Kutsal Kitap Hayatları Değiştirir

BİR tütün üreticisinin hem işini hem de sıkıca bağlı olduğu görüşlerini değiştirmesine sebep olan neydi? Alkol bağımlısı bir kadın yaşam tarzını değiştirecek gücü nereden buldu? Cevapları onlardan dinleyelim.

“Bu büyük ailenin bir kısmı olmayı seviyorum” (DİNO ALİ)

DOĞUM YILI: 1949

ÜLKE: AVUSTRALYA

GEÇMİŞİ: TÜTÜN ÜRETİCİSİYDİ

ÖYKÜM: Annemle babam 1939’da Arnavutluk’tan Avustralya’ya göç ederek Queensland eyaletindeki küçük bir kasabaya, Mareeba’ya yerleşmiş. Bu bölgeye Boşnak, İtalyan, Sırp, Yunan ve daha başka birçok milletten insan da göç etmiş. Geleneklerini, kültürlerini ve bağlı oldukları değerleri de beraberlerinde getirmişler. Mareeba tütün üretimi yapılan bir bölgeymiş ve annemle babam tütün üretmeye başlamış.

Çok geçmeden ablam dünyaya gelmiş, ardından iki ağabeyim ve ben doğmuşuz. Ne yazık ki ben bir yaşındayken babam kalp krizinden ölmüş. Sonra annem tekrar evlendi ve dört oğlu daha oldu. Hepimiz tütün üreticisi olan üvey babamın çiftliğinde büyüdük.

20 yaşına gelmeden evden ayrıldım. Ve 23 yaşındayken, benim gibi Müslüman olan Saime’yle bir camide evlendim. Tüm akrabalarım Müslümandı. Kuran’ın yanı sıra İslam tarihini anlatan bir kitap okudum. Aynı dönemde Kutsal Kitabı da (Tevrat, Zebur ve İncil) okudum. Kuran’da Kutsal Kitapta geçen peygamberlerden söz edildiğinden Kutsal Kitabı okumak bu peygamberlerin ne zaman yaşadığını anlamamı sağladı.

Bir gün Yehova’nın Şahitleri kapımıza geldi ve bize düzenli olarak dergi ve kitap bırakmaya başladılar. Saime de ben de bu yayınları okumaktan zevk alıyorduk. Şahitlerle dini konularda yaptığımız ilginç sohbetleri hatırlıyorum. Her seferinde, sorularıma kişisel görüşlerine göre değil Kutsal Kitaba göre cevap veriyorlardı. Bu beni gerçekten etkiledi.

 Şahitler birçok defa birlikte Kutsal Kitabı incelemeyi teklif etti ve beni toplantılarına davet etti, fakat kabul etmedim. O sırada en çok istediğim şey kendi çiftliğim ve büyük bir ailem olmasıydı. Asla bir çiftliğim olmadı, ama zaman içinde pırlanta gibi beş çocuğum oldu.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: Dokuz yıldır Yehova’nın Şahitleriyle görüşüyordum ama dini görüşlerim değişmemişti. Bununla birlikte onların tüm yayınlarını alıyor ve zevkle okuyordum. Her pazar Saime’yle oturup bu yayınları okuyorduk. Yıllar boyunca aldığımız tüm dergileri sakladık. Bu dergiler, yüreğimde filizlenen imanı sorgulayanlar olduğunda imanımı korumama yardım etti.

Örneğin bir keresinde Protestan bir vaiz, bana inancını benimsetmeye çalıştı. O, Saime’nin kardeşini ve benim üvey kardeşlerimden birini kendi tarafına çekmeyi başarmıştı. Çok geçmeden farklı dinlere mensup tanıdıklarım da kendi dini gruplarına katılmam için beni ikna etmeye çalıştı. Bazıları bana Yehova’nın Şahitlerini kötüleyen yayınlar verdi. Yehova’nın Şahitlerini eleştiren bu kişilerden, öğrettikleri şeyleri Kutsal Kitaptan göstermelerini istedim, fakat cevap veremediler.

Tüm bu iddialar Şahitlerden aldığım yayınları kullanarak daha çok inceleme yapmamı ve Kutsal Kitabı daha derinlemesine araştırmamı sağladı. Sonunda, öğrendiğim şeyleri uygulama vaktinin geldiğini fark ettim.

Şahitlerle Kutsal Kitabı incelemiyordum, fakat ibadetlerine katılmaya başlamıştım. Başlarda çok tedirgindim ve çekingen davrandım, ama ibadetlerde cana yakın birçok kişiyle tanıştım ve orada öğrendiğim şeylerden zevk aldım. 1981’de Yehova’nın Şahidi olmaya karar verdim ve kendimi Tanrı’ya adadığımı göstermek için vaftiz edildim.

Eşim kandırılmış olabileceğimi düşünüp zaman zaman kaygılanıyordu, yine de kararıma karşı çıkmadı ve vaftiz edildiğimde yanımdaydı. Öğrendiğim hakikatleri onunla paylaşmaya devam ettim. Vaftiz edilmemden yaklaşık bir yıl sonra, tatilden eve dönerken Saime birden Yehova’nın Şahidi olmak istediğini söyledi. Şaşkınlıktan neredeyse kaza yapıyordum! Saime 1982’de vaftiz edildi.

Yaşamımızda gerekli düzeltmeleri yapmak kolay olmadı. Kutsal Kitap ilkeleriyle çeliştiği için tütün yetiştirmeyi bıraktım (2. Korintoslular 7:1; Yakup 2:8). Sabit bir gelir getirecek uygun bir iş bulmamız biraz zaman aldı. Ayrıca akrabalarımızdan bazıları yıllarca evimize adım atmadı. Onlara sevgi göstererek Kutsal Kitap ilkelerine göre hareket etmeye çalıştık. Zamanla aramızdaki buzlar eridi, artık yakın akrabalarımız bize soğuk davranmıyor.

 NASIL YARAR GÖRDÜM: Çeşitli sınavlarla karşılaştığımda, mesela çekingenlikle, ekonomik kaygılarla veya aileden gelen muhalefetle mücadele ederken, Yehova’nın bana nasıl sabırla yardım ettiğini gördüm. Örneğin şimdi cemaatte gözetmen olarak hizmet ediyorum ve sık sık kürsüden öğretici konuşmalar yapmam gerekiyor. Bunu yapmakta hâlâ zorlanıyorum, çünkü heyecanlandığım zaman kekelemeye başlıyorum. Fakat sürekli dua ederek ve Yehova’nın yardımı sayesinde bu ayrıcalığı yerine getirebiliyorum.

Eşimle birbirimize daha yakınız ve aramızdaki bağ bizim için çok değerli. Çocuklarımızı yetiştirirken hatalarımız oldu, fakat öğrendiğimiz Kutsal Kitap hakikatlerini onlara aşılamak için elimizden geleni yaptık (Tekrar 6:6-9). En büyük oğlum eşiyle birlikte görevli vaiz olarak hizmet ediyor.

Şahitlerin ibadetlerine ailece katılmaya başlamamızdan kısa süre sonra yaşadığımız bir şeyi hatırlıyorum. Arabayı park edip salondaki kalabalığa baktım. Sonra içeriyi göstererek aileme “Şu insanları görüyor musunuz?” diye sordum. İçeride farklı kültürlerden, geçmişlerden ve dillerden insanlar vardı. Aborjinler, Arnavutlar, Avustralyalılar ve Hırvatlar bir arada sevinç içinde sohbet ediyordu. Ruhi kardeşlerden oluşan bu büyük ailenin bir kısmı olmayı seviyorum; üstelik bu ailenin fertleri sadece Avustralya’da değil dünyanın her yerinde! (1. Petrus 5:9).

“Ablam benden hiç umudunu kesmedi” (YELENA VLADİMİROVNA SYOMİNA)

DOĞUM YILI: 1952

ÜLKE: RUSYA

GEÇMİŞİ: ALKOL BAĞIMLISIYDI, İNTİHARA TEŞEBBÜS ETTİ

ÖYKÜM: Moskova yakınındaki, küçük ve huzurlu bir kent olan Krasnogorsk’ta doğdum. Annem ve babam öğretmendi. İyi bir öğrenciydim ve müzik eğitimi aldım. Geleceğim parlak görünüyordu.

Evlenince kocamla birlikte başka bir bölgeye taşındık; orada sigara içmek, küfürlü konuşmak ve sarhoş olmak olağan görülüyordu. O sırada farkında değildim ama çevre beni kötü etkiliyordu. Başlarda sadece gitar çalıp şarkı söylemek için partilere gidiyordum. Fakat oradakiler bana sigara ve içki ikram etmeye başladılar. Çok geçmeden alkol bağımlısı oldum.

Alkol bağımlılığı hayatımı mahvetmeye başladı. Bir süre sonra dibe vurdum ve yemeden içmeden kesildim. Ölmeyi istedim ve intihar etmeye kalkıştım, fakat başaramadım. İyi ki de başaramamışım.

Tüm bunlar olurken ablam sürekli bana gelip giderdi. Yehova’nın Şahidi olmuştu ve Kutsal Kitabın bana nasıl yardım edebileceğini açıklamaya çalışıyordu. Kutsal Kitapla ilgilenmiyordum, bu nedenle ilk başlarda  onu başımdan savmaya çalıştım. Fakat ablam benden hiç umudunu kesmedi. Öylesine sabırlı ve sevgi doluydu ki, sonunda Kutsal Kitabı incelemeyi kabul ettim.

KUTSAL KİTAP YAŞAMIMI DEĞİŞTİRDİ: Kutsal Kitabı incelemeye başladıktan sonra içkiyi bırakmaya kesin karar verdim. Hemen hemen o dönemde sarhoş bir komşum bana saldırıp feci şekilde dövdü. Gözümü hastanede açtım. Dört kaburga kemiğim kırılmıştı ve gözümün retinası zarar görmüştü. Fakat hastanede kalmam, içki içmediğim için yaşadığım yoksunluk belirtileriyle mücadele etmeme yardım etti.

Bu dönem boyunca sürekli dua ettim. Kutsal Kitapta, Ağıtlar 3:55, 56’daki şu sözler beni çok teselli etti: “En derin çukurdan Sana adınla seslendim ey Yehova. Sen sesimi duyarsın. Kurtuluş çağrıma, yardım feryadıma kulak tıkama.”

Yehova’nın dualarıma cevap verdiğine kesinlikle inanıyorum. O, eski hayatıma dönmemem için gereken gücü sağladı. Tekrar içkiye başlamak istediğim zamanlar oldu. Fakat bu ayartmaya hiçbir zaman yenilmediğimi sevinçle söyleyebilirim.

Kutsal Kitabı incelemeye devam ederken erkeğin ailenin reisi olduğunu ve kocamı desteklemem gerektiğini öğrendim (1. Petrus 3:1, 2). Bunu yapmak benim için kolay değildi, çünkü kocama emirler yağdırmaya alışmıştım. Bana yardım etmesi için Yehova’ya dua ettim. Tabii bir günde değişmedim, ama zaman içinde kocasını daha çok destekleyen, daha iyi bir eş oldum.

Sevgili kocam bendeki bu değişikleri görünce çok etkilendi. O zamana kadar Kutsal Kitapla ilgilenmiyordu. Fakat sigarayı bırakmaya karar verdiğimde şöyle dedi: “Sen sigarayı bırakırsan ben de Kutsal Kitabı incelemeye başlarım!” İkimiz de aynı gün sigarayı bıraktık.

NASIL YARAR GÖRDÜM: Kocam sözünü tuttu ve Kutsal Kitabı incelemeye başladı. Şimdi birlikte her gün Kutsal Kitabı okuyoruz, okuduklarımız üzerinde derin düşünüyoruz ve öğrendiklerimizi hayatımızda uygulamaya çalışıyoruz

Artık çok mutlu bir aileyiz, ama özellikle kişisel olarak gördüğüm yararları kelimelerle anlatamam. Beni Kendisine çektiği için Yehova’ya çok minnettarım (Yuhanna 6:44). Benden hiç umudunu kesmeyen ablama da minnettarım. Bu sayede Kutsal Kitabın yaşamları nasıl değiştirdiğini bizzat yaşayarak gördüm.

[Sayfa 11’deki pasaj]

Öğrendiğim şeyleri uygulama vaktinin geldiğini fark ettim

[Sayfa 13’teki pasaj]

Ablam öylesine sabırlı ve sevgi doluydu ki, sonunda Kutsal Kitabı incelemeyi kabul ettim