İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

‘Kırılmış, Ezilmiş Bir Yürek’ Af Dilediğinde

‘Kırılmış, Ezilmiş Bir Yürek’ Af Dilediğinde

Tanrı’ya Yaklaşın

‘Kırılmış, Ezilmiş Bir Yürek’ Af Dilediğinde

2. SAMUEL 12:1-14

HEPİMİZ birçok kez hata yaparız. Ve ne kadar pişman olursak olalım şöyle düşünebiliriz: ‘Acaba Tanrı, bağışlanmak için ettiğim duaları duyuyor mu? Beni bağışlayacak mı?’ Kutsal Kitaptan şu rahatlatıcı gerçeği öğreniriz: Yehova günahı hiçbir zaman onaylamasa da tövbe eden kişiyi bağışlamaya hazırdır. Bu gerçek, eski İsrail kralı Davut peygamberin yaşadıklarından açıkça görülür. Tanrı’nın sadık bir kulu olan Davut hayatının bir döneminde ağır günahlar işlemişti. Şimdi 2. Samuel’in 12. bölümünde kayıtlı olan olaya bakalım.

Neler olduğunu gözümüzde canlandıralım. Davut, Bat-şeba’yla zina yapmış, günahını gizleme çabaları başarısız olunca da kocasını öldürtmüştür. Sonrasında bu yaptıklarını gizlemiş, aylarca masum biri gibi davranmıştır. Ancak Yehova onu izlemektedir. Davut’un işlediği günahları görmüştür. Fakat yüreğine bakınca tövbe edebileceğini de görmüştür (Özdeyişler 17:3). Yehova bu durumda ne yapar?

Yehova Davut’a Natan peygamberi gönderir (1. ayet). Kutsal ruhun etkisi altında olan Natan peygamber sözlerini dikkatle seçmesi gerektiğinin farkındadır. Acaba Davut’un, kendini kandırdığını fark etmesini ve günahının ciddiyetini görmesini nasıl sağlayacaktır?

Natan, Davut’un hemen savunmaya geçmemesi için ona bir hikâye anlatır. Davut eski bir çoban olduğu için bu hikâye mutlaka yüreğine hitap edecektir. Hikâye biri zengin, diğeri yoksul iki adamla ilgilidir. Zengin adamın “birçok koyunu ve sığırı vardı,” fakat yoksul adamın “küçük bir dişi kuzudan başka bir şeyi yoktu.” Zengin adama bir misafir geldi ve adam ona yemek hazırlamak istedi. Ancak kendi koyunlarından birini kesmek yerine gidip yoksul adamın biricik kuzusunu aldı. Davut anlaşılan bu hikâyenin gerçek olduğunu sanarak çok öfkelenir ve birdenbire “Bunu yapan adam ölümü hak etmiştir!” der. Neden? Davut, ‘merhamet göstermediği için’ der * (2-6. ayetler).

Natan’ın verdiği örnek amacına ulaşmıştır. Davut sözleriyle aslında kendini suçlu çıkarmıştır. Natan ona açıkça “O adam sensin!” der (7. ayet). Natan aslında Tanrı’nın temsilcisi olarak konuştuğundan sözleri Yehova’nın duygularını yansıtır. Onun söylediklerinden, Yehova’nın Davut’un yaptıklarını sanki Kendine yapılmış gibi gördüğünü anlıyoruz. Davut Tanrı’nın kanunlarını çiğneyerek aslında kanunları verene, Tanrı’ya saygısızlık etmiştir. Tanrı Davut’a ‘Beni küçümsedin’ der (10. ayet). Yehova’nın acı sözleri Davut’un yüreğini parçalar ve Davut suçunu itiraf eder: “Yehova’ya karşı günah işledim.” Natan Yehova’nın onu bağışladığını söyler, fakat Davut yaptıklarının sonuçlarına katlanmak zorunda kalacaktır (13 ve 14. ayetler).

Günahı ortaya çıktıktan sonra Davut 51. Mezmurda yer alan sözleri kaleme aldı. Davut bu mezmurda ne kadar pişman olduğunu dile getirerek içini döktü. İşlediği günahlarla Yehova’yı küçümsemişti. Fakat Yehova tarafından bağışlanmanın verdiği huzuru hissedince şu sözleri söyleyebildi: “Ey Tanrı, kırılmış, ezilmiş yüreği hor görmezsin” (Mezmur 51:17). Yehova’dan merhamet görmeyi dileyen biri için gerçekten çok rahatlatıcı sözler!

[Dipnot]

^ p. 7 O dönemde misafire yemek olarak kuzu hazırlamak konuksever bir davranıştı. Öte yandan birinin kuzusunu çalmak büyük bir suçtu; bu suçu işleyen kişi çaldığının dört katını ödemeliydi (Çıkış 22:1). Davut’a göre zengin adam kuzuyu alarak merhametsizce davranmıştı. Bu şekilde yoksul adamı ailesine süt ve yün sağlayacak koyundan mahrum bırakmıştı; hatta adam belki de bu koyunu bir sürü meydana getirmek için kullanacaktı.