HIRİSTİYAN olsun olmasın dünyadaki birçok dinin mensubu Tanrı’nın Sözü olan Kutsal Kitaba saygı duyduğunu iddia eder. İsa peygamber de Kutsal Kitaba gereken önemin verilmesini teşvik etti. Onu ayartmaya çalışan İblis’e verdiği karşılıktan bunu görebiliriz (Matta 4:4-11). Örneğin, Şeytan taşları ekmeğe çevirmesini istediğinde İsa nasıl karşılık verdi? Ayartmaya yenik düşmedi ve “İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Yehova’nın ağzından çıkan her sözle yaşar” diyerek Tekrar 8:3’te geçen Musa peygamberin sözlerine değindi. İblis ‘eğer yere kapanıp önümde bir tapınma hareketi yaparsan dünyanın bütün krallıklarını sana vereceğim’ dediğinde İsa ne yaptı? Onun teklifini Tekrar 6:13’teki şu ilkeye değinerek reddetti: “Tanrın Yehova’dan korkacak, O’na kulluk edeceksin.”

Şunu bir düşünün. İsa peygamber Tanrı’dan o kadar büyük bir yetki aldığı halde öğrettiklerini Kutsal Kitaba dayandırdı. Ve insan gelenekleri uğruna Tanrı’nın Sözünü hiçbir zaman göz ardı etmedi (Yuhanna 7:16-18). Fakat İsa’nın zamanında yaşayan birçok din adamı Tanrı’nın Sözüne onun gibi saygı göstermedi. Neden? Onlar insan geleneklerinin Kutsal Yazıları gölgede bırakmasına izin veriyordu. İsa açıksözlülükle bu din adamlarına şöyle dedi: “Kendi geleneğiniz uğruna Tanrı’nın sözünü geçersiz kılıyorsunuz. Ey ikiyüzlüler, İşaya peygamberin sizin için yazdığı şu sözler ne kadar yerindedir: ‘Bu halk dudaklarıyla beni sayar, fakat yürekleri benden çok uzaktır. Bana ibadet edip duruyorlar ama boşuna; çünkü öğreti olarak insan emirlerini öğretiyorlar’” (Matta 15:6-9).

 Kutsal Kitaba saygı gösterdiğini söyleyen bu kadar çok din varken, kaçı insan gelenekleriyle Tanrı’nın Sözündeki net yönlendirmeler çeliştiğinde Tanrı’nın Sözünü tercih ediyor? Şimdi Tanrı’nın Sözünden iki konuya bakalım.

KUTSAL KİTAP NE ÖĞRETİR?

İsa, onun zamanında yaşayan din adamlarını unvan meraklarından ve ön planda olma arzularından dolayı mahkûm etti. İsa onlar hakkında şöyle dedi: “Akşam yemeklerinde başköşeleri, havralarda ön sıraları severler. Çarşı meydanlarında selamlanmaktan ve kendilerine Öğretmen denmesinden hoşlanırlar.” İsa sonra öğrencilerine şöyle söyledi: “Fakat size Öğretmen denmesin, çünkü sizin bir tek öğretmeniniz var ve hepiniz kardeşsiniz. Ayrıca yeryüzünde kimseye baba diye hitap etmeyin, çünkü bir tek Babanız var, o da gökteki Babadır” (Matta 23:1-10).

SORU:

Söz konusu inancı öğreten din adamları insanı yücelten dini unvanlarla çağrılmayı ve toplum içinde yüceltilmeyi seviyor mu, yoksa İsa’nın bunlardan sakınmakla ilgili emrine uyuyor mu?

KUTSAL KİTAP NE ÖĞRETİR?

“Kendine oyma put yapmayacaksın; yukarıda göklerde, aşağıda yerde veya yerden aşağıda, sularda olanlara benzer bir şekil yapmayacaksın. Onların önünde eğilmeyeceksin ve onlara kulluk etmeyeceksin” (Çıkış 20:4, 5).

İsa’nın elçisi Yuhanna, Tanrı’ya hizmet edenlere “Kendinizi putlardan koruyun” diye yazdı (1. Yuhanna 5:21).

SORU:

Söz konusu din, Tanrı’ya ibadet ederken suretler ve putlar kullanmaktan kaçınmakla ilgili Kutsal Kitabın açık emrine itaat ediyor mu?

Günümüzde bu kadar çok inanç olsa da hayata götüren doğru yolu bulabilirsiniz. ‘Tanrımız açısından pak ve temiz’ dini saptamak için birçok işaret var (Yakup 1:27). Bu makalelerde ele alınan ayetler, Tanrı’nın gözünde doğru olan yolu saptamanızı sağlayacak işaret levhaları gibidir.

Yehova’nın Şahitlerine bu makalede geçen sorular hakkında ne düşündüklerini sorabilirsiniz. Onların yanıtları üzerinde düşünürken İsa’nın elçisi Pavlus’un iyi haberi duyurduğu kentlerden biri olan Veriya’da yaşayanları örnek alın. Onlar Pavlus’u dinledikten sonra ‘kendilerine anlatılanların doğruluğunu her gün Kutsal Yazılardan dikkatle araştırdılar’ (Elçiler 17:11). Onlar gibi siz de Tanrı’nın Sözüne değer verip onu ciddiyetle araştırırsanız hayata götüren doğru yolu bulacaksınız. Sonra bu yolda yürüyüp yürümemek size kalmış bir karardır.