İSA’YI tanıdığını inkâr eden Petrus acı acı ağladı. Elçinin ruhi dengesini tekrar kazanmak için çok çabalaması gerekecekti, yine de İsa başkalarına yardım etmek için onu kullanmak istiyordu. Bu nedenle Petrus’a şunu demişti: “Sen de geri döndüğün zaman kardeşlerini güçlendir” (Luka 22:32, 54-62). Petrus sonunda birinci yüzyıldaki Hıristiyan cemaatinin direklerinden biri oldu (Gal. 2:9). Benzer şekilde daha önce ihtiyar olarak hizmet etmiş bir birader de tekrar bu sorumluluğu üstlenebilir ve iman kardeşlerini ruhen güçlendirmenin sevincini yeniden tadabilir.

Bir zamanlar gözetmen olarak hizmet etmiş bazı biraderler, ihtiyarlık görevini kaybettiklerinde cesaret kırıklığına kapılabiliyor. 20’yi aşkın yıl boyunca Güney Amerika’da ihtiyar olarak hizmet etmiş olan Julio * şunları diyor: “Zamanımın büyük kısmını konuşma hazırlayarak, kardeşleri ziyaret ederek ve cemaat üyelerine çobanlık ziyaretleri yaparak geçiriyordum. Sorumluluğumu kaybedince, birdenbire hayatımda büyük bir boşluk oldu. Bu benim için sarsıcı bir dönemdi.” Bugün Julio yeniden bir ihtiyar olarak hizmet ediyor.

Elçi Yakup şöyle yazmıştı: “Kardeşlerim, yaşadığınız çeşitli sınavları tam bir sevinçle karşılayın” (Yak. 1:2). Yakup bu ayette zulümden ya da kusurlu yapımızdan kaynaklanabilecek sınavlardan söz ediyordu. Ayrıca adam kayırmak ya da bencil arzulara kapılmak gibi kusurlu yapımızdan kaynaklanan tuzaklara da değiniyordu (Yak. 1:14; 2:1; 4:1, 2, 11). Yehova bizi terbiye ettiğinde buna üzülebiliriz (İbr. 12:11). Fakat böyle sınavların sevincimizi yok etmesine izin vermeyelim.

Cemaatteki bir sorumluluğumuzu kaybetmiş olsak  bile, imanımızın ne kadar güçlü olduğunu gözden geçirme ve Yehova’ya olan sevgimizi kanıtlama fırsatına sahibiz. Ayrıca Yehova’ya hizmet etmemizin ardındaki nedenler üzerinde de derin düşünebiliriz. Acaba Yehova’ya kendi çıkarlarımız için mi hizmet ediyoruz yoksa O’nu sevdiğimiz ve cemaatinin sevgi dolu bir ilgiye layık olduğuna inandığımız için mi? (Elçi. 20:28-30). İhtiyarlık sorumluluğunu kaybeden ya da bırakan biraderler sonradan bu kutsal hizmete sevinçle devam ettiklerinde, Yehova’ya duydukları sevginin gerçek olduğunu Şeytan da dahil herkese kanıtlamış olurlar.

Kral Davut işlediği ciddi günahlar nedeniyle terbiye edildiğinde yanlışını kabul etti ve bağışlandı. O bir ilahisinde şunları söyledi: “İsyanı affedilen, günahı örtülen insana ne mutlu! Suçu Yehova tarafından hesaba alınmayan, ruhunda hile barınmayan insana ne mutlu!” (Mezm. 32:1, 2). Terbiye Davut’u değiştirdi ve kuşkusuz Tanrı’nın toplumuna daha iyi çobanlık etmesini sağladı.

Yeniden gözetmenlik sorumluluğu alan biraderler, genellikle bu hizmeti eskisinden daha iyi yerine getiriyor. Bu durumdaki bir ihtiyar şunu dedi: “Hata yapan kişilerle nasıl ilgilenmem gerektiğini artık daha iyi biliyorum.” Başka bir ihtiyar da şöyle diyor: “Kardeşlere hizmet etme ayrıcalığıma şimdi daha çok değer veriyorum.”

Mezmur yazarının dediği gibi, Yehova Tanrı “sürekli hata aramaz” (Mezm. 103:9). Bu nedenle Tanrı’nın ciddi bir hata yapan kişilere bir daha asla güvenmeyeceğini düşünmemeliyiz. Yıllarca ihtiyar olarak hizmet edip ayrıcalıklarını kaybeden Ricardo birader şunları söylüyor: “Yaptığım hata nedeniyle çok acı çektim. Yetersizlik duyguları beni uzun bir süre gözetmenlik hizmetine geri dönmekten alıkoydu. Özgüvenim öyle azalmıştı ki, güvenilir biri olduğumu tekrar kanıtlayabileceğime inanmıyordum. Fakat başkalarına yardım etmekten zevk aldığım için, Kutsal Kitap tetkikleri idare edebildim, İbadet Salonunda kardeşleri teşvik ettim ve onlarla tarla hizmetine çıktım. Bu sayede güvenimi yeniden kazandım ve şu anda cemaatte tekrar bir ihtiyar olarak hizmet ediyorum.”

Küskünlük beslemek bir biraderin ihtiyar olarak  hizmet etmesine engel olabilir. Kıskanç bir Kral olan Saul’dan kaçmak zorunda kalan Davut’u örnek alabiliriz. O birkaç kez eline fırsat geçmesine rağmen Saul’dan intikam almayı reddetti (1. Sam. 24:4-7; 26:8-12). Hatta Saul savaşta ölünce Davut onun için yas tuttu. Ondan ve oğlu Yonatan’dan söz ederken sevgi dolu ifadeler kullandı (2. Sam. 1:21-23). Evet Davut küskünlük beslemedi.

Yanlış anlaşıldığınızı ya da adaletsizliğe uğradığınızı düşünüyorsanız, küskünlüğün davranışlarınızı etkilemesine izin vermeyin. Örneğin Britanya’da yaklaşık 30 yıldır ihtiyar olarak hizmet ettikten sonra tüm sorumluluklarını kaybeden William birader bazı ihtiyarlara karşı küskünlük besledi. Onun tekrar doğru bakış açısını kazanmasına ne yardım etti? Şöyle diyor: “Eyüp kitabını okumak beni çok teşvik etti. Yehova, Eyüp’ün üç arkadaşıyla barışmasına yardım ettiyse, cemaatteki ihtiyarlarla barış içinde olabilmem için bana da yardım edecekti” (Eyüp 42:7-9).

Gözetmenlik sorumluluğunuzu bırakmayı tercih ettiyseniz bunu yapmanızın ardındaki nedeni gözden geçirmeniz iyi olur. Kişisel sorunlarınız yüzünden güçsüz mü düştünüz? Bazı şeyler hayatınızda hakikatten daha mı önemli olmaya başladı? Ya da başkalarının kusurları yüzünden cesaretiniz mi kırıldı? Durum ne olursa olsun, ihtiyarken başkalarına çok daha fazla yolla yardım edebiliyordunuz. Konuşmalarınızla kardeşleri güçlendiriyor, davranışlarınızla onları teşvik ediyor ve çobanlık ziyaretlerinizle yaşadıkları sınavlara dayanmalarına yardım ediyordunuz. Sadık bir ihtiyar olarak yaptıklarınız sizin olduğu kadar Yehova’nın da yüreğini sevindiriyordu (Özd. 27:11).

Yehova toplumundaki erkeklerin yeniden sevinçle ve istekle cemaate önderlik etmesine yardım eder. Eğer ihtiyarlık sorumluluğunu bırakmayı tercih ettiyseniz ya da bu ayrıcalık sizden alındıysa yeniden ‘gözetmenlik hizmetine erişebilirsiniz’ (1. Tim. 3:1). Pavlus Kolose cemaatindeki kardeşlerin ‘Tanrı’nın isteği hakkında tam bilgiyle dolması için durmadan dua etti’; böylece onlar ‘Yehova’nın hizmetçilerine yaraşır bir yaşam sürdürerek, O’nu tam anlamıyla hoşnut edebileceklerdi’ (Kol. 1:9, 10). Tekrar ihtiyar olarak hizmet etmeye başladıysanız size güç, sabır ve sevinç vermesi için Yehova’ya dua edin. Bu son günlerde Tanrı’nın toplumunun sevgi dolu çobanların desteğine ihtiyacı var. Siz de bu yolla kardeşlerinize destek olabilir misiniz?