1. Tanrı’nın toplumunda bazılarının kendini nasıl kandırabileceğiyle ilgili bir örnek verin. (Makalenin başındaki resme bakın.)

BİR sabah başkâhin Harun, elinde buhurdanlıkla Yehova’nın Kutsal Çadırının girişinde duruyordu. Aynı anda Korah ve 250 adamı da Yehova’ya buhur sunuyordu (Say. 16:16-18). İlk bakışta bu adamların hepsi Yehova’ya vefalı kişiler gibi görünüyordu. Oysa Harun’dan farklı olarak diğerleri, başkâhinlik görevini ele geçirmeye çalışan isyankâr ve kibirli kişilerdi (Say. 16:1-11). Sunularını Yehova’nın kabul edeceğini düşünerek kendilerini kandırıyorlardı. Böyle bir beklenti, yürekleri okuyan ve ikiyüzlü tavırlarının farkında olan Yehova’ya bir hakaretti (Yer. 17:10).

2. Musa hangi şeyin olacağını bildirdi ve söyledikleri nasıl yerine geldi?

² Musa yerinde olarak bu olaydan bir gün önce şunu söylemişti: ‘Sabahleyin Yehova kimin Kendisine ait olduğunu bildirecek’ (Say. 16:5). Yehova gerçekten de Kendisine, kimin samimi bir yürekle, kimin ikiyüzlü bir tutumla tapındığının farkındaydı. Kayıt şöyle der: “Yehova’dan bir ateş geldi; buhur sunan [Korah’ı ve] iki yüz elli kişiyi yakıp yok etti” (Say. 16:35; 26:10). Yehova aynı zamanda Harun’u sağ bırakmakla Kendisine yürekten tapınan bir kâhin olarak onu onayladığını da  göstermiş oldu (1. Korintoslular 8:3’ü okuyun).

3. (a) Elçi Pavlus’un zamanında nasıl bir durum yaşandı? (b) Musa’nın zamanında yaşananlar Yehova’nın isyancılara karşı davranış tarzı konusunda ne gösterir?

³ Bundan yaklaşık 1.500 yıl sonra, Pavlus’un zamanında da benzer bir durum yaşandı. Hıristiyan olduğunu iddia eden bazıları, yanlış inançlar benimsedikleri halde cemaatle bağlantılarını koparmamışlardı. Dikkatsiz bir gözlemci, hakikate isyan etmiş bu kişilerin cemaatteki diğer kardeşlerden farklı olmadığını düşünebilirdi. Ancak onların tutumu sadık Hıristiyanlar için bir tehlike oluşturuyordu. Koyun postuna bürünmüş bu kurtlar, “bazılarının imanının yıkılmasına neden oldu” (2. Tim. 2:16-18). Fakat Yehova dikkatsiz bir gözlemci değildir. Pavlus, yüzyıllar önce Korah ve yandaşları isyan ettiğinde Yehova’nın onlara nasıl davrandığını biliyordu. Şimdi bu konuda Kutsal Yazılardan dikkat çekici bir kısmı ele alalım ve hangi dersleri çıkarabileceğimize bakalım.

4. Pavlus Yehova hakkında hangi şeyden emindi? Timoteos’a yazdığı mektupta bunu nasıl ifade etti?

⁴ Pavlus, Yehova’nın ikiyüzlü bir tapınmayı fark edebileceğinden emindi. Benzer şekilde Yehova’nın Kendisine itaat edenleri ayırt edebileceğini de biliyordu. Pavlus bu konuda Yehova’ya ne kadar güvendiğini Timoteos’a yazdığı mektupta kullandığı ifadelerle ortaya koydu. O, hakikate isyan edenlerin cemaatteki bazı kişilere nasıl zarar verdiklerine değindikten sonra şunları söyledi: “Tanrı’nın koyduğu sağlam temel duruyor ve şu mührü taşıyor: ‘Yehova, Kendisine ait olanları tanır’; ayrıca, ‘Yehova’nın adını anan herkes kötülüğü bıraksın’” (2. Tim. 2:18, 19).

5, 6. Pavlus’un kullandığı “Tanrı’nın koyduğu sağlam temel” ifadesinden ne öğreniyoruz? Bu sözler Timoteos’u nasıl etkilemiş olmalı?

⁵ Pavlus’un bu ayette kullanmayı tercih ettiği ifadelerden ne öğreniyoruz? Kutsal Kitapta “Tanrı’nın koyduğu sağlam temel” ifadesinin geçtiği tek yer bu ayettir. Kutsal Yazılarda “temel” sözcüğü çeşitli konularda benzetme yapmak amacıyla kullanılır. Eski İsrail’in başkenti olan Yeruşalim şehri buna bir örnektir (Mezm. 87:1, 2). İsa’nın Yehova’nın amacındaki rolü de bir temele benzetilmiştir (1. Kor. 3:11; 1. Pet. 2:6). Acaba Pavlus “Tanrı’nın koyduğu sağlam temel” ifadesini hangi olaya atfen kullanmıştı?

⁶ Pavlus bu ifadeyi kullandıktan sonra, Musa’nın Korah ve yandaşları hakkında Sayılar 16:5’te kayıtlı sözlerinden alıntı yaptı. Anlaşılan Pavlus, Timoteos’a Yehova’nın isyankâr davranışların farkında olduğunu ve bunu engellemek üzere harekete geçtiğini hatırlatarak onu teşvik etmek istiyordu. Yüzyıllar önce Korah ve yandaşları nasıl Yehova’nın amacını değiştiremediyse, o gün de hakikate isyan edenler bunu başaramayacaktı. Pavlus “Tanrı’nın koyduğu sağlam temel” ifadesini ayrıntılı şekilde açıklamadı. Yine de bu sözler Timoteos’un Yehova’ya güvenini artırmış olmalı.

7. Yehova’nın doğruluğunun ve sadakatinin sonsuza dek süreceğine neden güvenebiliriz?

⁷ Yehova’nın kusursuz ilkeleri asla değişmez. Mezmur 33:11 şöyle der: “Yehova’nın amacı devirler boyu bozulmaz; yüreğindeki niyetler nesilden nesle değişmez.” Başka ayetlerde de Yehova’nın hükümdarlığının, vefalı sevgisinin, doğruluğunun ve sadakatinin sonsuza dek sürdüğünden söz eder (Çık. 15:18; Mezm. 106:1; 112:9; 117:2). Malaki 3:6’da “Ben Yehova’yım, Ben değişmem” der. Benzer şekilde Yakup 1:17’de Yehova’nın  “sürekli değişen gölgeler gibi değişken” olmadığı yazar.

8, 9. Pavlus’un kullandığı “mühür” benzetmesinden ne öğrenebiliriz?

⁸ Pavlus 2. Timoteos 2:19’daki sözlerinde, üzerine mühür basılmış bir temel taşı betimlemesi yapar. Eski zamanlarda genellikle binaların temel taşına, muhtemelen binayı inşa eden kişinin ya da sahibinin ismi yazılırdı. Bu örneği kullanan ilk Kutsal Kitap yazarı Pavlus’tur. * “Tanrı’nın koyduğu sağlam temel” üzerindeki mühür şu iki bildiriyi içerir: “Yehova, Kendisine ait olanları tanır” ve “Yehova’nın adını anan herkes kötülüğü bıraksın.” Bu sözler Sayılar 16:5 ayetini hatırlatıyor (Okuyun).

⁹ Pavlus’un kullandığı “mühür” benzetmesinden ne öğreniyoruz? Tanrı’ya ait olan kişiler için Yehova’nın standartları ve ilkeleri şu iki temel gerçekle özetlenebilir: (1) Yehova O’na vefalı olanları sever ve (2) Yehova kötülükten nefret eder. Cemaatte hakikate isyan söz konusu olduğunda bu gerçeklerin bize nasıl bir faydası olur?

10. Pavlus’un zamanında hakikate isyan, sadık kişileri nasıl etkilemiş olmalı?

¹⁰ Timoteos ve diğer sadık kişiler hakikate isyan edenlerin davranışlarından herhalde rahatsız oluyorlardı. Hatta İsa’nın bazı takipçileri böyle kişilerin cemaatte kalmalarına neden izin verildiğini merak etmiş olabilir. Belki de sadık kişiler, Yehova’nın ikiyüzlü bir tapınma sunanlarla Kendisine gerçekten vefalı olanları ayırt edip etmediğini merak ediyordu (Elçi. 20:29, 30).

11, 12. Pavlus’un mektubu Timoteos’un imanını neden güçlendirmiş olmalı?

¹¹ Pavlus’un mektubu Timoteos’un imanını güçlendirmiş olmalı. Pavlus, ikiyüzlü Korah ve yandaşlarının gerçek yüzünün ortaya çıktığını, Yehova’nın onları reddedip yok ettiğini hatırlatmıştı. Böylece sadık Harun’un haklı olduğu açıkça görülmüştü. Pavlus’un yaşadığı dönemde de cemaatte sahte Hıristiyanlar vardı; Yehova Musa’nın günlerinde olduğu gibi Kendisine ait olan kişileri yine ortaya çıkaracaktı.

¹² Yehova asla değişmez, O güvenilirdir. Kötülükten nefret eder ve tövbe etmeyen günahkârları zamanı geldiğinde  cezalandırır. Timoteos “Yehova’nın adını anan” biri olarak yerine getirmesi gereken bir sorumluluğu da hatırladı; o, sahte Hıristiyanların kötü etkilerine karşı koymalıydı. *

13. Hangi şeyden emin olabiliriz?

¹³ Pavlus’un Tanrı ilhamıyla yazdığı sözlerden biz de güç alabiliriz. Öncelikle Yehova’nın gösterdiğimiz sadakatin farkında olduğunu bilmek çok rahatlatıcıdır. Yehova Tanrı sadece pasif bir gözlemci değildir. O Kendisine ait olanlarla yakından ilgilenir. Kutsal Kitap şöyle der: “Yehova, Kendisine tüm yürekle bağlı olanlar uğrunda gücünü göstermek için gözleriyle tüm yeryüzünü tarar” (2. Tar. 16:9). Dolayısıyla Yehova’nın O’nun için ‘temiz bir yürekle’ yaptığımız şeyleri unutmayacağından kesinlikle emin olabiliriz (1. Tim. 1:5; 1. Kor. 15:58).

14. Yehova ne tür bir tapınmaya göz yummaz?

¹⁴ Yehova ikiyüzlü bir tapınmaya göz yummadığından attığımız adımlara her zaman dikkat etmeliyiz. O “gözleriyle tüm yeryüzünü tarar” ve Kendisine ‘tüm yürekle bağlı olmayanları’ ayırt edebilir. İtaatli gibi görünüp diğer yandan gizlice günah işlemeye devam eden “hilekâr kişi Yehova’nın gözünde iğrençtir” (Özd. 3:32). Hilekâr bir kişi insanları bir süre ustaca kandırabilirse de, Kutsal Kitap “suçlarını örtbas eden başarılı olamaz” der. Yehova’nın gücü ve doğruluğu sayesinde gerçekler er ya da geç ortaya çıkacaktır (Özd. 28:13; 1. Timoteos 5:24 ve İbraniler 4:13’ü okuyun).

15. Hangi şeyden kaçınmalıyız? Neden?

¹⁵ Yehova’nın toplumundaki insanların büyük çoğunluğu O’na yürekten bağlıdır. Cemaatte kasten sahte tapınmayı benimseyen ikiyüzlü kişilere pek rastlanmaz. Ancak bu durum Musa’nın zamanında ve birinci yüzyılda yaşandıysa, günümüzde de yaşanabilir (2. Tim. 3:1, 5). Bununla birlikte iman kardeşlerimizin Yehova’ya olan vefalarını sorgulayıp sürekli onlardan şüphe mi duymalıyız? Elbette hayır! Ortada bir neden yokken kardeşlerimizden şüphe etmemiz doğru olmaz (Romalılar 14:10-12 ve 1. Korintoslular 13:7’yi okuyun). Dahası böyle bir eğilim, Yehova’yla aramızdaki ilişkiye de zarar verebilir.

16. (a) İkiyüzlülüğün yüreğimizde kök salmasını engellemek için her birimiz ne yapabiliriz? (b) “ Kendinizi Sürekli Sınayın” başlıklı çerçeveden hangi dersleri alabiliriz?

¹⁶ İsa’nın her takipçisi ‘kendi yaptıklarını gözden geçirmelidir’ (Gal. 6:4). Günahkâr eğilimlerimiz nedeniyle farkında olmadan Yehova’ya yanlış güdülerle hizmet etmeye başlayabiliriz (İbr. 3:12, 13). O halde zaman zaman Yehova’ya hizmet etme nedenlerimizi gözden geçirmemiz iyi olur. Kendimize şunları sorabiliriz: ‘Yehova’yı sevdiğim ve egemenliğini kabul ettiğim için mi O’na hizmet ediyorum? Yoksa daha çok cennette sahip olacağım nimetlere mi önem veriyorum?’ (Vah. 4:11). Kendi yaptıklarımızı gözden geçirmek ve ikiyüzlülüğün tüm izlerini yüreğimizden silip atmak hepimiz için yararlı olacaktır.

17, 18. Yehova’ya neden dürüst bir yürekle hizmet etmeliyiz?

¹⁷ Yehova’ya yürekten hizmet etmeye gayret ettikçe birçok nimet elde ederiz.  Mezmur yazarı şunları demişti: “Suçu Yehova tarafından hesaba alınmayan, ruhunda hile barınmayan insana ne mutlu!” (Mezm. 32:2). Evet, Yehova’ya dürüst bir yürekle hizmet edersek, hem şimdi hem de gelecekte mutlu olacağız.

¹⁸ Zamanı gelince Yehova kötü kişilerin, yani ikili bir yaşam süren herkesin suçunu açığa çıkaracak; böylece “doğru kişiyle kötü kişi, Tanrı’ya kulluk edenle etmeyen arasındaki ayrım” açıkça görülecek (Mal. 3:18). O zamana dek ‘Yehova’nın gözlerinin doğruların üzerinde ve kulaklarının onların yakarışına açık’ olduğunu bilmek hepimiz için çok rahatlatıcıdır (1. Pet. 3:12).