Okuyucularımız Soruyor

Ne Kadar Bağış Yapmalıyım?

“Tanrı sevinçle vereni sever” (2. Korintoslular 9:7). Bu sözler dünyanın her yerinde Hıristiyan Âlemine mensup milyonlarca kişi tarafından bilinir. Ancak, kiliseye giden bazı kişiler olanaklarının ötesinde bağışta bulunma zorunluluğu hissedebiliyor. Gerçekten de bazı mezhepler üyelerinden belirli miktarda bir bağış talep ediyorlar. Bu uygulamaya “ondalık” deniyor; kişi gelirinin yüzde 10’unu kiliseye veriyor.

‘Kutsal Kitap gerçekten de belirli miktarda bir bağış yapmamızı talep eder mi? Kişisel olarak ne kadar bağış yapmalıyım?’ diye sorabilirsiniz.

Geçmişteki Talepler ve Gönüllü Bağışlar

Kutsal Kitapta Tanrı’nın İsrail ulusundan talep ettiği bağışlarla ilgili açık talimatlar bulunur (Levioğulları 27:30-32; Sayılar 18:21, 24; Tekrar 12:4-7, 11, 17, 18; 14:22-27). Bu talepler aşırı değildi. Üstelik Yehova, İsrail ulusu kanunlarına itaat ettiği sürece onlara her yönden ‘bolluk vereceğini’ vaat etmişti (Tekrar 28:1, 2, 11, 12).

Başka durumlarda, İsrailoğulları çok ya da az, arzu ettikleri kadar, gönüllü bağışta bulunabilirlerdi. Örneğin, Kral Davut Yehova için bir mabet inşa etmeyi planladığı zaman, halk “beş bin talant değerinde altın” bağışladı * (1. Tarihler 29:7). Bunu İsa’nın yeryüzündeyken gözlemlediği başka bir durumla karşılaştıralım. İsa “yoksul bir dul kadının” mabedin hazine kaplarına “iki pul attığını” gördü. Bu kadının bağışladığı paranın değeri neydi? Bir işçinin günlük ücretinin yüzde 1,5’undan daha az bir miktardı. Buna rağmen İsa bu küçük miktarın da makbul olduğunu söyledi (Luka 21:1-4).

İsa’nın Takipçilerinden Belirli Bir Miktar Talep Edilir mi?

İsa’nın takipçileri İsrail’e verilen kanun ahdi ile yükümlü değildirler. Bu yüzden onlardan Tanrı için belirli bir miktar vermeleri talep edilmez. Ancak, İsa’nın takipçilerinin cemaatinin üyeleri vermekten büyük bir mutluluk duyar. İsa şöyle söylemişti: “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” (Elçiler 20:35).

Yehova’nın Şahitleri dünya çapındaki duyuru işini gönüllü bağışlarla destekler. Bu bağışlar, okuduğunuz dergi gibi yayınların basımında, ibadet salonlarının inşasında ve bakımında kullanılır. Toplanan paralar asla maaş olarak kullanılmaz. Öğrenci yetiştirme işine tüm vakitlerini veren bazıları, ulaşım masrafları ve diğer bazı kişisel giderleri için belirli bir miktar yardım alırlar. Fakat hiçbiri böyle bir yardımı kendi talep etmez. Aslında Yehova’nın Şahitlerinin büyük bir çoğunluğu, duyuru işini desteklerken herhangi bir yardım almaz. Tersine, onların büyük kısmı tıpkı Pavlus’un çadır yapımında çalıştığı gibi ihtiyaçlarını karşılamak için bir işte çalışır (2. Korintoslular 11:9; 1. Selanikliler 2:9).

Bir kişi Yehova’nın Şahitlerinin yaptığı işi desteklemek üzere bağışta bulunmak isterse ne kadar vermelidir? Elçi Pavlus şöyle yazdı: “Gönülsüzce ya da zorlamayla değil, herkes yüreğinde kararlaştırdığı gibi versin, çünkü Tanrı sevinçle vereni sever” (2. Korintoslular 8:12; 9:7).

[Dipnot]