1, 2. (a) Eski İsrail milletine karşı tutumundan Yehova’nın nasıl bir Tanrı olduğunu görüyoruz? (b) Bu makale hangi soruyu yanıtlamamıza yardım edecek?

NEHEMYA’NIN döneminde Levioğullarından bazıları, Yehova’ya yüksek sesle yakardı ve atalarının suçlarını itiraf etti. Geçmişte ataları Yehova’nın emirlerini dinlemeyi defalarca reddetmiş olsa da, Yehova onlara ‘bağışlayıcı, lütufkâr, merhametli, çabuk öfkelenmeyen, vefalı sevgisi engin olan bir Tanrı’ olduğunu tekrar tekrar göstermişti. Nehemya’nın döneminde sürgünden memleketlerine dönenlere de lütuf göstermeye devam etti (Neh. 9:16, 17).

² Her birimiz kendimize şunu soralım: ‘Yehova’nın merhametinden nasıl yararlanabilirim?’ Bu önemli soruyu yanıtlamak için, iki kralın, yani Davut ile Manasse’nin işlediği günahları ve Yehova’nın onlara karşı tutumunu ele alalım.

3-5. Davut’un işlediği iki büyük günahı anlatın.

³ Davut Tanrı’dan korkan bir adam olmasına rağmen bazı büyük günahlar işledi. Bunlardan ikisi, isimleri Uriya ve Bat-şeba olan çiftin yaşamını etkiledi ve büyük acılara neden oldu. Bu olaylarda Tanrı’nın Davut’u nasıl düzelttiğini incelemek, bize O’nun merhameti hakkında çok şey anlatır. Şimdi neler olduğuna bakalım.

⁴ Davut, İsrail ordusunu Ammonoğullarının başkenti Rabba’yı kuşatmaya göndermişti. Burası Yeruşalim’in 80 kilometre doğusunda, Ürdün Irmağı’nın diğer tarafında bulunuyordu. Yeruşalim’de kalan Davut, evli bir kadın olan Bat-şeba’yı yıkanırken gördü. Kadının kocası savaştaydı. Davut, Bat-şeba’yı izlerken onu öylesine arzuladı ki, sarayına getirtti ve onunla zina yaptı (2. Sam. 11:1-4).

 ⁵ Davut, Bat-şeba’nın hamile kaldığını öğrenince, kocası Uriya’yı Yeruşalim’e çağırdı. Onun, karısıyla ilişkiye girmesini umuyordu. Fakat Davut’un tüm çabalarına rağmen, Uriya kendi evine adım bile atmadı. Bunun üzerine Kral Davut ordu komutanına gizlice bir mektup gönderdi. Uriya’nın “çarpışmanın en şiddetli olduğu ön saflara” yerleştirilmesini ve yanındaki askerlerin geri çekilmesini istedi. Sonuç olarak Uriya açık bir hedef haline geldi ve Davut’un planladığı gibi savaşta vurulup öldü (2. Sam. 11:12-17). Kral Davut işlediği zina suçunun ardından bu kez de masum bir insanın canına kıymıştı.

6. Davut’un işlediği günahlar karşısında Tanrı ne yaptı? Yehova’nın sergilediği tutum bize O’nun hakkında ne gösterir?

⁶ Elbette Yehova olanların hepsini gördü. Hiçbir şey O’nun dikkatinden kaçmaz (Özd. 15:3). Sonradan Bat-şeba’yla evlenmiş olsa da “Davut’un yaptığı şey Yehova’nın gözünde kötüydü” (2. Sam. 11:27). Peki Tanrı, Davut’un büyük günahlar işlemesi karşısında ne yaptı? Ona peygamberi Natan’ı gönderdi. Bağışlayıcı bir Tanrı olan Yehova, anlaşılan merhamet göstermek için bir neden bulmak istiyordu. Yehova’nın bu tutumu size de şefkatli ve sevgi dolu gelmiyor mu? O, Davut’u suçunu itiraf etmeye zorlamadı. Bunun yerine Natan’ı kullanarak Davut’a işlediği günahların büyüklüğünü gösteren bir öykü anlattı (2. Samuel 12:1-4’ü okuyun). Yehova böyle hassas bir konuyu ele almak için gerçekten de etkili bir yöntem kullandı.

7. Davut Natan’ın anlattığı öyküye nasıl tepki verdi?

⁷ Natan’ın anlattığı öykü Davut’un adalet duygusunu harekete geçirdi. Öyküde geçen zengin adama öfkelenen Davut, “Yehova’nın hakkı için, bunu yapan adam ölümü hak etmiştir!” dedi. Ayrıca böyle büyük bir adaletsizliğe uğrayan adamın zararının telafi edilmesi gerektiğini söyledi. Tam o anda Natan şok etkisi yaratan bir açıklama yaptı; öyküdeki zengin adamı kastederek, Davut’a “O adam sensin!” dedi. Yaptıkları yüzünden Davut’un evinden “kılıç” hiçbir zaman ayrılmayacak ve ailesinin başına felaket gelecekti. Ayrıca suçları nedeniyle herkesin gözü önünde aşağılanacaktı. Bu sözler karşısında Davut yaptıklarının ne kadar korkunç olduğunu anladı ve büyük bir pişmanlıkla şöyle dedi: “Yehova’ya karşı günah işledim” (2. Sam. 12:5-14).

8, 9. Davut’un derin duygularını 51. Mezmur nasıl ifade eder? Bu sözler bize Yehova hakkında ne öğretiyor?

⁸ Kral Davut’un bu olaydan sonra bestelediği bir ilahinin sözleri onun yüreğindeki derin pişmanlığı ifade eder. 51. Mezmur, Davut’un Yehova’ya hitaben söylediği etkileyici sözleri içerir. Bu mezmuru okuduğumuzda Davut’un, suçlarını kabul etmekle kalmayıp günahlarından tövbe ettiğini de görürüz. Davut için Tanrı’yla ilişkisi her şeyden önemliydi. “Sana karşı, yalnız Sana karşı günah işledim” diyerek suçunu itiraf etti. Yehova’ya şöyle yakardı: “Bende temiz bir yürek yarat ey Tanrım, kararlı, yeni bir ruh ver içime. . . . Senden gelen kurtuluş sevincini yeniden tattır, beni destekle, içimde istekli bir ruh uyandır” (Mezm. 51:1-4, 7-12). Siz de yaptığınız yanlışları Yehova’ya itiraf ederken böyle içten ve açık sözlü müsünüz?

⁹ Yehova Davut’u, günahlarının acı sonuçlarından muaf tutmadı. O, yaşamı boyunca bu günahlarının sonuçlarına katlanmak zorundaydı. Bununla birlikte, Davut’un ‘kırılmış, ezilmiş yüreğini’ ve tövbekâr tutumunu gören Yehova onu bağışladı  (Mezmur 32:5’i okuyun; Mezm. 51:17). Mutlak Güce Sahip Tanrı, işlenen bir günahın ardındaki gerçek niyetleri ve güdüleri anlayabilir. Yehova, zina suçu işleyen Davut ve Bat-şeba’nın Musa Kanununa göre ölümle cezalandırılmasına izin vermedi, merhametli davranarak bu olayı Kendisi ele aldı (Lev. 20:10). Hatta oğulları Süleyman’ı İsrail’in sonraki kralı yaptı (1. Tar. 22:9, 10).

10. (a) Yehova Davut’u neden bağışlamış olabilir? (b) Yehova’nın bizi bağışlaması için neler yapmalıyız?

¹⁰ Belki de Yehova’nın Davut’u bağışlamasının başka bir nedeni, onun da Saul’a merhametli davranmış olmasıydı (1. Sam. 24:4-7). Biz başkalarına nasıl davranırsak Yehova da bize öyle davranır. İsa bunu şu sözlerle ifade etti: “Başkasını yargılamayı bırakın ki, siz de yargılanmayasınız. Çünkü insanları hangi ölçüyle yargılarsanız, siz de aynı ölçüyle yargılanacaksınız. Hangi ölçekle ölçerseniz, aynı ölçekle alacaksınız” (Mat. 7:1, 2). Yehova’nın günahlarımızı bağışlayacağını bilmek çok rahatlatıcıdır. Hatta Yehova, zina ya da adam öldürme gibi ciddi günahları bile bağışlayabilir. Ancak O’nun bizi bağışlaması için bizim de bağışlayıcı bir tutuma sahip olmamız, O’nun huzurunda günahlarımızı itiraf etmemiz ve kötü davranışlarımızla ilgili tutumumuzu değiştirdiğimizi açıkça göstermemiz gerekir. Günah işleyen biri içtenlikle tövbe ettiğinde “Yehova’nın elinden bir ferahlık dönemi” gelir (Elçiler 3:19’u okuyun).

11. Kral Manasse Tanrı’nın gözünde kötü olan hangi şeyleri yaptı?

¹¹ Yehova’nın bağışlamaya ne kadar istekli olduğunu gösteren başka bir örneği ele alalım. Davut’un kral olmasından yaklaşık 360 yıl sonra Manasse Yahuda kralı oldu. 55 yıl süren hükümdarlığı sırasında pek çok kötülük yaptı. Sonunda Yehova, onu iğrenç işleri yüzünden mahkûm etti. Manasse, yaptığı diğer şeylerin yanı sıra Baal’e sunaklar kurdu, “tüm gökler ordusu önünde eğilip” onlara tapındı, kendi oğullarını ateşte yaktı ve ruhçulukla ilgili faaliyetleri destekledi. Evet, “Yehova’nın gözünde kötü olan birçok şey yaparak O’nu öfkelendirdi” (2. Tar. 33:1-6).

12. Manasse nasıl Yehova’ya döndü?

¹² Tüm bu yaptıklarından dolayı Manasse Babil’e götürülüp hapse atıldı. Orada Musa’nın İsrailoğullarına söylediği şu sözleri hatırlamış olabilir: “O günlerin sonunda, bütün bu söylenenler başına geldiğinde, sıkıntı içindeyken Tanrın Yehova’ya dönecek ve O’nu  dinleyeceksin” (Tekr. 4:30). Sonuç olarak Manasse de Yehova’ya döndü. Bunu nasıl yaptı? Yehova’nın önünde “büyük bir alçakgönüllülük gösterdi” ve (21. sayfadaki resimde görüldüğü gibi) Tanrı’ya ‘durmadan dua etti’ (2. Tar. 33:12, 13). Manasse’nin bu dualarda tam olarak hangi sözleri söylediği kayıtlı olmasa da, Kral Davut’un 51. Mezmur’daki sözlerine benzer ifadeler kullanmış olmalı. Durum ne olursa olsun, Manasse’nin yürek tutumunu tamamen değiştirdiğinden emin olabiliriz.

13. Yehova Manasse’yi neden bağışladı?

¹³ Yehova, Manasse’nin dualarına nasıl karşılık verdi? “[Manasse’nin] yalvarışlarını kabul etti ve onun lütuf dileğini duydu.” Tıpkı kendisinden önce yaşamış Davut gibi Manasse de işlediği günahların ne kadar büyük olduğunu anladı ve içtenlikle tövbe etti. Böylece Tanrı Manasse’yi bağışladı ve Yeruşalim’e dönüp yeniden kral olmasını sağladı. Manasse tüm bunların sonucunda “Yehova’nın gerçek Tanrı olduğunu anladı” (2. Tar. 33:13). Merhametli Tanrımızın içtenlikle tövbe edenleri bağışladığını gösteren bu örnek gerçekten de yüreklendiricidir.

14. Yehova’nın günah işleyen birini bağışlayıp bağışlamayacağını belirleyen etken nedir?

¹⁴ Belki de günümüzde Tanrı’ya hizmet eden çok az kişi, Davut ve Manasse’ninki kadar ciddi günahlar işliyor ve bağışlanma diliyor. Yine de, Yehova’nın bu iki kralı bağışlamış olması şunu anlamamıza yardım eder: Bir kişi çok büyük bir günah işlemiş olsa bile, gerçekten tövbe ederse, Tanrı onu bağışlamaya isteklidir.

15. Yehova’nın kayıtsız şartsız her günahı bağışlamadığını nereden biliyoruz?

¹⁵ Yehova’nın bağışlamaya istekli olması O’nun her insanın günahını bağışlayacağı anlamına gelmez. Bu açıdan Davut ve Manasse’nin tutumunu, İsrail ve Yahuda halkının dik başlı tutumuyla karşılaştıralım. Tanrı, Natan peygamberi Davut’a  göndererek ona tutumunu değiştirmesi için bir fırsat verdi. Davut bu yardımı minnettarlıkla kabul etti. Manasse de sıkıntıya düştüğünde tutumunu değiştirdi ve içtenlikle tövbe etti. Bununla birlikte Yehova, peygamberler göndererek İsrail ve Yahuda halkını defalarca uyarmasına rağmen, onlar çoğu durumda tövbe etmedi. Yehova da onları bağışlamadı (Nehemya 9:30’u okuyun). Yehova, Babil’de sürgünde olanlar memleketlerine döndükten sonra bile, kâhin Ezra ve Malaki peygamber gibi sadık habercilerini kullanmaya devam etti. Halk Yehova’nın isteğiyle uyumlu davrandığında ise büyük sevinç yaşandı (Neh. 12:43-47).

16. (a) Eski İsrail milletinin tövbe etmemesinin sonuçları ne olmuştu? (b) İsrail soyundan olan bireylerin hangi fırsatları var?

¹⁶ Yehova İsa’yı yeryüzüne gönderip kusursuz bir fidye sağladığında, artık İsrailoğullarının kurban olarak hayvan sunmalarının bir anlamı kalmadı (1. Yuhn. 4:9, 10). İsa yeryüzünde hizmet ederken, şu etkileyici sözlerle Babasının görüşünü yansıttı: “Yeruşalim, Yeruşalim, peygamberleri öldüren, kendisine gönderilenleri taşlayan Yeruşalim! Tavuk civcivlerini kanatları altına topladığı gibi, ben de kaç defa senin çocuklarını toplamak istedim, fakat siz istemediniz.” Sonra şöyle dedi: “Bakın, eviniz terk edilip size bırakılıyor” (Mat. 23:37, 38). Dolayısıyla Yehova Kendi toplumu olarak günahkâr ve tövbe etmeyen İsrail milleti yerine ruhi İsrail’i seçti (Mat. 21:43; Gal. 6:16). Peki günümüzde İsrail soyundan olan bireyler hakkında ne denebilir? Onların da Yehova’nın merhametinden faydalanma ve bağışlanma fırsatları var. Fakat bunun için Tanrı’ya ve İsa Mesih’in fidyesine iman etmeliler. Bu fırsat, günahlarından tövbe etmeden ölen ve temizlenmiş bir yeryüzünde diriltilecek olan insanlara da sunulacak (Yuhn. 5:28, 29; Elçi. 24:15).

17, 18. Yehova’nın bizi bağışlaması için ne yapmalıyız?

¹⁷ Yehova’nın bağışlamaya istekli olması bizi nasıl etkilemeli? Biz de Davut ve Manasse gibi davranmalıyız. Günahkâr olduğumuzu kabul etmeli, suçlarımızdan tövbe etmeli, Yehova’ya içtenlikle yalvararak af dilemeli ve içimizde temiz bir yürek yaratmasını istemeliyiz (Mezm. 51:10). Ciddi bir günah işlediysek cemaatteki ihtiyarlardan da ruhi yardım almamız gerekir (Yak. 5:14, 15). Durumumuz ne olursa olsun Yehova’ya yaklaşmak istiyorsak, O’nun şu özelliklere sahip bir Tanrı olduğunu aklımızda tutmak bizi rahatlatır: “Merhametli, lütufkâr, çabuk öfkelenmeyen, vefalı sevgisi ve hakikati engin olan Tanrı. Vefalı sevgisini binlerce nesle dek sürdürür; kabahati, suçu ve günahı bağışlar.” Yehova asla değişmez (Çık. 34:6, 7).

¹⁸ Yehova tövbe eden İsrailoğullarının günahlarını tamamen sileceğini gösteren çok etkili bir örnek kullandı. Günahlarının “kıpkırmızı” olsa da, “kar gibi beyaz” olacağını vaat etti (İşaya 1:18’i okuyun). O halde, Yehova’nın merhametinden nasıl yararlanabiliriz? Günahlarımızdan tövbe eder ve minnettar bir tutum sergilersek suçlarımızın tamamen bağışlanacağından emin olabiliriz.

19. Sonraki makalede hangi konuları ele alacağız?

¹⁹ Yehova’nın merhametinden yararlanan kişiler olarak, başkalarıyla ilişkilerimizde O’nu nasıl örnek alabiliriz? Ciddi bir günah işlemiş ve sonra içtenlikle tövbe etmiş kişilere karşı katı ve merhametsiz bir tavır takınmaktan nasıl kaçınabiliriz? Bu sorulara yanıt bulacağımız sonraki makale, kendi yüreğimizi gözden geçirmemize yardım edecek. Böylece ‘iyi ve bağışlamaya hazır’ olan Babamız Yehova’ya daha çok benzeyebiliriz (Mezm. 86:5).