KATHERINE, Amerika Birleşik Devletleri’nde büyüdü ve 16 yaşındayken Yehova’nın Şahidi olarak vaftiz edildi. Yehova’ya gayretle hizmet etse de, sahasında çok az kişi Krallık mesajına ilgi gösteriyordu. Şöyle söylüyor: “Tanrı’yı tanımak isteyen ve bu konuda ona yardım edecek birini göndermesi için dua eden insanlarla ilgili tecrübeler okurdum. Ben de böyle birini bulmayı çok istiyordum fakat bir türlü bulamıyordum.”

Katherine aynı sahada yıllarca hizmet ettikten sonra, iyi habere olumlu karşılık veren kişilerin daha çok bulunduğu bir sahaya taşınmayı düşündü. Fakat hayatında sadece bir kez evinden uzak kalmıştı; bu iki hafta sürdüğü halde ailesini çok özlemişti. Dolayısıyla bunun üstesinden gelip gelemeyeceğini merak ediyordu. Yine de Yehova’yı tanımak isteyen kişilere yardım etmeyi yürekten arzuluyordu. Sonunda bu deneyimi yaşama arzusu ağır bastı. Taşınabileceği birkaç yeri araştırdıktan sonra Guam’daki büroya bir mektup yazarak gerekli bilgileri aldı. Temmuz 2007’de Katherine 26 yaşındayken evinden yaklaşık 10.000 kilometre uzakta, Pasifik Okyanusu’nda bir ada olan Saipan’a taşındı. Peki orada neler yaşadı?

Katherine yeni cemaatine geldikten kısa süre sonra, 40’lı yaşlarının ortalarında olan Doris adında bir kadınla Kutsal Kitabı incelemeye başladı. Ne Öğretiyor? kitabının ilk üç bölümünü inceledikten sonra Katherine kaygıya kapıldı. O şöyle anlatıyor: “Doris Kutsal Kitabı gayretle inceliyordu, fakat ben kendimi yetersiz hissediyordum. Ne de olsa, Kutsal Kitabı biriyle ilk kez düzenli olarak inceliyordum. Doris’in benden daha tecrübeli, belki de kendi yaşlarında bir hemşireyle inceleme yapması gerektiğini düşünüyordum.” Katherine, Doris’le inceleme yapacak başka bir hemşire bulabilmek için Yehova’ya dua etti ve bu konudaki düşüncelerini Doris’le paylaşmaya karar verdi.

Katherine sözlerine şöyle devam ediyor: “Ben daha konuyu açmadan, Doris bir problemi hakkında konuşmak istediğini söyledi. Onu dinledikten sonra, benzer bir durumda Yehova’nın bana nasıl yardım ettiğini anlattım. Bana çok teşekkür etti.” Sonra Doris, Katherine’e şunları söyledi: “Yehova bana yardım etmek için seni kullanıyor. Evime ilk geldiğin gün, saatlerdir Kutsal Kitabı okuyordum.  Kutsal Kitabı anlamama yardım edecek birini göndermesi için Tanrı’ya ağlayarak dua ediyordum. Ardından sen kapıyı çaldın. Yehova duamı cevaplamıştı.” Bu dokunaklı anı anlatırken Katherine’in hâlâ gözleri doluyor. O şöyle diyor: “Doris’in sözleri duama bir cevaptı. Yehova, onunla inceleme yapabilecek durumda olduğumu anlamamı sağladı.”

Doris 2010’da vaftiz edildi ve bugün birkaç kişiyle Kutsal Kitabı inceliyor. Katherine şöyle söylüyor: “Uzun zamandır samimi birinin Yehova’ya hizmet etmesine yardım etmek istiyordum; bu isteğim gerçekleştiği için çok mutluyum!” Bugün Katherine, Pasifik Okyanusu’nda bulunan Kosrae adasında özel öncü olarak sevinçle hizmet ediyor.

Mikronezya’da ihtiyacın daha büyük olduğu yerlerde, yurtdışından gelen 19 ila 79 yaşlarında yüzden fazla kardeş hizmet ediyor. 2006 yılında 19 yaşındayken Guam’a taşınan Erica, bu gayretli kardeşlerin duygularını çok güzel ifade ediyor: “Hakikate susamış kişilerin bulunduğu bir sahada öncülük yapmak çok keyifli. Hizmetin bu alanında çalışmama yardım ettiği için Yehova’ya minnettarım. Bu gerçekten en iyi yaşam yolu!” Bugün Erica, Marshall Adaları’nda bulunan Ebeye’de sevinçle özel öncülük yapıyor. Tabii ki yabancı bir ülkede hizmet etmenin zorlukları da var. Şimdi bu zorluklardan üçünü ele alalım ve Mikronezya’ya taşınan kardeşlerimizin bu zorluklarla nasıl başa çıktığını görelim.

Yaşam tarzı. İngiltere’de yaşayan Simon 2007 yılında 22 yaşındayken Palau adasına taşındı. Orada, daha önce kazandığı paranın çok daha azını kazanacağını fark etti. Şöyle söylüyor: “Her istediğimi almamam gerektiğini öğrenmeliydim. Şimdi satın alacağım yiyecekleri dikkatle seçiyorum ve en uygun fiyat için araştırma yapıyorum. Herhangi bir şey bozulduğunda, ikinci el parçalar satın alıp tamir etmeme yardım edecek birilerini bulmaya çalışıyorum.” Basit bir yaşam sürmek zorunda olması Simon’ı nasıl etkiledi? Şunları diyor: “Bu sayede hayatta nelerin gerçekten gerekli olduğunu ve daha azıyla nasıl idare edebileceğimi öğrendim. Yehova’nın benimle ilgilendiğini birkaç olayda açıkça gördüm. Burada hizmet ettiğim yedi yıl boyunca, her zaman yiyecek bir şeyim ve başımı sokacak bir yerim oldu.” Evet, Krallığa yaşamlarında ilk yeri vermek için basit bir yaşam süren kişileri Yehova mutlaka destekler (Mat. 6:32, 33).

Ev özlemi. Erica şöyle söylüyor: “Aileme çok bağlı olduğum için ev özleminin hizmetimi olumsuz yönde etkilemesinden korkuyordum.” Peki o kendini hazırlamak için ne yaptı? “Taşınmadan önce, ev özlemiyle ilgili Gözcü Kulesi’nde çıkan makaleleri okudum. Okuduğum makaleler bu zorlukla başa çıkmak için yüreğimi hazırladı. Bir makalede, anne kızına Yehova’nın ilgisini şöyle ifade ediyordu: ‘Yehova  sana benden çok daha iyi bakabilir.’ Bu sözler beni gerçekten güçlendirdi.” Hannah ve eşi Patrick Marshall Adaları’nda bulunan Majuro’da hizmet ediyor. Hannah ev özlemiyle başa çıkabilmek için tüm dikkatini cemaatteki kardeşlere yöneltiyor. O şunları diyor: “Dünya çapındaki kardeşler topluluğumuz için Yehova’ya sürekli teşekkür ediyorum, çünkü onlar da benim ailem. Kardeşlerin sevgi dolu desteği olmasaydı, ihtiyacın büyük olduğu bir yerde asla hizmet edemezdim.”

Uyum sağlamak. Simon şöyle söylüyor: “Yeni bir ülkeye geldiğinizde, sizin için neredeyse her şey farklıdır. Bazen espri yapmayı ve tamamen anlaşılmayı özlüyorum.” Erica şunları diyor: “Başlarda kendimi yalnız hissediyordum fakat böyle zamanlarda o ülkeye neden taşındığımı kendime hatırlatıyordum. Kendi menfaatim için değil, Yehova’ya daha fazla hizmet etmek için taşınmıştım.” O ayrıca şunu ekliyor: “Zamanla çok değerli dostluklar geliştirdim.” Simon, Palau dilini öğrenmek için çok çaba gösterdi böylece oradaki kardeşlere ‘yüreğinde yer açtı’ (2. Kor. 6:13). Simon’ın bu dili öğrenme çabaları kardeşlerin de ona karşı sevgisini artırdı. Evet, bir cemaatin üyeleri yeni gelen kardeşlerle omuz omuza hizmet ettiğinde her iki grup da cemaat içinde yakın dostluklar geliştirmenin sevincini tadar. İhtiyacın daha büyük olduğu yerde hizmet ederek kendilerini gönüllü olarak sunan kardeşler başka hangi nimetleri tadıyor?

Elçi Pavlus şöyle dedi: “Esirgemeden eken bol bol biçer” (2. Kor. 9:6). Bu sözlerin ne kadar doğru olduğu hizmet alanlarını genişleten kişilerin hayatında açıkça görülüyor. Peki onlar Mikronezya’da hangi nimetleri tattı?

Mikronezya’da Kutsal Kitap tetkikleri başlatmak ve kişilerin Tanrı’nın Sözündeki hakikati öğrenip uyguladıklarını gözlemlemek için hâlâ birçok fırsat var. Patrick ve Hannah 320 kişinin yaşadığı küçük bir ada olan Angaur’da da iyi haberi duyurdu. Orada hizmet etmeye başladıktan iki ay sonra çocuğunu tek başına yetiştiren bir anneyle tanıştılar. Bu kadın Kutsal Kitabı incelemeyi hemen kabul etti, hakikati yürekten benimsedi ve hayatında büyük değişiklikler yaptı. Hannah şöyle söylüyor: “Her incelemeden sonra bisikletlerimizle onun evinden ayrılırken birbirimize bakıp Yehova’ya teşekkür ediyorduk. Tabii ki Yehova bu yumuşak başlı kadını bir şekilde Kendine çekecekti, fakat ihtiyacın daha büyük olduğu bir yerde hizmet ettiğimiz için onun Yehova’yı tanımasına yardım etme sevincini biz yaşadık. Bu, hayatımızda yaşadığımız en güzel tecrübelerden biri!” Erica’nın da söylediği gibi, “Bir kişinin Yehova’yı tanımasına yardım ettiğinizde tarifsiz bir sevinç duyarsınız.”

Birçok ülkede Krallık müjdecilerine ihtiyaç var. İhtiyacın daha büyük olduğu yerlere taşınan bu kişiler arasında siz de olabilir misiniz? Hizmetteki payınızı artırma isteğinizi güçlendirmesi için Yehova’ya dua edin. Konuyu cemaatinizdeki ihtiyarlarla, çevre gözetmeniyle ya da ihtiyacın daha büyük olduğu bir yerde hizmet etmiş kardeşlerle konuşun. Bu konuda plan yapmaya başladığınızda, hizmet etmek istediğiniz sahayla ilgilenen Büroya mektup yazıp, daha fazla bilgi isteyin. * Kendilerini gönüllü olarak sunan ve ‘bol bol biçmenin’ sevincini tadan genç, yaşlı, evli ya da bekâr binlerce kardeşin arasına belki siz de katılacaksınız.