“Hayallerim Gerçek Oldu”

Emilia on beş yıl önce daimi öncü olarak hizmet ediyordu. Fakat öncülüğü bırakmak zorunda kaldı. Öncülük yaptığı yılların hayatının en güzel dönemi olduğunu düşünen Emilia, bu hizmete yeniden başlamak istiyordu.

Ancak Emilia’nın işi çok vaktini alıyordu ve bu yüzden sevincini kaybediyordu. Bir keresinde iş arkadaşlarına “Keşke daha az saat çalışabilsem” dedi. Onun bu sözlerini duyan patronu bunu gerçekten isteyip istemediğini sordu. Emilia da istediğini söyledi. Ancak onun bu talebinin gerçekleşmesi için müdürün onayı gerekiyordu, çünkü şirket, tüm çalışanlardan tamgün mesai yapmalarını bekliyordu. Emilia, müdürle konuşmaya gitmeden önce neler söyleyeceğini düşündü, sakin ve cesur olabilmek için dua etti.

Görüşme sırasında Emilia saygılı fakat cesur bir şekilde iş saatlerinin azaltılmasını istedi. Müdüre, işte olmadığı saatlerde başkalarına yardım ettiğini açıklayarak şunları söyledi: “Ben Yehova’nın Şahidiyim ve insanların Kutsal Kitap hakkında bilgi almalarına yardım ediyorum. İçinde bulunduğumuz dönemde birçok kişi ahlaken yozlaşmış durumda. Bu kişilerin ahlaki değerleri öğrenmeye ihtiyacı var, ben de bu konuyla ilgili Kutsal Kitapta bulunan değerli bilgileri onlarla paylaşıyorum. Mesai dışında yaptığım faaliyetlerin buradaki işimin kalitesini azaltmasını istemiyorum, fakat insanlara yardım etmek için daha çok vaktimin olmasını isterdim. İşte bu nedenle çalışma saatlerimi azaltmam gerekiyor.”

Müdür, Emilia’yı dikkatle dinledi ve kendisinin de bir zamanlar hayır işleri yapmak istediğini söyledi. Sonra şunları ekledi: “Tüm bu anlattıklarından sonra isteğini kabul etmem gerektiğini düşünüyorum. Peki daha az para kazanacağının farkında mısın?” Emilia bunun farkında olduğunu ve gerekirse yaşamını basitleştireceğini söyledi. Sözlerine şöyle devam etti: “Benim en önemli hedefim insanlara gerçekten yarar sağlayacak şeyler yapmak.” Müdür de ona, “Karşılık beklemeden vakitlerini başkalarına ayıran kişilere imreniyorum” dedi.

Şimdiye kadar o şirkette çalışan hiç kimseye böyle ayrıcalıklar tanınmamıştı. Emilia şimdi haftanın sadece dört günü çalışıyor. Ayrıca onu çok şaşırtan bir şey de oldu. Şirket maaşını artırdığı için şu an önceki maaşıyla aynı parayı kazanıyor. O şunları söylüyor: “Hayallerim gerçek oldu, daimi öncülüğe yeniden başladım!”

Siz de, öncülük yapabilmek için yaşamınızda bazı değişiklikler yapmayı hiç düşündünüz mü?

[Sayfa 32’deki pasaj]

Müdürü şöyle dedi: “Karşılık beklemeden vakitlerini başkalarına ayıran kişilere imreniyorum”