1. Birçok kişi sahip oldukları hakkında ne hissediyor?

“ELİNDEKİNİN kıymetini kaybedince anlarsın.” Hiç senin de böyle hissettiğin oldu mu? Genelde çocukluğumuzdan beri sahip olduğumuz şeyleri kolayca kanıksarız. Örneğin zengin bir ailede büyüyen biri sahip olduğu birçok şeyin değerini bilmeyebilir. Benzer şekilde gençler de deneyimsiz oldukları için hayatta nelerin gerçekten değerli olduğunu fark edemeyebilirler.

2, 3. (a) İsa’nın takipçisi gençler hangi konuda dikkatli olmalı? (b) Sahip olduklarımızı takdir etmemize ne yardım edecek?

² Bir genç olarak senin için önemli olan ne? Dünyadaki birçok genç için hayat iyi bir maaş, güzel bir ev ya da son çıkan elektronik cihazlar gibi maddi şeylerin etrafında dönüyor. Fakat bir gencin tek ilgilendiği bunlarsa en önemli şeyi, yani Tanrı’yla ilişkisini ihmal ediyor demektir. Ne yazık ki milyonlarca kişi hayatında böyle bir eksiklik hissetmiyor bile. Hakikatte büyüyen siz gençler, ruhi mirasınıza duyduğunuz takdiri kaybetmemeye dikkat etmelisiniz (Mat. 5:3). Takdir eksikliği, hayatının sonuna dek sana acı verecek kötü sonuçlara yol açabilir.

 ³ Fakat bunu önleyebilirsin. Ruhi mirasına değer vermene ne yardım eder? Şimdi Kutsal Kitaptan bunun neden akıllıca olduğunu anlamamıza yardım edecek bazı örnekler görelim. Bu örnekler sadece gençlerin değil İsa’nın her takipçisinin Yehova’dan aldığı nimetleri takdir etmesine yardım edecek.

4. Birinci Samuel 8:1-5 Yoel ve Abiya hakkında ne söyler?

⁴ Kutsal Kitap harika bir ruhi mirasa sahip olan, fakat bunun değerini bilmeyen bazı kişilere değinir. Örneğin Samuel peygamberin oğulları Yoel ve Abiya babalarının izinden gitmedi. Samuel küçüklüğünden beri Yehova’ya hizmet ederek ve O’nun önünde iyi bir isim yaparak çocuklarına örnek olmuştu (1. Sam. 12:1-5). Fakat oğulları ruhi mirasını takdir etmedi. Kutsal Kitap babalarının aksine onların ‘adaleti saptıran’ kötü kişiler olduğunu söyler (1. Samuel 8:1-5’i okuyun).

5, 6. Yoşiya’nın oğulları ve torunu nasıl bir tutum sergiledi?

⁵ Kral Yoşiya’nın oğulları da benzer durumdaydı. Yoşiya Yehova’ya ibadet etmek konusunda harika bir örnekti. Tanrı’nın kanun kitabı bulunup Yoşiya’ya okunduğunda o Yehova’nın talimatlarını yerine getirmek için samimi bir çaba harcadı. Ülkedeki putperestliği ve ruhçuluğu ortadan kaldırdı, ayrıca halkı Yehova’ya itaat etmeye teşvik etti (2. Kral. 22:8; 23:2, 3, 12-15, 24, 25). Yoşiya oğullarına gerçekten harika bir ruhi miras bırakmıştı! Üç oğlu ve bir torunu daha sonra kral oldu, fakat hiçbiri onlara kalan bu değerli mirası takdir etmedi.

⁶ Yoşiya’nın ardından kral olan oğlu Yehoahaz “Yehova’nın gözünde kötü olanı yaptı.” O sadece üç ay hüküm sürdü, ardından Mısır firavunu onu hapse attı ve Yehoahaz sürgünde öldü (2. Kral. 23:31-34). Ondan sonra ağabeyi Yehoyakim kral oldu ve 11 yıl saltanat sürdü. O da babasının bıraktığı mirasın değerini bilmedi. Yehoyakim o kadar kötüydü ki Yeremya onun hakkında şunu bildirdi: “Eşek gömülür gibi gömülecek” (Yer. 22:17-19). Yoşiya’nın ardıllarından oğlu Tsedekiya ve torunu Yehoyakin de farklı bir yol izlemedi. İkisi de sadık Yoşiya’yı örnek almadı (2. Kral. 24:8, 9, 18, 19).

7, 8. (a) Süleyman ruhi mirasını nasıl çarçur etti? (b) Kutsal Kitapta ruhi mirasına değer vermeyen kişilerden hangi dersi alabiliriz?

⁷ Kral Süleyman da babası Davut’tan büyük bir ruhi miras almıştı. Süleyman iyi bir ruhi temele sahipti ve iyi bir başlangıç yapmıştı, fakat sonradan mirasına takdirini kaybetti. “Süleyman yaşlandığında, eşleri onun yüreğini çelerek başka tanrıların peşinden gitmesine neden oldular. O, Tanrısı Yehova’ya babası Davut gibi tüm yüreğiyle bağlı kalmadı” (1. Kral. 11:4). Bunun sonucunda Yehova’nın onayını kaybetti.

⁸ Harika bir temele ve doğruyu yapma fırsatına sahip olan tüm bu kişilerin ruhi mirasını çarçur ettiğini görmek ne kadar üzücü! Fakat bugün olduğu gibi Kutsal Kitap devirlerinde de her genç bu hataya düşmedi. Şimdi İsa’nın genç takipçilerinin örnek alabileceği bazı kişileri görelim.

9. Nuh’un oğulları nasıl mükemmel bir örnektir? (Makalenin başındaki resme bakın.)

⁹ Nuh’un oğulları bu konuda mükemmel bir örnektir. Nuh’a bir gemi inşa etmesi ve ev halkıyla birlikte gemiye girmesi emredilmişti. Anlaşılan  Nuh’un oğulları Yehova’nın isteğini yerine getirmeleri gerektiğinin farkındaydı. Onlar babalarıyla işbirliği yapmış olmalılar. Geminin yapımına yardım ettiler ve Tufan başlamadan önce gemiye girdiler (Başl. 7:1, 7). Peki sonuç ne oldu? Hayvanları gemiye aldıkları için ‘canlıların tüm yeryüzünde soyu korunmuş’ oldu (Başl. 7:3). Tufanda insan ırkı da korundu. Nuh’un oğulları babalarından aldıkları mirasa değer verdikleri için hem insan ailesinin korunmasına hem de temizlenmiş bir yeryüzünde hakiki tapınmanın yeniden kurulmasına yardım etme ayrıcalığına sahip oldular (Başl. 8:20; 9:18, 19).

10. Babil’deki dört İbrani genç öğrendikleri hakikatleri takdir ettiklerini nasıl gösterdiler?

¹⁰ Yüzyıllar sonra, dört İbrani genç de ruhi mirasına değer verdiğini gösterdi. Hananya, Mişael, Azarya ve Daniel MÖ 617’de Babil’e götürülmüştü. Bu yakışıklı ve zeki gençler isteselerdi Babil’deki hayat tarzına kolaylıkla uyum sağlayabilirlerdi. Fakat bunu yapmadılar. Davranışlarından da görüldüğü gibi miraslarını, ailelerinden öğrendiklerini unutmadılar. Küçükken öğrendikleri hakikatlere bağlı kaldıkları için Yehova onları bol bol ödüllendirdi (Daniel 1:8, 11-15, 20’yi okuyun).

11. İsa’nın ruhi mirasından başkaları nasıl yararlandı?

¹¹ Ruhi mirasını takdir edenlerden söz ederken Tanrı’nın oğlu İsa’dan bahsetmemek olmaz. İsa Babasından birçok şey öğrendi ve bunlara gerçekten değer verdi. Öğrendiklerine duyduğu takdir şu sözlerinden açıkça bellidir: “Bunları Babamın bana öğrettiği gibi söylüyorum” (Yuhn. 8:28). İsa sahip olduğu mirastan başkalarının da yararlanmasını istedi. “Tanrı’nın krallığı hakkındaki iyi haberi diğer şehirlere de bildirmeliyim, çünkü ben bunun için gönderildim” dedi (Luka 4:18, 43). Bu dünya ruhi değerleri önemsemediğinden öğrencilerine ‘dünyaya ait olmamaları’ gerektiğini söyledi (Yuhn. 15:19).

12. (a) İkinci Timoteos 3:14-17’deki sözler bugün birçok genç için ne yönden geçerli? (b) İsa’nın takipçisi gençler hangi sorular üzerinde düşünmeli?

¹² Ele aldığımız gençler gibi sen de Yehova’yı seven bir anne baba tarafından yetiştirilmiş olabilirsin. Öyleyse Kutsal Yazıların Timoteos hakkında söyledikleri senin için de geçerli olabilir (2. Timoteos 3:14-17’yi okuyun). Gerçek Tanrı’yı ve O’nu nasıl memnun edebileceğini sen de anne babandan ‘öğrendin.’ Annenle baban sana bunları bebekliğinden beri öğretiyor olabilir. Bu, ‘Mesih İsa’ya iman yoluyla kurtuluşa erişmek’ için hikmet kazanmana ve Tanrı’ya hizmet etmek için ‘tam anlamıyla hazırlıklı’ olmana kuşkusuz çok yardım etti. Peki ruhi mirasını takdir ediyor musun? Bunu anlamak için kendine şunları sor: “Sadık şahitlerden oluşan zincirin bir halkası olma ayrıcalığım hakkında ne hissediyorum? Yehova’nın bir Şahidi olmaktan gurur duyuyor muyum? Bugün dünyada Tanrı tarafından tanınan nispeten az sayıda kişi arasında olduğumu düşününce kendimi nasıl hissediyorum? Hakikati bilmenin ne kadar eşsiz ve büyük bir ayrıcalık olduğunun farkında mıyım?”

13, 14. İsa’nın takipçisi bazı gençler hangi ayartmayla karşılaşıyor? Bu ayartmaya kapılmak neden akılsızca olur? Örnek verin.

¹³ Hakikatte büyüyen bazı gençler şu anki ruhi cennetimizle Şeytan’ın karanlık dünyası arasındaki çarpıcı zıtlığı  fark edemeyebilir. Hatta bazıları bu dünyadaki yaşamın nasıl olduğunu bizzat görmek isteyebilir. Şöyle düşün: Sırf ne kadar acı çekeceğini ya da ölüp ölmeyeceğini görmek için yoldan geçen bir arabanın önüne atlar mıydın? Elbette hayır! Benzer şekilde sırf ne kadar zarar göreceğimizi anlamak için bu dünyanın “sefahat batağına” dalmamıza gerek yok (1. Pet. 4:4).

¹⁴ Asya’da yaşayan Gener hakikatte büyüdü ve 12 yaşında vaftiz edildi. Fakat ergenlik çağındayken bu dünyanın cazibesine kapıldı. “Dünyanın sunduğu sözde özgürlüğü tatmak istedim” diyor. Gener ikili bir hayat sürmeye başladı. 15 yaşına geldiğinde arkadaşlarının bazı kötü alışkanlıklarını benimsemişti. Onlar gibi içki içiyor ve küfrediyordu. Gener arkadaşlarıyla geç saatlere kadar şiddet içerikli bilgisayar oyunları ve bilardo oynuyor, sık sık eve geç geliyordu. Fakat zaman geçtikçe bu dünyanın sunduğu çekici şeylerin gerçek bir doyum vermediğini, aslında boş bir hayat sürdüğünü fark etti ve cemaate geri döndü. Şöyle diyor: “Hâlâ birçok zorlukla mücadele ediyorum, ama Yehova’nın verdiği onca nimetin yanında bunlar önemsiz kalıyor.”

15. Hakikatte büyümüş olsak da olmasak da hepimiz neyi düşünmeliyiz?

¹⁵ Elbette cemaatte hakikatte büyümemiş gençler de var. Eğer onlardan biriysen Yaratıcıyı tanıdığın ve O’na hizmet ettiğin için şu anda ne harika bir ayrıcalığa sahip olduğunu düşün. Dünyada milyarlarca insan var. Dolayısıyla Yehova’nın Kendine çektiği ve Kutsal Kitap hakikatini açıkladığı kişilerin arasında olmak gerçekten büyük bir nimet (Yuhn. 6:44, 45). Bugün dünyada yaklaşık her 1.000 kişiden yalnızca 1’i hakikati biliyor ve sen de onlardan birisin. Hakikati nasıl öğrenmiş olursak olalım bu hepimize sevinç vermiyor mu? (1. Korintoslular 2:12’yi okuyun). Gener şöyle diyor: “Düşündükçe tüylerim diken diken oluyor. Ben kimim ki evrenin sahibi Yehova beni tanıyor?” (Mezm. 8:4). Bir hemşire de şöyle dedi: “Öğrenciler sırf öğretmenleri tarafından tanındıkları için bile gurur duyarlar. Yüce Eğitmenimiz Yehova tarafından  tanınmak çok daha büyük bir ayrıcalık değil mi?”

16. Bugün İsa’nın takipçisi gençler için en akıllıca seçim hangisidir?

¹⁶ Ne muhteşem bir ayrıcalığa sahip olduğunu düşününce, yaşamını boşa harcamayan nispeten az sayıda kişinin arasında olma kararlılığın daha da güçlenmiyor mu? Kararlılığını korursan sen de Tanrı’nın sadık hizmetçilerinden oluşan zincirin bir halkası olabilirsin. Bu, dünyayla birlikte şuursuzca yok oluşa doğru giden genç kalabalığı takip etmekten çok daha akıllıcadır (2. Kor. 4:3, 4).

17-19. Dünyadan farklı olmak neden akıllıcadır?

¹⁷ Elbette dünyadan farklı olmak her zaman kolay olmayacak. Fakat düşünecek olursan hikmetli olmak farklı olmayı gerektirir. Olimpiyat Oyunlarına katılan bir atleti düşün. Bu seviyeye gelebilmek için mutlaka başkalarından farklı olması gerekti. Zamanını çalacak, dikkatini dağıtacak ve performansını olumsuz etkileyecek birçok şeyden kuşkusuz uzak durdu. Öte yandan diğer gençlerden farklı olmaya istekli olması daha fazla antrenman yapmasını ve hedefine ulaşmasını sağladı.

¹⁸ Dünyadaki insanlar ileriyi düşünmeden yaşıyor. Eğer uzun vadeli düşünüp dünyadan farklı olur, ahlaken ve ruhen zararlı faaliyetlerden uzak durursan ‘gerçek yaşama sımsıkı bağlanırsın’ (1. Tim. 6:19). Daha önce sözleri alıntılanan hemşire şöyle diyor: “Eğer inandığın şeylerin arkasında durursan günün sonunda kendini harika hissedersin. Bu, Şeytan’ın dünyasının gittiği yönün aksine gitme gücüne sahip olduğunu gösterir. En önemlisi de Yehova Tanrı’nın seninle gurur duyduğunu ve sana gülümseyerek baktığını bilirsin. İşte o zaman farklı olduğun için kendini çok iyi hissedersin.”

¹⁹ Sadece şu anda neler elde edebileceğine odaklanan bir kişi hayatını boşa harcamış olur (Vaiz 9:2, 10). Bir genç olarak yaşamın amacının ve sonsuza dek yaşama fırsatına sahip olduğunun farkındaysan, ‘milletlerin yolundan gitmekten’ kaçınmak ve gerçekten anlamlı bir yaşam sürmek sence de en akıllıca karar değil mi? (Efes. 4:17; Mal. 3:18).

20, 21. Doğru kararlar verirsek nasıl bir geleceğimiz olabilir? Bunun için Yehova bizden ne talep eder?

²⁰ Doğru kararlar verirsek şimdiden doyum veren bir hayatımız olabilir ve ‘yeryüzünü miras alma’, yani sonsuz yaşam kazanma ümidine sahip olabiliriz. Şu anda hayal bile edemediğimiz pek çok harika nimet bizi bekliyor (Mat. 5:5; 19:29; 25:34). Elbette Tanrı bunları bize otomatik olarak vermeyecek. Bizden bir şey talep ediyor (1. Yuhanna 5:3, 4’ü okuyun). Fakat Yehova’ya sadakatle hizmet etmek için gösterdiğimiz her çabaya değer!

²¹ Yehova bize şimdiden pek çok nimet verdi. O’nun Sözü hakkında tam bilgiye sahibiz. Kendisi ve amaçlarıyla ilgili hakikati net şekilde anladık. O’nun ismini taşıma ve Şahitleri olma ayrıcalığına sahibiz. Tanrı her zaman yanımızda olacağına söz veriyor (Mezm. 118:7). Genç ya da yaşlı olalım, hepimiz Yehova’yı ‘sonsuza dek yüceltmek’ istediğimizi kanıtlayan bir yaşam sürerek ruhi mirasımıza takdirimizi gösterelim (Rom. 11:33-36; Mezm. 33:12).