1, 2. Elçi Yuhanna’ya göre Tanrı bize Kendisini sevmenin yolunu nasıl gösterdi?

ÇOCUKLARINA bir şey öğretmek isteyen babalar için en iyi yöntem onlara örnek olmaktır. Elçi Yuhanna, “Biz seviyoruz, çünkü önce Tanrı bizi sevdi” demişti (1. Yuhn. 4:19). Açıkça görüldüğü gibi, Yehova’nın gösterdiği eşsiz baba sevgisi bizim de O’nu sevmemize yardım edebilir.

² Yehova bizi ‘önce sevdiğini’ nasıl gösterdi? Elçi Pavlus şunu söyledi: “Tanrı bize olan sevgisini şöyle gösteriyor: Biz henüz günahkârken Mesih bizim için ölmüştür” (Rom. 5:8). Evet, Yehova Kendisine inanan insanlar için Oğlunu fidye olarak verdi. Böyle büyük bir fedakârlık yaparak bize gerçek bir sevgi gösterdi. Bu, verme eylemiyle ve bencillikten uzak, özverili davranışlarla gösterilen bir sevgidir. Tanrı’nın bu eşsiz lütfu O’nun sevgisinden yararlanmamızı ve sevgisine sevgiyle karşılık vermemizi mümkün kıldı (1. Yuhn. 4:10).

3, 4. Tanrı’yı sevdiğimizi nasıl gösterebiliriz?

³ Sevgi Yehova’nın en baskın niteliğidir, bu yüzden en büyük emri soran kişiye İsa’nın neden şu cevabı verdiğini anlayabiliyoruz: “Tanrın Yehova’yı bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün zihninle ve bütün kuvvetinle seveceksin” (Mar.  12:30). Bu sözlerden Tanrı’ya olan sevgimizin her şeyden önce yüreğimizle ilgili olduğunu öğreniyoruz. Yehova’yı tüm yüreğimizle sevmezsek O’nu memnun edemeyiz. Ancak şunu unutmamalıyız ki Tanrı’yı sevmek bütün canımızı, zihnimizi ve kuvvetimizi de içerir. Gerçek Tanrı sevgisi yalnızca yürekten taşan bir duygu değildir. Evet, sevgimiz yürekten gelmeli, ancak bütün manevi ve fiziksel yetilerimizi de içermeli. Mika peygamberin dediği gibi Yehova bunu bizden ister (Mika 6:8’i okuyun).

⁴ Gökteki Babamızı gerçekten sevdiğimizi nasıl gösterebiliriz? O’nu sevmemizin bir koşulu olmamalı. İsa’nın da gösterdiği gibi bütün fiziksel, duygusal ve manevi yetilerimizle O’nu sevmeliyiz. Önceki makalede Yehova’nın çocuklarına büyük sevgisini gösterme yollarından dördünü ele almıştık. Şimdi ise bizim Yehova’ya sevgimizi O’nu hoşnut eden şekilde nasıl gösterebileceğimizi ve bu sevgimizin nasıl derinleşebileceğini ele alacağız.

5. Yehova’nın bizim için yaptığı onca şeyi düşününce buna nasıl karşılık vermeliyiz?

⁵ Bir hediye aldığınızda ne yaparsınız? Muhtemelen takdirinizi bir şekilde gösterirsiniz. Ayrıca o hediyeyi herhalde sıradan görmez, en iyi şekilde kullanırsınız. İsa’nın öğrencisi Yakup şöyle yazmıştı: “Her iyi hediye ve her kusursuz armağan yukarıdan, göklerdeki ışıkların Babasından gelir; ve O sürekli değişen gölgeler gibi değişken değildir” (Yak. 1:17). Yehova yaşamamız ve mutlu olmamız için gereken şeyleri sürekli sağlıyor. Bunu düşünmek bizde gerçekten O’nu sevme isteği uyandırmıyor mu?

6. İsrailoğullarının Yehova’dan nimetler almaya devam etmesi neye bağlıydı?

⁶ İsrailoğulları yüzlerce yıl boyunca Yehova’nın sevgi ve ilgisini tattı ve O’ndan hem maddi hem ruhi bol bol nimet gördü (Tekr. 4:7, 8). Ancak böyle nimetler almaya devam etmeleri Tanrı’nın Kanununa itaat etmelerine bağlıydı; Kanunda topraklarının “ilk ürününün en iyisini” düzenli olarak Yehova’ya sunmaları da emredilmişti (Çık. 23:19). Onlar bu şekilde Yehova’nın sevgisini ve nimetlerini olağan görmediklerini göstereceklerdi (Tekrar 8:7-11’i okuyun).

7. Yehova’ya sevgimizi göstermek için ‘değerli şeylerimizi’ nasıl kullanabiliriz?

⁷ Peki bizim için ne denebilir? Bugün bizden böyle sunular vermemiz talep edilmez, ancak ‘değerli şeylerimizle’ Tanrı’yı yücelterek sevgimizi göstermemiz beklenir (Özd. 3:9). Bunu hangi yollarla yapabiliriz? Sahip olduğumuz maddi olanakları hem yaşadığımız bölgede hem de dünya çapında yürütülen Krallık faaliyetleri için kullanabiliriz. Olanaklarımız az ya da çok olsun bu kesinlikle Yehova’ya sevgimizi göstermenin güzel bir yoludur (2. Kor. 8:12). Ancak başka şekillerde de Yehova’ya sevgimizi gösterebiliriz.

8, 9. Yehova’nın vaatlerine güvenmek O’nu sevmekle nasıl bağlantılıdır? Örnek verin.

⁸ İsa’nın, takipçilerine yiyecek ve giysi için kaygı çekmemelerini, hayatlarında ilk yeri Krallığa vermelerini söylediğini hatırlayın. Babamızın gerçekten neye ihtiyacımız olduğunu bildiğini de belirtti (Mat. 6:31-33). Bu vaadine olan güvenimiz Yehova’ya sevgimizin derinliğinin bir göstergesidir, çünkü sevgi ve güven birbiriyle yakından bağlantılıdır. Güvenmediğimiz birini gerçekten sevemeyiz (Mezm. 143:8). O zaman şu sorular üzerinde düşünelim: “Hedeflerim ve hayat  tarzım Yehova’yı gerçekten sevdiğimi gösteriyor mu? Gün boyunca yaptığım şeyler Yehova’nın ihtiyaçlarımı karşılayabileceğine güvendiğimi ortaya koyuyor mu?”

⁹ Mike isimli bir birader böyle bir sevgi ve güven duyduğunu gösterdi. O gençken yabancı bir ülkede Tanrı’ya hizmet etmek için güçlü bir arzu duymaya başladı. Evlendiğinde ve iki çocuğu olduğunda bile bu arzusu hiç azalmadı. Bu konudaki makaleler ve ihtiyacın büyük olduğu yerlerle ilgili raporlar onları teşvik ettiğinden ailece yaşamlarını basitleştirmeye karar verdiler. Evlerini sattılar ve bir apartman dairesine yerleştiler. Mike bina bakımı ve temizliği yapan bir işletmenin sahibiydi, işini küçülttü ve onu internet üzerinden başka bir ülkeden idare etmenin yollarını araştırdı. Taşındılar ve orada hizmet etmekten büyük zevk aldılar. İki yıl sonra Mike şunu söyledi: “İsa’nın Matta 6:33’teki sözlerinin ne kadar doğru olduğunu kendimiz gördük.”

10. Kral Davut’un durumunda olduğu gibi Yehova hakkındaki hakikati derin düşünmek bizi nasıl etkileyebilir?

¹⁰ Yaklaşık 3.000 yıl önce, Kral Davut gökyüzüne baktığında gördüklerinden etkilenerek şöyle yazdı: “Gökler Tanrı’nın haşmetini bildirir; gök kubbe elinin eserlerini anlatır.” Sonra da Tanrı’nın Kanunundaki hikmetten etkilenerek şunu söyledi: “Yehova’nın kanunu kusursuzdur, cana can katar. Yehova’nın hatırlatması güvenilirdir, deneyimsiz insanı hikmetli kılar.” Bunlar üzerinde takdirle derin düşünmesinin sonucu ne oldu? Şöyle devam etti: “Ağzımdan çıkan sözler, yüreğimden geçen düşünceler, Seni hoşnut etsin ey Yehova, kayam, kurtarıcım.” Davut ve Tanrısı arasında sıcak ve yakın bir ilişki geliştiği açıkça görülüyor (Mezm. 19:1, 7, 14).

11. Tanrı’yı sevdiğimizi göstermek için O’nun bize bol bol sağladığı bilgiyi nasıl kullanmalıyız? (Makalenin başındaki resme bakın.)

¹¹ Bugün bize Yehova’nın yarattığı eserler ve gerçekleşen amacı hakkında bol bol bilgi sağlanıyor. Dünya ise yüksek eğitimi özendiriyor. Ancak birçok kişinin yaşadıkları, böyle hedefler peşinde koşmanın genelde Tanrı’ya olan imanı ve sevgiyi kaybetmekle sonuçlandığını gösteriyor. Oysa Kutsal Kitap bizi, yalnızca bilgiyi sevmeye değil hikmet ve anlayış kazanmaya da teşvik eder. Bu, Tanrı’nın verdiği bilgiyi kendimizin ve başkalarının yararına nasıl kullanacağımızı öğrenmek anlamına gelir (Özd. 4:5-7). Tanrı’nın “isteği her tür insanın hakikatle ilgili tam bilgi edinmesi ve kurtulmasıdır” (1. Tim. 2:4). Krallığı duyurma faaliyetine yürekten katılarak ve insanların Tanrı’nın insanlıkla ilgili muhteşem amacını anlamalarına yardım ederek Yehova’yı sevdiğimizi gösteririz (Mezmur 66:16, 17’yi okuyun).

12. Küçük bir kız Yehova’dan gelen ruhi nimetlere nasıl takdir gösterdi?

¹² Küçük yaşta olanlar bile ruhi nimetleri takdir ederek Yehova’ya olan sevgilerini gösterebilir. Shannon, 11 yaşındayken kendisinden bir yaş küçük kız kardeşi ve anne babasıyla beraber katıldığı “Tanrısal Bağlılık” temalı bölge ibadetini hatırlıyor. Programın bir kısmında tüm gençlerin özel olarak ayrılmış bir bölüme oturmaları istenmişti. Shannon biraz çekindi ama yine de denileni yaptı. Orada oturan herkese Gençler Soruyor: Sorular ve Pratik Cevaplar başlıklı harika kitap hediye edildiğinde çok  duygulandı. Bu onun Yehova Tanrı’ya olan duygularını nasıl etkiledi? Şunları söylüyor: “Yehova’nın gerçek olduğunu ve beni çok ama çok sevdiğini o zaman anladım. Yüce Tanrımız Yehova bize böyle güzel ve muhteşem hediyeleri bol bol verdiği için ne kadar mutlu olsak az!”

13, 14. Yehova’nın öğütleriyle ilgili düşüncemiz O’nu sevdiğimizi nasıl gösterir?

¹³ Kutsal Kitap bize şunu hatırlatır: “Bir baba hoşnut olduğu oğluna nasıl yanlışını gösterirse, Yehova da sevdiğine öyle yapar” (Özd. 3:12). O halde yanlışımız gösterildiğinde nasıl karşılık vermeliyiz? Elçi Pavlus gerçekçi bir şekilde şunu yazdı: “Terbiye o anda insana sevindirici değil üzücü gelir.” O terbiyenin önemini ve değerini küçümsemiyordu, devamında söyledikleriyle bunu gösterdi: “Fakat daha sonra, bu yolla eğitilen kişiler için doğruluğu oluşturur ki, bu barış getiren bir meyvedir” (İbr. 12:11). Eğer Yehova’yı seversek öğüdü karşısında kayıtsız kalmamak ya da içerlememek üzere dikkatli olacağız. Bu bazıları için gerçekten zor olabilir. Ancak Tanrı’ya olan sevgimiz bize bu konuda çok yardım edecektir.

¹⁴ Malaki’nin yaşadığı dönemde birçok Yahudi Tanrı’nın öğüdünü takdir etmiyordu. Onlar Kanundaki kurban sunmakla ilgili emirleri biliyorlardı, ancak bu emirleri küstahça göz ardı ettiklerinden Yehova onları sert bir şekilde uyarmak zorunda kaldı (Malaki 1:12, 13’ü okuyun). Durum ne kadar ciddiydi? Yehova şunları söyledi: “Üzerinize lanet yağdırırım; bereket dileklerinizi lanetlerim. Ve zaten lanetliyorum, çünkü [emirlerime uymayı] yüreğinize koymadınız” (Mal. 2:1, 2). Gördüğümüz gibi Yehova’nın sevgi dolu öğütlerini göz ardı etmeyi alışkanlık haline getirirsek ya da umursamazsak ciddi sonuçlarla karşılaşabiliriz.

15. Bugün yaygın olan hangi tutuma karşı dikkatli olmalıyız?

¹⁵ Önce kendini düşünen, bencil bir tutumun  yaygın olduğu bu dünyada öğüt ve terbiyeyi kabul etmek bir yana bunlardan söz etmek bile kolay değildir. Kabul ediyor gibi görünenler de çoğu kez bunu isteksizce yapar. Ancak İsa’nın takipçileri olarak bizler ‘bu ortamın kalıbına girmemeye’ teşvik ediliyoruz. ‘Tanrı’nın kusursuz isteğini’ fark etmeli ve yerine getirmeliyiz (Rom. 12:2). Yehova teşkilatı aracılığıyla bize yaşamın pek çok alanıyla ilgili zamanında öğütler veriyor; örneğin karşı cinsten kişilere olan davranışlarımız, arkadaşlıklarımız ya da dinlenme ve eğlence konularında. Böyle öğütleri istekle kabul ederek ve uygulayarak minnettarlığımızı ve Yehova’yı gerçekten tüm yüreğimizle sevdiğimizi gösteririz (Yuhn. 14:31; Rom. 6:17).

16, 17. (a) Kararlar verirken neden Yehova’nın isteğini hesaba katmalıyız? (b) İsrailoğulları Yehova’ya olan sevgi ve güvenlerinin eksik olduğunu nasıl gösterdi?

¹⁶ Küçük çocuklar tehlikeyi fark edince doğal tepkileri anne babalarına koşmak olur. Büyüdükçe kendi yargılarına daha fazla güvenmeyi ve kendi kararlarını vermeyi öğrenirler. Bu yetişkin olmanın getirdiği bir şeydir. Ancak anne babasıyla yakın bir bağ içinde olanlar bir karar vermeden önce onların fikirlerine ve tavsiyelerine açık olurlar. Ruhi açıdan da durum aynıdır. Yehova bize ruhunu vermiştir, bu ruh ‘isteklerimizi ve davranışlarımızı yönlendirir.’ O’nun isteğini hesaba katmadan kararlar veriyorsak sevgimizde ve güvenimizde ciddi bir eksiklik var demektir (Filip. 2:13).

¹⁷ Samuel’in döneminde İsrailoğulları Filistîlerle savaşırken feci bir yenilgiye uğramıştı. Tanrı’nın toplumu olarak yardıma ve korunmaya çok ciddi şekilde ihtiyaçları vardı. Peki ne yaptılar? “Yehova’nın ahit sandığını Şilo’dan buraya getirelim de, sandık aramızda olsun ve bizi düşmanın elinden kurtarsın” dediler. Sonuç ne oldu? “Büyük bir kıyım oldu; İsrailoğullarından otuz bin yaya asker öldü. Tanrı’nın sandığı ele geçirildi” (1. Sam. 4:2-4, 10, 11). İsrailoğullarının ahit sandığını yanlarına almaları Yehova’dan yardım bekledikleri izlenimi veriyordu. Ama gerçekte Yehova’nın yönlendirmesine başvurmamış, kendi düşüncelerine göre davranmışlardı ve bunun sonucu korkunç oldu (Özdeyişler 14:12’yi okuyun).

18. Yehova’dan yardım istemek konusunda ne hissetmeliyiz?

¹⁸ Mezmur yazarı doğru yürek tutumuna sahip olduğunu şu sözlerle gösterdi: “Sen Tanrı’yı bekle, çünkü ben yine Tanrımı, yüce kurtarıcımı öveceğim. Ey Tanrım, bağrımda gönlüm kırık. Bu yüzden anıyorum Seni” (Mezm. 42:5, 6). Bu sözler Yehova’ya karşı gerçekten derin duygular ve sevgi yansıtıyor, değil mi? Siz de gökteki Babanıza böyle bir sevgi ve güven geliştirdiniz mi? Cevabınız olumlu olsa bile Kutsal Kitabın şu sözleriyle uyumlu olarak O’na olan güveninizi artırabilirsiniz: “Bütün yüreğinle Yehova’ya güven ve kendi anlayışına dayanma. Tuttuğun her yolda O’nu dikkate al, O da seni düze çıkarır” (Özd. 3:5, 6).

19. Siz Yehova’yı sevdiğinizi hangi yollarla göstermeye gayret edeceksiniz?

¹⁹ Yehova ‘bizi önce severek’ bizim O’nu nasıl sevebileceğimizi gösterdi. O’nun bu olağanüstü örneğini hiçbir zaman aklımızdan çıkarmayalım. O’nu ‘bütün yüreğimizle, bütün canımızla, bütün zihnimizle ve bütün kuvvetimizle’ sevdiğimizi göstermeye ve bu konuda kendimizi geliştirmeye devam edelim (Mar. 12:30).