Çocuk Yaşta Vaftiz Edilmek Uygun mu?

“KIZIM Yehova’nın bir hizmetçisi olduğu için çok mutluyum ve onun da bundan mutluluk duyduğunu biliyorum.” Bu sözler, Filipinler’de yaşayan ve İsa’nın bir takipçisi olan Carlos’a * ait. Yunanistan’da yaşayan bir baba ise duygularını şöyle ifade ediyor: “Eşim ve ben, çocuklarımızın üçünün de ergenlik çağında vaftiz edilip Yehova’nın Şahidi olmalarından dolayı çok mutluyuz. Şimdi ruhen ilerliyorlar ve Yehova’ya hizmet etmekten sevinç duyuyorlar.”

İsa’nın takipçisi anne babalar, çocukları vaftiz edildiğinde haklı olarak büyük sevinç duyarlar; fakat bazen bu sevinç beraberinde kaygıyı da getirir. Bir anne, “Hem çok mutlu hem de çok endişeliydim” diyor. Acaba bu karmaşık duyguların sebebi nedir? Sözlerine şöyle devam ediyor: “Oğlumun Yehova’ya karşı şimdi tam olarak sorumlu olduğunu anladım.”

Yehova’ya, O’nun vaftiz edilmiş bir Şahidi olarak hizmet etmek her gencin hedefi olmalıdır. Ancak Tanrı’ya bağlı anne babalar şunu merak edebilirler: ‘Çocuğumun ruhen iyi ilerlediğini biliyorum, fakat ahlaksızlıkla ilgili baskılara direnebilecek ve Yehova’nın önündeki temiz durumunu koruyabilecek kadar güçlü mü?’ Başkaları ise şöyle düşünebilir: ‘Acaba çocuğum maddecilikle ilgili herhangi bir ayartmayla karşılaştığında Tanrı’ya sevinçle ve gayretle hizmet etmeye devam edebilecek mi?’ O halde Kutsal Kitaptaki hangi ilkeler, çocuklarının vaftiz edilmeye hazır olup olmadığına karar vermeleri için anne babalara yardım edebilir?

Başlıca Talep: İsa’nın Öğrencisi Olmak

Tanrı’nın Sözü vaftiz edilmek için belirli bir yaş sınırlaması koymaz, fakat bu adımı atmaya yeterli kişilerin ruhi durumunun nasıl olması gerektiğini tarif eder. İsa, takipçilerine şöyle dedi: “Bütün milletlerden insanları öğrencim olarak yetiştirin; onları . . . . vaftiz edin” (Mat. 28:19). Dolayısıyla vaftiz, zaten İsa’nın öğrencisi olan kişiler içindir.

Peki İsa’nın öğrencisi olmak ne demektir? Insight on the Scriptures kitabı bunu şöyle açıklıyor: “Bu ifade esasen, İsa’nın öğrettiklerine sadece inananlar için değil bunları uygulamak üzere elinden geleni yapan kişiler için kullanılır.” Acaba çocuklar, İsa’nın gerçek bir öğrencisi  olmak için yeterli durumda mıdır? Latin Amerika’da 40 yıldan fazla bir süre görevli vaiz olarak hizmet etmiş bir hemşire, kendisi ve iki kardeşiyle ilgili şunları yazdı: “Yehova’ya hizmet etmek ve Cennette yaşamak istediğimizin bilincinde olacak kadar büyüktük. Kendimizi Yehova’ya adadığımız için, gençlerin karşılaştığı ayartmalarla karşılaştığımızda güçlü kalabildik. Küçük yaşta kendimizi Tanrı’ya adadığımız için hiç pişmanlık duymadık.”

Sizin çocuğunuz İsa’nın bir öğrencisi mi? Bunu nasıl anlayabilirsiniz? Kutsal Kitap şöyle der: “Bir çocuk bile davranışlarıyla kendisini tanıtır; yaptıkları masum ve dürüst mü, değil mi, görülür” (Özd. 20:11). Şimdi bir çocuğun İsa’nın öğrencisi olarak ‘ilerleyişini açıkça gösteren’ bazı davranışlara göz atalım (1. Tim. 4:15).

İsa’nın Öğrencisi Olduğunun Kanıtı

Çocuğunuz sözünüzü dinliyor mu? (Kol. 3:20). Evde ona verilen görevleri yerine getiriyor mu? Kutsal Kitap, İsa’nın yaklaşık 12 yaşındayken nasıl bir tutuma sahip olduğunu şu sözlerle gösterir: “[Anne babasının] sözünden çıkmadı” (Luka 2:51). Şüphesiz, bugün hiçbir çocuk anne babasına kusursuz şekilde itaat edemez. Ancak İsa’nın gerçek takipçileri, İsa’nın ‘adımlarını izlemelidir.’ Dolayısıyla vaftiz edilmek isteyen çocuklar, anne babalarına itaat ediyor olmalıdır (1. Pet. 2:21).

Şu sorular üzerinde düşünün: Çocuğunuz hizmete tam olarak katılarak ‘daima Krallığa ilk yeri verdiğini’ gösteriyor mu? (Mat. 6:33). İyi haberi başkalarıyla paylaşmaya ve kapılarda konuşmaya istekli mi? Yoksa bunu ona sürekli hatırlatmanız mı gerekiyor? Vaftiz edilmemiş bir müjdeci olarak sorumluluklarının farkında mı? Sahada karşılaştığı ilgi gösteren kişileri tekrar ziyaret etmeyi istiyor mu? Okul arkadaşlarına ve öğretmenlerine, kendini Yehova’nın bir Şahidi olarak tanıtıyor mu?

Cemaat ibadetlerine katılmak onun için önemli mi? (Mezm. 122:1). Gözcü Kulesi Tetkikinde ve Cemaat Kutsal Kitap Tetkikinde cevap vermekten zevk alıyor mu? Vaizlik İbadetinde görev almak konusunda hevesli mi? (İbr. 10:24, 25).

Çocuğunuz okulda ya da başka ortamlarda zararlı arkadaşlıklardan kaçınarak ahlaken temiz kalmaya çalışıyor mu? (Özd. 13:20). Müzik, film, televizyon programları ve bilgisayar oyunlarıyla ilgili tercihleri neler? İnterneti nasıl kullanıyor? Sözleri ve davranış tarzı, Kutsal Kitap ilkeleriyle uyumlu yaşamak istediğini gösteriyor mu?

Çocuğunuz Kutsal Kitabı ne kadar iyi biliyor? Aile İbadetinde öğrendiklerini kendi sözleriyle anlatabiliyor mu? Kutsal Kitaptaki temel hakikatleri açıklayabiliyor mu? (Özd. 2:6-9). Kutsal Kitabı okumaya, ayrıca sadık ve sağgörülü hizmetkâr tarafından hazırlanan yayınları incelemeye istekli mi? (Mat. 24:45). Ayetlerle ve Kutsal Kitaptaki öğretilerle ilgili sorular soruyor mu?

 Bu sorular, çocuğunuzun ruhen ne derece ilerlediğini görmenize yardımcı olabilir. Bunlar üzerinde düşündükten sonra çocuğunuzun vaftiz edilmeden önce bazı alanlarda gelişmesi gerektiğine karar verebilirsiniz. Bununla birlikte, eğer yaşam tarzı İsa’nın öğrencisi olduğunu kanıtlıyorsa ve gerçekten kendini Tanrı’ya adadıysa vaftiz edilmek üzere yeterli olduğu sonucuna da varabilirsiniz.

Çocuklar Yehova’yı Yüceltebilir

Tanrı’nın birçok hizmetçisi ergenlik çağındayken veya daha küçükken bile Tanrı’ya sadakat ve vefa gösterdi. Yusuf’u, Samuel’i, Yoşiya’yı ve İsa’yı düşünün (Başl. 37:2; 39:1-3; 1. Sam. 1:24-28; 2:18-20; 2. Tar. 34:1-3; Luka 2:42-49). Ayrıca Filipus’un peygamberlik eden dört kızını hatırlayın; onlar şüphesiz küçüklükten itibaren iyi bir eğitim almıştı (Elçi. 21:8, 9).

Yunanistan’da yaşayan bir birader şunları söylüyor: “12 yaşındayken vaftiz edildim. Bu kararımdan dolayı hiç pişmanlık duymadım. O günden bu yana 24 yıl geçti ve bunun 23 yılını tamgün hizmette geçirdim. Yehova’ya duyduğum sevgi, gençliğin getirdiği zorluklarla mücadele edebilmeme her zaman yardım etti. 12 yaşındayken Kutsal Yazıları şimdiki kadar iyi bilmiyordum. Ancak, Yehova’yı sevdiğimi ve O’na sonsuza kadar hizmet etmek istediğimi biliyordum. Yehova hizmetimi sürdürebilmeme yardım ettiği için çok mutluyum.”

Bir kişinin yaşamı İsa’nın öğrencisi olduğunu kanıtlıyorsa, genç ya da yaşlı olsun vaftiz edilmelidir. Elçi Pavlus şöyle yazdı: “Yürekle iman ederek doğruluğa erişilir, imanı ağızla açıkça bildirerek de kurtuluşa erişilir” (Rom. 10:10). İsa’nın genç bir öğrencisi vaftiz adımını attığında bu, hem kendisi hem de anne babası için bir dönüm noktasıdır. O halde hiçbir şey, sizi ve çocuklarınızı bu sevinçten mahrum etmesin!

[Dipnot]

[Sayfa 5’teki çerçeve]

Vaftizle İlgili Uygun Görüş

Bazı anne babalar çocuklarının vaftiz edilmesinin yararlı bir adım olmakla birlikte bazı riskler de içerdiğini düşünebilir; tıpkı ehliyet almak gibi. Fakat vaftiz edilmek ve Tanrı’ya kutsal hizmet sunmak gerçekten de kişinin gelecekteki başarısını tehlikeye atar mı? Kutsal Kitaba göre bu sorunun cevabı hayırdır. Özdeyişler 10:22’de şu sözler yer alır: “Yehova’nın bereketi insanı zengin eder ve O, bereketine keder katmaz.” Ayrıca Pavlus genç Timoteos’a şunları söylemişti: “Elindekiyle yetinmeyi bilen için Tanrı’ya bağlılık elbette büyük bir kazanç yoludur” (1. Tim. 6:6).

Yehova’ya hizmet etmenin kolay olmadığı doğrudur. Yeremya, Tanrı’nın peygamberi olarak hizmet ettiği sırada birçok zorlukla karşılaştı. Her şeye rağmen, gerçek Tanrı’ya ibadet etmekle ilgili şunları söyledi: “Sözlerin bana geldi, onları yuttum. Sözün benim için kıvanç oldu, yüreğimi sevindirdi; çünkü Senin adını taşıyorum, ey göklerin hâkimi Yehova Tanrı” (Yer. 15:16). Yeremya, Tanrı’ya sunduğu hizmetin, sevincinin kaynağı olduğunu biliyordu. Şeytan’ın dünyası ise sıkıntıların kaynağıdır. Bu yüzden anne babalar çocuklarının bu farkı görmelerine yardım etmelidir (Yer. 1:19).

 [Sayfa 6’daki çerçeve/resim]

Çocuğumun Vaftiz Edilmesi İçin Erken mi?

Bazen bir çocuk vaftiz edilmek için yeterli olduğunda bile anne ve babası bunun ertelenmesi gerektiğine karar verebilir. Acaba bunun ne gibi nedenleri olabilir?

Çocuğumun şimdi vaftiz edilmesi beni endişelendiriyor çünkü ilerde ciddi bir günah işleyip cemaatten çıkarılmasından korkuyorum. Bir çocuk vaftiz edilmediğinde Tanrı’nın, onu davranışlarından sorumlu tutmayacağını düşünmek mantıklı mıdır? Süleyman gençlere şu sözleri söyledi: “Bil ki, Tanrı [davranışların] için seni yargılayacak” (Vaiz 11:9). Ayrıca Pavlus, yaş ayrımı yapmadan şunu hatırlattı: “Her birimiz Tanrı’ya kendi adımıza hesap vereceğiz” (Rom. 14:12).

Vaftiz edilmiş olsun ya da olmasın, Yehova’ya hizmet eden herkes O’na karşı sorumludur. Yehova’nın, hizmetçilerini ‘güçlerinin ötesinde denenmelerine izin vermeyerek’ koruyacağını unutmayın (1. Kor. 10:13). Evet, ‘aklı başında oldukları’ ve ayartmalarla mücadele ettikleri sürece Tanrı’nın kendilerine destek olacağına güvenebilirler (1. Pet. 5:6-9). İsa’nın takipçisi bir anne şunları yazdı: “Vaftiz edilen çocukların, dünyadaki kötü şeylerden uzak durmak için daha çok nedeni var. Oğlum 15 yaşındayken vaftiz edildi ve vaftizin bir korunma olduğunu düşünüyor. ‘O zaman Yehova’nın kanunlarına uymayan bir şey yapmayı düşünmüyorsun’ diyor. Vaftiz, doğru olanı yapmak üzere bizi harekete geçiren güçlü bir etkendir.”

Sözleriniz ve davranışlarınızla çocuğunuza Yehova’ya itaat etmeyi öğrettiyseniz, vaftiz edildikten sonra da Yehova’ya itaat edeceğine güvenebilirsiniz. Özdeyişler 20:7 şöyle der: “Doğru kişi dürüstlük yolunda yürür. Kendisinden sonra çocukları da mutlu olur.”

Çocuğumun öncelikle hayatta bazı hedeflere eriştiğini görmek istiyorum. Gençler, kendi ayakları üzerinde durabilmek için çalışmayı öğrenmelidir. Fakat onları hakiki tapınma yerine, eğitim ve maddi güvenliğe odaklı bir yaşam sürdürmeye teşvik etmek tehlikelidir. İsa verimsiz olan “tohum”, yani Krallık sözü hakkında şunları söyledi: “Dikenler arasına ekilenin durumunda, kişi sözü duyar, fakat bu ortamın kaygısı ve zenginliğin aldatıcı gücü sözü boğduğundan o verimsiz olur” (Mat. 13:22). Dünyayla ilgili hedefler ruhi hedeflerin önüne geçerse bu, bir gencin Tanrı’ya hizmet etme arzusunu yok edebilir.

Tecrübeli bir ihtiyar, vaftiz edilmeye yeterli olan fakat aileleri buna izin vermeyen gençlerle ilgili şunları söyledi: “Bir çocuğun vaftizini ertelemek, onun ruhen ilerlemesini durdurabilir ve cesaretsizliğe neden olabilir.” Gezici bir gözetmen ise şunları yazdı: “Bir genç ruhi açıdan kendine güvenmemeye ya da kendini değersiz görmeye başlayabilir. Başarı duygusunu tatmak için de bu dünyaya yönelebilir.”

[Resim]

Öncelikli hedef üniversite mi olmalı?

[Sayfa 3’teki resim]

Bir çocuk yaşamıyla İsa’nın öğrencisi olduğunu kanıtlayabilir

[Sayfa 3’teki resim]

İbadetlere hazırlık yaparak ve katılarak

[Sayfa 4’teki resim]

Anne babasının sözünü dinleyerek

[Sayfa 4’teki resim]

Hizmete katılarak

[Sayfa 4’teki resim]

Dua ederek