HİÇ korktuğun oldu mu?— * Çoğumuz bazen korkarız. Korktuğun zaman ne yapabilirsin?— Senden daha büyük ve daha güçlü birinin yanına gidebilirsin. Örneğin annene ya da babana. Kimden yardım isteyebileceğimiz konusunda Davut’tan çok şey öğrenebiliriz. O Tanrı’ya şöyle bir ilahi söylemişti: “Güvendiğim Sensin. . . . . Tanrı’ya güvenirim, korkmam” (Mezmur 56:3, 4).

Sence Davut korkmamayı kimden öğrendi? Anne ve babasından mı?— Evet, onlardan öğrenmiş olmalı. Babası Yesse, Tanrı’nın vaat ettiği “Barış Hükümdarı” olan İsa Mesih’in sadık atalarından biriydi (İşaya 9:6; 11:1-3, 10). Yesse’nin babasının, yani Davut’un dedesinin adı Obed’di. Kutsal Yazılardaki kitaplardan biri Obed’in annesinin adını taşır. Onun adı neydi biliyor musun?— Bu vefalı kadın Rut’tu, kocasının adı da Boaz’dı (Rut 4:21, 22).

Elbette Rut ve Boaz, Davut doğmadan uzun yıllar önce öldüler. Boaz’ın annesinin, yani Davut’un büyük büyük babaannesinin adını biliyor olabilirsin. O Eriha’da yaşamıştı ve diyarı keşfe gelen İsraillilerin kurtulmasına yardım etmişti. Eriha duvarları yıkıldığında o, penceresinden kırmızı bir ip sarkıtarak ailesinin korunmasını sağlamıştı. Onun adı neydi?— Rahab. O daha sonra Yehova’ya tapınmaya başladı. İsa’nın takipçilerine bir cesaret örneği oldu (Yeşu 2:1-21; 6:22-25; İbraniler 11:30, 31).

Davut’un babasının ve annesinin ona, Yehova’nın tüm bu sadık hizmetçilerinden söz ettiğinden emin olabiliriz. Çünkü Yehova ana babalara böyle şeyleri çocuklarına öğretmelerini emretti (Tekrar 6:4-9). Zamanı geldiğinde Tanrı, Samuel peygamberi göndererek Yesse’nin en küçük oğlu Davut’u, İsrail’in gelecekteki kralı olarak seçtiğini gösterdi (1. Samuel 16:4-13).

Bir gün Yesse, Davut’u üç ağabeyine yiyecek götürmeye gönderdi; onlar Tanrı’nın düşmanları olan Filistîlerle savaşıyordu. Davut oraya vardığında savaş alanına koştu ve dev Golyat’ın “yaşayan Tanrı’nın ordularına” meydan  okuduğunu gördü. Kimse korkudan Golyat’ın dövüş çağrısını kabul edemiyordu. Kral Saul Davut’un, Golyat’ın karşısına çıkmaya istekli olduğunu duyunca onu yanına çağırdı. Fakat onu görünce ‘Sen çok gençsin’ dedi.

Davut Saul’a ailesinin koyunlarını yemeye çalışan bir aslanı ve ayıyı öldürdüğünü anlattı, Golyat’ın ‘sonunun da onlar gibi olacağını’ söyledi. O zaman Saul ona “Git, Yehova seninle olsun” dedi. Davut beş tane düzgün taş buldu, onları çoban dağarcığına koydu, sapanını eline alıp savaşmak için dev Golyat’a doğru ilerledi. Golyat gencecik bir çocuğun kendisine yaklaştığını görünce “Gel bakalım!” dedi. ‘Cesedini göklerin kuşlarına yem edeceğim.’ Davut da ‘Ben senin üzerine Yehova’nın adıyla geliyorum’ dedi ve ‘Seni yere sereceğim’ diye bağırdı.

Sonra Golyat’a doğru koştu, dağarcığından bir taş aldı, sapanına yerleştirdi ve Golyat’a doğru fırlattı, taş Golyat’ın alnına saplandı. Devin öldüğünü görünce Filistîlerin korkudan ödleri koptu ve kaçmaya başladılar. İsrailliler onları kovalayıp savaşı kazandı. Şimdi lütfen 1. Samuel 17:12-54’te anlatılan bu öyküyü ailenle birlikte oku.

Bir genç olarak sen de bazen Tanrı’nın emirlerine uymaktan korkabilirsin. Yeremya genç biriydi ve başlarda korktu, ama Tanrı ona “Korkma. Çünkü . . . . ‘Ben seninleyim’” dedi. Yeremya da cesaretini toplayıp Tanrı’nın ona söylediği gibi mesajı duyurdu. Davut ve Yeremya gibi Yehova’ya güvenirsen sen de korkmamayı öğrenebilirsin (Yeremya 1:6-8).