1, 2. (a) ‘Dua etmek konusunda uyanık olmak’ neden yaşamsaldır? (b) Kendimize dua konusunda hangi soruları sormalıyız?

GECE vardiyasında çalışmış biri şöyle diyor: “Gece uyanık kalmanın en zor olduğu zaman şafak sökmeden hemen önceki andır.” Tüm gece uyanık kalması gereken başka kişiler de büyük ihtimalle bu sözlere katılacaktır. Günümüzde İsa’nın takipçileri de benzer bir zorlukla karşı karşıya, çünkü Şeytan’ın ortamı en karanlık dönemini yaşıyor (Rom. 13:12). Böyle bir zamanda uyuyakalmak çok tehlikelidir! Kutsal Kitabın teşvik ettiği gibi ‘sağduyulu ve dua etmek konusunda uyanık olmamız’ yaşamsaldır (1. Pet. 4:7).

² Son günlerde yaşadığımızdan kendimize şu soruları sormamız akıllıca olacaktır: “Dua etmek konusunda ne kadar gayretliyim? Ne tür dualar ediyorum? Sürekli dua ediyor muyum? Başkaları için de dua ediyor muyum, yoksa sadece kendi ihtiyaçlarım ve isteklerim için mi dua ediyorum? Dua etmenin kurtuluşumla nasıl bir bağlantısı var?”

3. Duanın bazı türleri nelerdir?

³ Pavlus Efesoslulara yazdığı mektupta ‘her tür duadan’ bahsetti (Efes. 6:18). Dua ederken sık sık Yehova’dan ihtiyaçlarımızı karşılamamıza ve engellerimizi aşmamıza yardım etmesini diliyor olabiliriz. “Duayı dinleyen” Tanrımız O’ndan yardım istediğimizde bizi ilgiyle dinler (Mezm. 65:2). Ancak duanın diğer türlerine de önem vermeliyiz. Bunlardan bazıları Yehova’yı yüceltmek, O’na şükretmek ve yakarmak için yaptığımız dualardır.

4. Dua ederken neden sık sık Yehova’yı yüceltmeliyiz?

⁴ Dualarımızda Yehova’yı yücelten ifadelere yer  vermemiz için birçok neden var. Örneğin O’nun ‘kudretli işlerini’ ve ‘eşsiz büyüklüğünü’ düşündüğümüzde içimizde Yehova’yı yüceltme arzusu uyanır (Mezmur 150:1-6’yı okuyun). 150. Mezmur’un altı ayeti bizi 13 kez Yehova’yı yüceltmeye teşvik eder! Başka bir mezmurun yazarı Tanrı’ya duyduğu büyük saygıdan dolayı şöyle dedi: “Adil hükümlerinden ötürü, günde yedi kez Sana şükrederim” (Mezm. 119:164). Yehova yüceltilmeyi kesinlikle hak ediyor. Öyleyse bizim de “günde yedi kez”, yani sık sık dualarımızda Yehova’yı yüceltmemiz gerekmez mi?

5. Dua ederken minnettar bir tutum göstermek neden bir korunmadır?

⁵ Şükretmek duanın başka bir türüdür. Pavlus Filipi şehrindeki iman kardeşlerini şöyle teşvik etmişti: “Hiçbir konuda kaygı çekmeyin, her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin” (Filip. 4:6). Dualarımızda Yehova’ya olan içten minnettarlığımızı ifade etmek bizim için bir korunmadır. Bunu yapmamız, insanların “nankör” olduğu bu son günlerde daha da önemlidir (2. Tim. 3:1, 2). Gerçekten de dünyaya nankör bir tutum hâkim. Dikkatli olmazsak biz de kolayca bu tutumdan etkilenebiliriz. Dualarımızda Tanrı’ya olan minnettarlığımızı ifade etmek elimizdekilerle mutlu olmamıza yardım eder ve bizim ‘durmadan söylenen ve durumundan yakınan’ kişiler haline gelmemizi engeller (Yahd. 16). Ayrıca bir aile reisi ailesiyle birlikte dua ederken şükür ifadelerine yer verirse, eşini ve çocuklarını minnettar bir tutum geliştirmeye teşvik etmiş olur.

6, 7. Yakarış nedir? Yehova’ya hangi konularda yakarabiliriz?

⁶ Yakarış yoğun duygularla yapılan hararetli duadır. Acaba hangi konularda Yehova’ya yakarabiliriz? Zulüm görüyor veya ölümcül bir hastalıkla mücadele ediyorsak yardım istemek için kesinlikle Yehova’ya dua edebiliriz. Böyle zamanlarda dualarımız doğal olarak yakarışa dönüşür. Peki sadece böyle zamanlarda mı Yehova’ya yakarabiliriz?

⁷ İsa’nın örnek duasını düşünün ve Tanrı’nın ismi, Krallığı ve isteği hakkında neler dediğine dikkat edin (Matta 6:9, 10’u okuyun). Bugün dünya kötülüğe batmış durumda ve hükümetler kendi vatandaşlarının temel ihtiyaçlarını bile karşılamakta yetersiz kalıyor. Öyleyse gökteki Babamızın isminin kutsal kılınması ve Krallığının yeryüzünü Şeytan’ın yönetiminden kurtarması için dua etmeliyiz. Yehova’nın gökte olduğu gibi yerde de isteğini gerçekleştirmesi için yakarmamız da çok yerinde olur. Bu nedenle ‘her tür duayı sürdürerek’ uyanık kalalım.

8, 9. Petrus’u ve diğer elçileri Getsemani bahçesinde uyuyakaldıkları için neden yargılamamalıyız?

⁸ Petrus İsa’nın takipçilerini ‘dua etmek konusunda uyanık olmaya’ teşvik etmiş olsa da, bir keresinde kendisi bunu yapmamıştı. İsa Getsemani bahçesinde dua ederken uyuyakalan elçiler arasında Petrus da vardı. Hatta İsa onlara “hep uyanık kalıp dua edin” dedikten sonra bile uyuyakalmışlardı (Matta 26:40-45’i okuyun).

⁹ Petrus’u ve uyuyakalan diğer elçileri yargılamak yerine o gün yaptıkları onca şey yüzünden yorgun olduklarını hatırlamamız iyi olacaktır. O gün Fısıh için hazırlık yapmış ve akşam Fıshı kutlamışlardı. Ardından İsa ileride ölümünün nasıl anılması gerektiğini göstermek için Efendimizin Akşam  Yemeği düzenlemesini başlattı (1. Kor. 11:23-25). “Sonra, ilahiler söylediler ve Zeytinlik Dağına doğru yola çıktılar” ve Yeruşalim’in dar sokaklarından geçerek yürüdüler (Mat. 26:30, 36). Getsemani bahçesine geldiklerinde saat gece yarısını epeyce geçmiş olmalıydı. O gece orada olsaydık muhtemelen biz de uyuyakalırdık. İsa yorgun elçilerini eleştirmektense sevgi dolu şekilde ‘ruhun istekli fakat bedenin zayıf’ olduğunu kabul etti.

10, 11. (a) Petrus Getsemani bahçesinde yaşadıklarından nasıl bir ders aldı? (b) Petrus’un yaşadıklarından siz neler öğrendiniz?

¹⁰ Getsemani bahçesinde uyuyakalması Petrus’a acı, fakat çok önemli bir ders verdi. İsa o akşam daha erken saatlerde “Bu gece başıma gelecekler yüzünden hepiniz sendeleyeceksiniz” demişti. Fakat Petrus şöyle karşılık vermişti: “Senin başına gelecek şeyler yüzünden hepsi sendelese de ben asla sendelemem!” İsa ise Petrus’un kendisini üç kere inkâr edeceğini söylemişti. Petrus buna inanmamış, “Seninle ölmem gerekse bile, seni asla inkâr etmem” demişti (Mat. 26:31-35). Ama İsa’nın söylediği gibi daha sonra sendeleyerek onu inkâr etti. Yaptığı şeyi fark edince kendini o kadar kötü hissetti ki “acı acı ağladı” (Luka 22:60-62).

¹¹ Petrus bu yaşadıklarından kesinlikle ders aldı ve kendine aşırı güvenme eğilimini yendi. Belli ki dua etmenin ona bu konuda büyük yararı oldu. Aslında “Dua etmek konusunda uyanık olun” öğüdünü veren kişinin Petrus olması dikkate değerdir. Bu Tanrı ilhamı öğüdü dinliyor muyuz? ‘Hep dua ederek’ Yehova’ya olan güvenimizi gösteriyor muyuz? (Mezm. 85:8). Ayrıca elçi Pavlus’un şu öğüdünü aklımızdan çıkarmayalım: “Ayaktayım diyen sakınsın, düşmesin” (1. Kor. 10:12).

12. Nehemya neden iyi bir örnektir?

¹² MÖ beşinci yüzyılda Pers kralı Artakserkses’in sakisi olarak hizmet eden Nehemya’nın neler yaşadığına bakalım. Nehemya hararetle dua etmek konusunda çok iyi bir örnektir. O Yeruşalim’deki Yahudilerin içinde bulunduğu durum nedeniyle günlerce ‘Tanrı’ya dua edip sürekli oruç tutmuştu’ (Neh. 1:4). Artakserkses onun üzgün olduğunu fark edip isteğini sorduğunda Nehemya “o anda göklerin Tanrısına dua etti” (Neh. 2:2-4). Sonuç ne oldu? Yehova  onun dualarını cevapladı ve olayları halkının lehine sonuçlanacak şekilde yönlendirdi (Neh. 2:5, 6). Bu olanlar Nehemya’nın imanını çok güçlendirmiş olmalı!

13, 14. İmanımızı güçlü tutmak ve Şeytan’ın cesaretimizi kırma girişimlerine direnmek için ne yapmalıyız?

¹³ Nehemya gibi sürekli dua etmek imanımızı güçlü tutmamıza yardım eder. Şeytan merhametsizdir ve bize zayıf anımızda saldırır. Örneğin bir hastalıkla uğraşıyor veya depresyonla mücadele ediyorsak her ay hizmet için harcadığımız zamanın Yehova için hiç önemli olmadığını düşünmeye başlayabiliriz. Bazılarımız belki de geçmişte yaşadıkları yüzünden büyük üzüntü duyuyor olabilir. Şeytan kendimizi değersiz hissetmemizi istiyor. O genelde olumsuz duyguları kullanarak imanımızı zayıflatmaya çalışır. Fakat ‘dua etmek konusunda uyanık olarak’ imanımızı güçlü tutabiliriz. Gerçekten de ‘büyük iman kalkanı kötünün tüm ateşli oklarını söndürebilir’ (Efes. 6:16).

¹⁴ Eğer ‘dua etmek konusunda uyanık olursak’, beklemediğimiz anda bir iman sınavıyla karşılaştığımızda gafil avlanıp sadakatimizi bozmayacağız. Sınavlarla ve zorluklarla karşılaştığımızda Nehemya’nın örneğini hatırlayalım ve hemen dua ederek Tanrı’dan yardım isteyelim. Ayartmalara direnmemiz ve iman sınavlarına dayanmamız ancak Yehova’nın yardımıyla mümkündür.

15. Başkaları için dua etmek konusunda kendimize hangi soruları sormalıyız?

¹⁵ İsa, Petrus imanını yitirmesin diye yakarmıştı (Luka 22:32). Birinci yüzyılda  yaşayan İsa’nın takipçisi Epafras bu konuda İsa’yı örnek alarak Kolose’deki kardeşleri için sürekli hararetle dua etti. Pavlus onun hakkında şöyle yazdı: “Güçlü inancınızı ve olgunluğunuzu sonuna dek koruyabilmeniz için, her zaman büyük gayretle dua ediyor” (Kol. 4:12). Kendimize şu soruları sormamız iyi olacaktır: “Dünyanın farklı yerlerinde yaşayan kardeşlerim için gayretle dua ediyor muyum? Doğal afetler nedeniyle sıkıntı çeken kardeşlerim için ne kadar sık dua ediyorum? En son ne zaman Yehova’nın teşkilatında ağır sorumluluklar taşıyan kardeşler için gayretle dua ettim? Cemaatimdeki zorluk yaşayan kardeşler için yakın zamanda dua ettim mi?”

16. Kardeşlerimiz için dua etmek işe yarar mı? Açıklayın.

¹⁶ Başkaları için dua etmek onlara gerçekten yardım edebilir (2. Korintoslular 1:11’i okuyun). Tabii ki Yehova sırf çok sayıda hizmetçisi aynı konuda tekrar tekrar dua ettiği için onların isteğini yerine getirmek zorunda değildir. Fakat O hizmetçilerinin ortak kaygısını fark eder ve dualarını cevaplarken onların kardeşleri için duyduğu endişeyi hesaba katar. Bu nedenle başkaları için dua etme ayrıcalığımızı ve sorumluluğumuzu ciddiye almalıyız. Epafras gibi biz de iman kardeşlerimize duyduğumuz içten sevgiyi ve ilgiyi onlar için hararetle dua ederek göstermeliyiz. Böyle yaparsak daha mutlu oluruz, çünkü “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” (Elçi. 20:35).

17, 18. ‘Dua etmek konusunda uyanık olmak’ bize nasıl yarar sağlar?

¹⁷ Pavlus “Gece iyice ilerledi, gün yaklaştı” demeden hemen önce şöyle yazdı: “Nasıl bir dönemde yaşadığımızı ve uykudan uyanma saatinizin geldiğini biliyorsunuz. Şimdi kurtuluşumuz iman ettiğimiz zamankinden daha yakındır” (Rom. 13:11, 12). Tanrı’nın vaat ettiği yeni dünya yakında kurulacak. Kurtuluşumuz belki de düşündüğümüzden daha yakın. Ruhen uykuya dalmamalı ve bu dünyadaki dikkat dağıtıcı şeylerin Yehova’ya tek başımıza dua edeceğimiz zamanı çalmasına asla izin vermemeliyiz. Aksine ‘dua etmek konusunda uyanık olmalıyız.’ Bu sayede, Yehova’nın gününü beklerken “kutsal davranışlar ve Tanrı’ya bağlılık yansıtan işler” sergileyebileceğiz (2. Pet. 3:11, 12). Böylece yaşam tarzımız ruhen uyanık kaldığımızı ve bu kötü ortamın sonunun yakın olduğuna gerçekten inandığımızı gösterecek. Öyleyse ‘durmadan dua edelim’ (1. Sel. 5:17). İsa gibi biz de tek başımıza kalıp Yehova’ya dua etmek için fırsat kollayalım. Eğer Yehova’ya kişisel olarak dua etmeye yeterince zaman ayırırsak O’na daha da yaklaşacağız (Yak. 4:7, 8). Bu şüphesiz bir insanın tadabileceği en büyük nimettir!

¹⁸ Kutsal Yazılar şöyle der: “Mesih, insan olarak yaşadığı günlerde, kendisini ölümden kurtarabilecek olana, güçlü feryatlarla ve gözyaşlarıyla, yakarışlar ve dilekler sunmuş ve Tanrı korkusu nedeniyle duaları işitilmişti” (İbr. 5:7). İsa yakarışlar ve dilekler sunarak yeryüzündeki yaşamının sonuna kadar sadakatini korudu. Yehova da sevgili oğlunu dirilterek ölümden kurtardı ve onu gökte ölümsüz bir yaşamla ödüllendirdi. Biz de ileride ne tür ayartma ve sıkıntılarla karşılaşırsak karşılaşalım gökteki Babamıza sadık kalabiliriz. Gerçekten de, eğer ‘dua etmek konusunda uyanık olursak’ sonsuz yaşam ödülünü alabiliriz.