Tanrı’ya Yaklaşın

Bağışlamaya İstekli Bir Tanrı

Yuhanna 21:15-17

“YA RAB iyisin, ve bağışlıyan sensin” (Mezmur 86:5). Mukaddes Kitap bu yürek ısıtan sözlerle Yehova Tanrı’nın bağışlama konusunda cömert olduğunu bize gösterir. Elçi Petrus’un başından geçen bir olay Yehova’nın “bol bol” bağışladığını açık şekilde gösterir (İşaya 55:7).

Petrus, İsa’nın yakın arkadaşlarından biriydi. Fakat İsa’nın yeryüzündeki yaşamının son gecesinde korkuya kapıldı ve ciddi bir günah işledi. İsa kanunsuz şekilde yargılanırken Petrus yakındaki bir avluda, herkesin önünde İsa’yı tanıdığını inkâr etti; üstelik bunu bir kez değil üç kez yaptı. Petrus üçüncü kez şiddetle inkâr ettiğinde İsa “dönüp Petrus’a baktı” (Luka 22:55-61). Petrus’un o anda neler hissettiğini hayal edebiliyor musunuz? O, suçunun ne kadar ağır olduğunu fark ederek “kahroldu ve hüngür hüngür ağlamaya başladı” (Markos 14:72). Pişman olan bu elçi, İsa’yı üç kere inkâr edişinin Tanrı tarafından bağışlanıp bağışlanmayacağını herhalde merak ediyordu.

İsa diriltilmesinin ardından Petrus’la, onun bağışlandığına şüphe bırakmayacak bir konuşma yaptı. İsa sert sözler kullanmadı ya da yargılayıcı şeyler söylemedi. Bunun yerine Petrus’a “beni sever misin?” diye sordu. Petrus da “Evet Efendimiz, seni sevdiğimi bilirsin” diye cevap verdi. İsa da ona “Kuzularımı otlat” dedi. İsa soruyu tekrarladı, Petrus da belki daha vurgulu bir şekilde aynı cevabı verdi. İsa “Koyunlarımı güt” dedi. Sonra İsa aynı soruyu üçüncü kez sordu: “Beni sever misin?” Bu sefer Petrus “üzüldü” ve “Efendimiz sen her şeyi bilirsin; seni sevdiğimi iyi bilirsin” dedi. İsa da “Koyunlarımı otlat” dedi (Yuhanna 21:15-17).

İsa cevabını zaten bildiği soruları neden sordu? O, yürekleri okuyabilirdi, bu yüzden Petrus’un onu sevdiğini biliyordu. (Markos 2:8). İsa bu soruları sorarak Petrus’a sevgisini açıkça dile getirmesi için üç kere fırsat verdi. İsa’nın verdiği şu cevaplar tövbe eden elçinin kendisine hâlâ güven duyulduğundan emin olmasını sağladı: “Kuzularımı otlat. . . . . Koyunlarımı güt. . . . . Koyunlarımı otlat.” Sonuçta İsa, Petrus’a çok önemli bir görevi, koyun benzeri nitelikler gösteren çok değer verdiği takipçileriyle ilgilenme görevini veriyordu (Yuhanna 10:14, 15). Petrus, İsa’nın gözünde halen güvenilir biri olduğunu görünce şüphesiz rahatladı!

Evet, İsa tövbe eden elçisini bağışladı. İsa, Babasının niteliklerini ve davranış tarzını kusursuz şekilde yansıttığından, Yehova’nın da Petrus’u bağışladığından emin olabiliriz (Yuhanna 5:19). Yehova bağışlamaya isteksiz değil, tam tersine tövbe eden bir günahkârı “bağışlamaya hazır”, merhametli bir Tanrı’dır. Bu rahatlatıcı bir düşünce, öyle değil mi?