Biliyor muydunuz?
Biliyor muydunuz?
Pontius Pilatus’un Sezar’dan Korkması İçin Bir Neden Var mıydı?
Yahudi liderler, Romalı Vali Pontius Pilatus’a İsa’yı idam etmesi için baskı yapmak amacıyla şunu dedi: “Bu adamı serbest bırakırsan, Sezar’ın dostu değilsin” (Yuhanna 19:12). Burada söz edilen “Sezar” Roma İmparatoru Tiberius’tu. Peki Pilatus’un bu Sezar’dan korkması için bir neden var mıydı?
Sezar Tiberius nasıl biriydi? Bir ansiklopediye göre İsa’nın yargılanmasından yıllar önce Tiberius “sadece kendi arzularını tatmin etme peşinde olan ve bunun için giderek daha sapıkça yollara başvuran bir adam” haline gelmişti (The New Encyclopædia Britannica). Kapıldığı paranoya, ihanet ettiğinden şüphelendiği herkesi işkenceden geçirip idam ettirmesine yol açtı. Aynı kaynak şunları belirtiyor: “Eğer yakın zaman tarihçileri haklıysa en favori eğlenceleri zalimce ve sapıkçaydı. Kendisini en olumlu şekilde tanıtan kaynaklara göre bile, o sanki istediği zaman istediği kişiyi zalimce öldürüyordu.”
Bu yüzden Tiberius’un namı Pilatus’un Yahudi liderlerden gelen baskıya boyun eğmesine ve İsa’nın ölüm hükmünü vermesine yol açmış olabilir (Yuhanna 19:13-16).
İsa elçilerin ayaklarını neden yıkadı?
Eski İsrail’de sıradan insanların çoğu günlük işlerini yalınayak yapardı. Ayakkabı giyenler ise yalnız tabanı olan, ayağa ve bileklere kayışla bağlanan sandaletler kullanırdı. Yollar ve tarlalar tozlu ya da çamurlu olduğundan insanların ayaklarının kirlenmesi kaçınılmazdı.
Bu yüzden insanların eve girerken sandaletlerini çıkarması âdetti. Gelen misafirin ayaklarını yıkamak misafirperverliğin bir gereğiydi. Bu görev ya ev sahibi ya da bir hizmetkâr tarafından yapılırdı. Kutsal Kitapta bu yaygın uygulamayla ilgili birkaç kayıt bulunur. Örneğin İbrahim, çadırına gelen ziyaretçilere şunları demişti: “İzin verin biraz su getirteyim de ayaklarınız yıkansın. Sonra ağacın altında dinlenirsiniz. . . . . Bir parça ekmek getireyim de yüreğinize can gelsin” (Başlangıç 18:4, 5; 24:32; 1. Samuel 25:41; Luka 7:37, 38, 44).
Bu bilgiler, İsa’nın Fısıh sırasında öğrencilerinin ayaklarını neden yıkadığını anlamamıza yardımcı olur. O sırada bu işi yapacak bir ev sahibi ya da hizmetkâr yoktu ve anlaşılan öğrencilerden hiçbiri bu işi yapmaya gönüllü olmadı. Bu yüzden İsa, bir leğen su ve havlu alarak elçilerinin ayaklarını yıkayıp kurulamakla onlara sevgi ve alçakgönüllülük konusunda bir ders vermiş oldu (Yuhanna 13:5-17).