.

 Cemaattekiler Ne Yapmalı?

Cemaatin bir bireyi olarak siz de gençlerin hakikati takdir etmesine yardımcı olabilir misiniz? Çocukların eğitiminde başlıca sorumluluk ana babaya ait olsa da cemaattekilerin, özellikle de ihtiyarların bu konuda yapabileceği şeyler vardır. Ana babadan birinin hakikatte olmadığı aileler bu tür bir yardıma özellikle ihtiyaç duyarlar.

İhtiyarlar, gençlerin Yehova’yı sevmelerine ve cemaatte kendilerine ihtiyaç duyulduğunu ve değer verildiğini hissetmelerine nasıl yardım edebilir? Polonya’daki bir cemaatte gözetmen olarak hizmet eden Mariusz şöyle diyor: “İhtiyarlar gençlerle mutlaka iletişim kurmalılar! Sadece sorunlar çıktığında değil, her fırsatta bunu yapmalılar, örneğin hizmetteyken, ibadetten sonra ya da birlikte bir çay içerken.” Gençlere cemaat hakkındaki düşüncelerini sormayı deneyin. Böyle açık bir iletişim kurmanız gençlerin cemaate yakınlaşmasını sağlayacak ve kendilerini cemaatin bir parçası olarak görecekler.

Bir ihtiyarsanız cemaatinizdeki gençleri daha yakından tanımaya çalışıyor musunuz? Daha önce bahsedilen Albert şu anda ihtiyar olarak hizmet ediyor olsa da zor bir ergenlik dönemi geçirdi. “Gençken bir çobanlık ziyaretine gerçekten ihtiyacım vardı” diyor. İhtiyarlar ayrıca gençlerin ruhen ilerlemesi için dua ederek de onlara kişisel ilgi gösterebilir (2. Tim. 1:3).

Gençlerin cemaatteki faaliyetlerle meşgul olması yararlıdır. Aksi takdirde kendilerine dünyevi hedefler koymaya başlayabilirler. Onlardan yaşça büyük olan sizler, onlarla hizmete çıkabilir ve arkadaş olabilir misiniz? Gençlerle boş zamanlarınızda da vakit geçirin, böylece aranızdaki güven artacak ve dost olacaksınız. Jola şöyle anlatıyor: “Öncü bir hemşire benimle özel olarak ilgilendi. Onunla hizmete çıktığımda bunu ilk defa isteyerek yaptım.”

Senin Seçimin

Bir gençsen kendine şöyle sor: “Gelecekle ilgili ne gibi planlarım var? Henüz vaftiz edilmemişsem planlarımın arasında bu da var mı?” Fakat neden vaftiz edilmek istediğin de önemlidir. Vaftiz edilmeye karar verdiğinde bunu aile geleneğini sürdürmek için değil, Yehova’ya derin bir sevgi duyduğun için yapmalısın.

Yehova’yı gerçek dostun, hakikati de hazinen olarak gör. Yehova “Korkma, çünkü Ben seninle beraberim. Etrafına bakınıp durma, çünkü Ben senin Tanrınım” diyor. Evet, Yehova O’nun dostu olduğun sürece seninle beraber olmaya devam edecek. Seni güçlendirecek ve ‘sağ eliyle seni sımsıkı tutacak’ (İşa. 41:10).

[Dipnot]

[Sayfa 4’teki resim]

Çocuğunuzun yüreğindekileri görmeye çalışın

[Sayfa 6’daki resim]

Vaftiz kararı Yehova’ya duyulan derin bir sevgiden kaynaklanmalı