Tanrı’ya Yaklaşın

Her Zaman Adil Kararlar Veren Bir Hâkim

Sayılar 20:2-13

BİR hâkim adil olmayan kararlar ya da çok ağır cezalar verebilir, fakat ‘adaleti seven’ Yehova Tanrı asla böyle yapmaz (Mezmur 37:28). O sabırlı olsa da aşırı hoşgörülü değildir. Adaletinden hiçbir zaman ödün vermez. Sayılar 20. bölümde kayıtlı bir olayda Tanrı’nın bir isyan karşısında nasıl tepki verdiğini görelim.

İsrailoğulları çöldeki yolculuklarının sonuna doğru susuz kaldı. * Musa’ya ve Harun’a şöyle söylendiler: “Yehova’nın cemaatini bu çöle neden getirdiniz? Biz de hayvanlarımız da burada ölelim diye mi?” (4. ayet). Çölün ‘berbat bir yer’ olduğunu söylediler. Yıllar önce Vaat Edilmiş Topraklara gönderilen casusların getirdiği “incir, üzüm, nar” gibi meyvelerin ve ‘içecek suyun’ olmamasından yakındılar (5. ayet; Sayılar 13:23). Aslında Vaat Edilmiş Topraklara girmek istemeyen kendi atalarıydı ve şimdi bulundukları çöl orası gibi değil diye Musa’yla Harun’u suçluyorlardı.

Fakat Yehova onları terk etmedi. Bunun yerine Musa’ya üç şey yapmasını emretti: asasını alacaktı, halkı toplayacaktı ve ‘onların gözü önünde kayaya su vermesini söyleyecekti’ (8. ayet). Musa Yehova’nın söylediği ilk iki şeyi yaptı, fakat son emrine itaat etmedi. Yehova’ya duyduğu imanla kayaya su vermesini söylemek yerine öfkeye kapılıp halka “‘Ey asiler, dinleyin!’ dedi, ‘Bu kayadan size su çıkarmamızı istiyor musunuz?’” (10. ayet; Mezmur 106:32, 33). Musa sonra kayaya iki kez vurdu ve “kayadan bol su çıktı” (11. ayet).

Musa ve Harun ciddi bir günah işlediler. Tanrı onlara “emrime karşı geldiniz” dedi (Sayılar 20:24). Onlar halkı asi olmakla suçlarken bu olayda kendileri asi olmuşlardı. Tanrı kesin bir hüküm verdi: İsrailoğullarını Vaat Edilmiş Topraklara Musa ve Harun götürmeyecekti. Bu çok ağır bir ceza mıydı? Hayır. Bunun birkaç nedenini görelim.

İlk olarak, Tanrı Musa’dan halkla konuşmasını istememişti. Oysa Musa sadece halkla konuşmakla kalmadı, “asiler” diyerek onları yargıladı da. İkinci olarak Musa ile Harun Tanrı’yı yüceltmedi. Tanrı onlara “kutsallığıma saygı göstermediniz” dedi (12. ayet). Musa “size su çıkarmamızı istiyor musunuz?” diyerek sanki Tanrı değil de onlar kayadan su çıkaracakmış gibi konuştu. Üçüncü olarak bu, Tanrı’nın benzer durumlarda verdiği kararlarla uyumluydu. Tanrı isyan eden önceki neslin Kenan’a girmesini engellemişti ve şimdi aynı suçu işleyen Musa ve Harun’a aynı cezayı veriyordu (Sayılar 14:22, 23). Son olarak Musa ve Harun İsrailoğullarına önderlik eden kişilerdi. Yetki sahibi olduklarından Tanrı’ya karşı daha sorumlu durumdaydılar (Luka 12:48).

Evet, Yehova her zaman adil kararlar verir. O adaleti sevdiği için asla adil olmayan bir karar veremez. Böyle bir hâkim güvenimize ve saygımıza kesinlikle layıktır!

[Dipnot]