Yehova’nın Kutsal Ruhunu Kederlendirmeyin

“Tanrı’nın kutsal ruhunu kederlendirmeyin;. . . . [onunla] mühürlendiniz” (EFES. 4:30).

1. Yehova milyonlarca insan için ne yaptı? Onlar hangi sorumluluğu taşıyor?

YEHOVA bu sıkıntılı dünyada yaşayan milyonlarca insan için özel bir şey yaptı. Biricik oğlu İsa Mesih aracılığıyla Kendisine yaklaşmalarını mümkün kıldı (Yuhn. 6:44). Eğer yaşamınızı Tanrı’ya adadıysanız ve bu adağınıza uygun yaşıyorsanız siz de onlardan birisiniz. Kutsal ruhun adıyla vaftiz edilmiş biri olarak bu ruhun yönlendirmesine uygun yaşama sorumluluğu taşıyorsunuz (Mat. 28:19).

2. Hangi soruları inceleyeceğiz?

² “Ruhu hoşnut ederek eken” kişiler olarak yeni kişiliği giyiyoruz (Gal. 6:8; Efes. 4:17-24). Fakat elçi Pavlus, Tanrı’nın kutsal ruhunu kederlendirmememiz için bize bir öğüt verir ve uyarıda bulunur (Efesoslular 4:25-32’yi  okuyun). Şimdi elçinin bu öğüdünü dikkatle inceleyelim. Acaba Pavlus Tanrı’nın ruhunu kederlendirmekten bahsederken ne demek istedi? Yaşamını Yehova’ya adamış biri O’nun ruhunu ne zaman kederlendirir? Biz bundan nasıl kaçınabiliriz?

Pavlus Ne Demek İstedi?

3. Efesoslular 4:30’daki sözlerin anlamını nasıl açıklarsınız?

³ Öncelikle Pavlus’un Efesoslular 4:30’daki sözlerine bakalım. O şöyle yazdı: “Tanrı’nın kutsal ruhunu kederlendirmeyin; sizler fidyeyle kurtulacağınız o gün için [onunla] mühürlendiniz.” Pavlus sevgili iman kardeşlerinin Tanrı’nın önündeki iyi adlarını ve O’nunla ilişkilerini tehlikeye atmasını istemiyordu. Onlar ‘fidyeyle kurtulacakları o gün için’ Yehova’nın ruhuyla ‘mühürlenmişlerdi.’ Tanrı’nın kutsal ruhu o zaman olduğu gibi şimdi de sadık kalan meshedilmişler için bir mühür, yani “gelecek olanın teminatı”dır (2. Kor. 1:22). Bu mühür onların Tanrı’ya ait olduğunu ve gökte yaşama ümidine sahip olduklarını gösterir. Mühürlenen kişilerin toplam sayısı 144.000 olacaktır (Vah. 7:2-4).

4. Tanrı’nın ruhunu kederlendirmekten kaçınmak neden önemlidir?

⁴ Bir Hıristiyanın kutsal ruhu kederlendirmesi, sonunda hayatında Tanrı’nın etkin gücünün etkisini tamamen kaybetmesine yol açabilir. Davut’un Bat-şeba’yla günah işledikten sonra söylediği sözlerden bunun mümkün olduğu görülüyor. Davut tövbekâr bir tutumla Yehova’ya şöyle yalvardı: “Beni huzurundan atma, kutsal ruhunu ne olur benden alma” (Mezm. 51:11). Sadece ‘sonunda ölüm bile olsa sadık kalan’ meshedilmiş kişiler gökte ölümsüz hayat “tacını” alacak (Vah. 2:10; 1. Kor. 15:53). Yeryüzünde yaşama ümidine sahip Hıristiyanların da Tanrı’ya sadık kalmak ve Mesih’in fidyesine imanları sayesinde yaşam armağanı almak için kutsal ruha ihtiyaçları var (Yuhn. 3:36; Rom. 5:8; 6:23). Dolayısıyla hepimiz Yehova’nın kutsal ruhunu kederlendirmemeye çok dikkat etmeliyiz.

Bir Hıristiyan Ruhu Ne Zaman Kederlendirir?

5, 6. Bir Hıristiyan Yehova’nın ruhunu ne zaman kederlendirir?

⁵ Kendini Tanrı’ya adamış Hıristiyanlar olarak kutsal ruhu kederlendirmekten kaçınabiliriz. Eğer ‘ruhun gösterdiği yolda yürümeye ve yaşamaya devam edersek’ bunu başarabiliriz. O zaman günahkâr bedenin isteklerine yenilmeyiz ve kötü özellikler sergilemeyiz (Gal. 5:16, 25, 26). Fakat bu durum değişebilir. Tanrı’nın ruhuyla ilham ettiği Sözünde mahkûm ettiği davranışlara doğru, yavaş yavaş ve hatta fark etmeden sürüklendiğimizde Tanrı’nın ruhunu bir ölçüde kederlendirebiliriz.

⁶ Eğer sürekli kutsal ruhun yönlendirmesine aykırı davranırsak, kutsal ruhu ve bu ruhun kaynağı olan Yehova’yı kederlendirmiş oluruz. Efesoslular 4:25-32’yi gözden geçirmek nasıl davranmamız gerektiğini ve Tanrı’nın ruhunu kederlendirmekten nasıl kaçınabileceğimizi gösterecek.

Kutsal Ruhu Kederlendirmekten Nasıl Kaçınabiliriz?

7, 8. Neden doğruyu söylememiz gerektiğini açıklayın.

⁷ Doğruyu söylemeliyiz. Pavlus Efesoslular 4:25’te şöyle yazdı: “Artık yalanı bıraktığınıza göre birbirinize doğruyu söyleyin, çünkü hepimiz bir bedenin üyeleri olarak birbirimize aitiz.” Hepimiz “bir bedenin üyeleri olarak birbirimize ait” olduğumuza göre asla hilekâr olmamalı ve iman kardeşlerimizi kasten yanıltmaya çalışmamalıyız. Çünkü bu onlara yalan söylemek demektir. Böyle bir davranış tarzında ısrar eden hiç kimse Tanrı’yla ilişkisini sürdüremez (Özdeyişler 3:32’yi okuyun).

 ⁸ Hileli sözler ve davranışlar cemaatin birliğini bozabilir. O nedenle kimsenin kusur bulamadığı Daniel peygamber gibi güvenilir olmalıyız (Dan. 6:4). Ayrıca Pavlus’un gökte yaşama ümidine sahip Hıristiyanlara verdiği öğüdü unutmayalım. O “Mesih’in bedenini” oluşturan her bir üyenin birbirine ait olduğunu ve İsa’nın tüm meshedilmiş takipçilerinin birlik içinde kalması gerektiğini söylemişti (Efes. 4:11, 13). Eğer cennet yeryüzünde sonsuza dek yaşamayı ümit ediyorsak biz de doğruyu söylemeliyiz. Böylece dünya çapındaki kardeşlik birliğimize katkıda bulunuruz.

9. Efesoslular 4:26, 27’deki sözleri uygulamak neden çok önemlidir?

⁹ İblis’e karşı koymalı ve bize ruhen zarar vermesine fırsat vermemeliyiz (Yak. 4:7). Kutsal ruhun yardımıyla İblis’e direnebiliriz. Bunun bir yolu dizginsiz öfkeden sakınmaktır. Pavlus şöyle yazdı: “Öfkelenseniz de günah işlemeyin; öfkeniz gün batmadan dinsin. İblis’e meydan vermeyin” (Efes. 4:26, 27). Haklı olarak öfkelendiğimizde bile, hemen içimizden dua etmek “serinkanlı” olmamıza, yani özdenetim göstermemize yardım edebilir ve Tanrı’nın ruhunu kederlendirecek bir şey yapmamıza engel olabilir (Özd. 17:27). Öfkeli kalırsak Şeytan’a fırsat vermiş oluruz, o da bunu kullanarak bizi kötü bir şey yapma tuzağına düşürebilir (Mezm. 37:8, 9). Ona karşı koymanın bir yolu, İsa’nın öğüdüyle uyumlu olarak anlaşmazlıkları hemen çözmektir (Mat. 5:23, 24; 18:15-17).

10, 11. Neden hırsızlık veya sahtekârlık yapmamalıyız?

¹⁰ Hırsızlık veya sahtekârlık yapma yönündeki hiçbir ayartmaya yenik düşmemeliyiz. Pavlus bu konuda şöyle yazdı: “Hırsızlık yapan artık hırsızlığı bıraksın, elleriyle emek verip dürüstçe çalışsın, böylece ihtiyacı olana verebileceği bir şeyi olsun” (Efes. 4:28). Yaşamını Yehova’ya adamış bir Hıristiyan hırsızlık yaparsa aslında ‘Tanrı’nın adına leke sürmüş’ olur (Özd. 30:7-9). Yoksulluk bile hırsızlığı haklı çıkarmaz. Tanrı’yı ve komşularını sevenler hırsızlığın asla mazur görülemeyeceğinin farkındadır (Mar. 12:28-31).

¹¹ Pavlus sadece kaçınmamız gereken şeylerden değil, yapmamız gereken şeylerden de söz etti. Eğer ruhun gösterdiği yolda yürüyor ve yaşıyorsak hem ailemize bakabilmek hem de ‘ihtiyacı olana verecek bir şeyimiz olması’ için çok çalışırız (1. Tim. 5:8). İsa ve elçileri yoksullara yardım etmek için kenara para koyuyordu, fakat hain Yahuda İskariyot o paradan çalıyordu (Yuhn. 12:4-6). O kesinlikle kutsal ruhun etkisi altında değildi. Tanrı’nın ruhu tarafından  yönlendirilen bizler Pavlus gibi ‘her konuda dürüst davranırız’ (İbr. 13:18). Bu şekilde Tanrı’nın kutsal ruhunu kederlendirmekten kaçınmış oluruz.

Ruhu Kederlendirmekten Kaçınmanın Başka Yolları

12, 13. (a) Efesoslular 4:29’da gösterildiği gibi ne tür konuşma tarzından kaçınmalıyız? (b) Sözlerimiz nasıl olmalı?

¹² Konuştuklarımıza dikkat etmeliyiz. Pavlus şöyle yazdı: “Ağzınızdan hiçbir kötü söz çıkmasın, fakat ihtiyaca göre yapıcı sözler söyleyin, böylece işitenler yarar görsün” (Efes. 4:29). Elçi yine sadece kaçınmamız gereken şeyleri değil, yapmamız gereken şeyleri de sayıyor. Tanrı’nın ruhunun etkisiyle, ‘işitenlerin yarar görmesi için ihtiyaca göre yapıcı sözler söyleriz.’ Dahası, ağzımızdan hiçbir “kötü söz” çıkmamasına dikkat etmeliyiz. Burada “kötü” olarak tercüme edilen Yunanca sözcük, çürük meyve ya da kokmuş balık veya et için kullanırdı. Böyle yiyeceklerden nasıl iğrenirsek Tanrı’nın kötü gördüğü konuşmalardan da aynı şekilde nefret ederiz.

¹³ Sözlerimiz “tuzla lezzet verilmiş gibi”, saygın ve nazik olmalı (Kol. 3:8-10; 4:6). İnsanlar konuştuklarımızı duyduğunda farklı olduğumuzu ayırt edebilmeli. Öyleyse “yapıcı sözler” söyleyelim ve mezmur yazarının şu duygularını paylaşalım: “Ağzımdan çıkan sözler, yüreğimden geçen düşünceler, Seni hoşnut etsin ey Yehova, kayam, kurtarıcım” (Mezm. 19:14).

14. Efesoslular 4:30, 31’e göre neler bizden uzak olmalı?

¹⁴ Kindarlık, gazap, sövme ve her tür kötülük bizden uzak olmalı. Pavlus “Tanrı’nın kutsal ruhunu kederlendirmeyin” diye uyardıktan sonra şöyle yazdı: “Her kötülükle birlikte kindarlık, öfke, gazap, bağırıp çağırma ve sövme sizden tümüyle uzak olsun” (Efes. 4:30, 31). Kusurlu insanlar olarak hepimiz düşüncelerimizi ve davranışlarımızı kontrol altında tutmak için çok çaba harcamalıyız. Eğer hayatımızda ‘kindarlığa, öfkeye ve gazaba’ yer verirsek Tanrı’nın ruhunu kederlendiririz. Aynı şey bize karşı yapılan hataların hesabını tuttuğumuzda, kızgınlık beslediğimizde ve bizi kıran kişiyle barışmayı reddettiğimizde de söz konusudur. Kutsal Kitabın öğüdünü az da olsa görmezden gelmeye başlarsak, ruha karşı günah işlememize yol açabilecek olumsuz özellikler geliştirebiliriz ve bu felaketle sonuçlanabilir.

15. Biri bizi kırdığında ne yapmalıyız?

¹⁵ İyi, şefkatli ve bağışlayıcı olmamız gerekir. Pavlus şöyle yazdı: “Birbirinize karşı iyi ve şefkatli davranın; Tanrı sizi Mesih aracılığıyla gönülden bağışladığı gibi, siz de birbirinizi gönülden bağışlayın” (Efes. 4:32). Biri bizi derinden yaralasa bile, Tanrı’nın yaptığı gibi biz de bağışlayalım (Luka 11:4). Diyelim ki bir iman kardeşimiz hakkımızda olumsuz bir şey söylüyor. Meseleyi çözmek için çaba gösterip onunla konuşuyoruz. Gerçekten üzgün olduğunu söylüyor ve bizden özür diliyor. Onu bağışlıyoruz, fakat bu yeterli değildir. Levioğulları  19:18 şöyle der: “Öç almayacaksın; halkının evladına kin beslemeyeceksin ve komşunu kendin gibi seveceksin. Ben Yehova’yım.”

Uyanık Olmalıyız

16. Yehova’nın ruhunu kederlendirmemek için kendimizde bazı düzeltmeler yapmamız gerekebileceğini gösteren bir örnek verin.

¹⁶ Tek başımızayken bile Yehova’yı üzecek bir şey yapma ayartmasına düşebiliriz. Diyelim ki, bir birader uygunluğu tartışılır bir müzik dinliyor. Ancak ‘sadık ve sağgörülü hizmetkârın’ yayınlarında sunulan Kutsal Kitap öğütlerini umursamadığı için sonunda vicdanı rahatsız oluyor (Mat. 24:45). Bu sorunu hakkında dua ediyor ve Pavlus’un Efesoslular 4:30’da kayıtlı sözlerini hatırlıyor. Tanrı’nın ruhunu kederlendirecek hiçbir şey yapmamaya kesin kararlı bir şekilde artık bu tarz müzikler dinlememeye karar veriyor. Yehova bu biraderi tutumundan dolayı destekleyecektir. Öyleyse Tanrı’nın ruhunu kederlendirmemek için daima tetikte olalım.

17. Dua edip uyanık kalmazsak ne olabilir?

¹⁷ Dua edip uyanık kalmazsak kutsal ruhun kederlenmesine yol açacak kirli ya da yanlış bir davranışta bulunabiliriz. Gökteki Babamız kutsal ruhu Kendi isteği doğrultusunda kullandığından, bu ruhu kederlendirdiğimizde Yehova’yı kederlendirmiş oluruz. Elbette böyle bir şey yapmayı kesinlikle istemeyiz (Efes. 4:30). Birinci yüzyıldaki Yahudi yazıcılar, İsa’nın yaptığı mucizeleri Şeytan’a atfederek günah işlediler (Markos 3:22-30’u okuyun). Mesih’in o düşmanları ‘kutsal ruha küfretmiş’, dolayısıyla bağışlanamaz bir günah işlemişti. Biz asla böyle bir günah işlemeyelim!

18. Bağışlanamaz bir günah işleyip işlemediğimizi nasıl anlayabiliriz?

¹⁸ Bağışlanamaz bir günah işlemeyi aklımızın ucundan bile geçirmek istemiyoruz, bu yüzden Pavlus’un, kutsal ruhu kederlendirmemekle ilgili söylediklerini unutmamalıyız. Peki ya ciddi bir hata yaparsak ne olur? Eğer tövbe ettiysek ve ihtiyarlardan yardım aldıysak Tanrı tarafından bağışlandığımız ve kutsal ruha karşı günah işlemediğimiz sonucuna varabiliriz. Tanrı’nın yardımıyla kutsal ruhu bir daha herhangi bir şekilde kederlendirmekten de kaçınabiliriz.

19, 20. (a) Kaçınmamız gereken bazı şeyler nelerdir? (b) Ne yapmaya kararlı olmalıyız?

¹⁹ Tanrı, kutsal ruhu aracılığıyla toplumu içinde sevgiyi, sevinci ve birliği güçlendirir (Mezm. 133:1-3). Dolayısıyla kutsal ruhla tayin edilen çobanlara duyulan saygının azalmasına yol açacak şeyler söyleyerek veya dedikodu yaparak ruhu kederlendirmekten kaçınmalıyız (Elçi. 20:28; Yahd. 8). Tersine, cemaatte birbirimize duyduğumuz saygıyı ve aramızdaki birliği artırmaya çalışmalıyız. Tanrı’nın toplumu içinde gruplaşmalara yol açmamalıyız. Pavlus şöyle yazdı: “Kardeşler, bu tembihim Efendimiz İsa Mesih’in adıyladır. Konuşmalarınız tam bir fikir birliği yansıtmalı, aranızda ayrılıklar olmamalı; aynı zihniyetle ve aynı doğrultuda düşünerek aranızda gereken birliği sağlayın” (1. Kor. 1:10).

²⁰ Yehova, ruhunu kederlendirmekten kaçınmamıza yardım etmeyi ister ve bunu yapabilecek güçtedir. Kutsal ruhu almak için dua etmeye devam edelim ve onu kederlendirmemeye kararlı olalım. Şimdi ve sonsuza dek ‘ruhu hoşnut ederek ekelim’ ve ruhun bize yol göstermesini içtenlikle isteyelim.

Nasıl Cevaplarsınız?

• Tanrı’nın ruhunu kederlendirmek ne demektir?

• Yaşamını Yehova’ya adamış biri O’nun ruhunu ne zaman kederlendirir?

• Kutsal ruhu kederlendirmekten nasıl kaçınabiliriz?

[Sorular]

[Sayfa 30’daki resim]

Anlaşmazlıkları hemen çözün

[Sayfa 31’deki resim]

Sözleriniz hangisine benziyor?