“Dua Ettiğinizde Şöyle Deyin: ‘Baba’”

“Baba” denince aklınıza nasıl biri geliyor? Ailesinin iyiliğiyle yakından ilgilenen sevgi dolu ve şefkatli biri mi? Yoksa ailesini ihmal eden, hatta onlara kötü davranan bir adam mı? Bu ifadenin sizde yaptığı çağrışım büyük ölçüde babanızın nasıl biri olduğuna bağlıdır.

İSA PEYGAMBER Tanrı’ya dua ederken veya Tanrı hakkında konuşurken sık sık “Baba” ifadesini kullandı. * Takipçilerine nasıl dua edeceklerini öğretirken şöyle dedi: “Dua ettiğinizde şöyle deyin: ‘Baba’” (Luka 11:2). Peki Yehova Tanrı nasıl bir babadır? Bu sorunun cevabı çok önemlidir. Çünkü Yehova’nın nasıl bir baba olduğunu kavradıkça O’na daha da yaklaşırız ve O’na duyduğumuz sevgi artar.

Gökteki Babamızı bize en iyi tanıtabilecek kişi İsa Mesih’tir. Çünkü o “tüm yaratılanların ilkidir”, yani Yehova’nın yarattığı ilk melektir (Koloseliler 1:15). Yaratıcısı, yani “Babası” Yehova olduğundan Kutsal Kitapta İsa’nın O’nun “Oğlu”  olduğu söylenir. Aslında bu ifade, onunla Tanrı arasındaki yakın ve sevgi dolu ilişkiyi anlamamıza yardım eder. Bu nedenle o yerinde olarak şöyle diyebildi: “Babanın dışında kimse Oğlu tam olarak tanımaz. Oğlun dışında ve Oğlun O’nu tanıtmak istediği kişi dışında kimse de Babayı tam olarak tanımaz” (Matta 11:27). Dolayısıyla Yehova’yı en iyi İsa aracılığıyla tanıyabiliriz.

Gökteki Babamız hakkında İsa peygamberden neler öğrenebiliriz? Onun şu sözüne dikkat edin: “Tanrı dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ona iman eden hiç kimse yok olmasın, hepsi sonsuz yaşama sahip olsun diye bunu yaptı” (Yuhanna 3:16). Bu sözler gökteki Babamızın en önemli niteliği olan sevgisine dikkat çeker (1. Yuhanna 4:8). Yehova, sevgisini çeşitli yollarla gösterir. Örneğin onayını göstererek, şefkatle ilgilenerek, koruyarak, terbiye ederek ve ihtiyaçlarımızı karşılayarak bunu yapar.

Babamız Bizi Onaylar

Anne babası tarafından onaylandığını hissetmek bir çocuğa güç ve cesaret verir. Bir düşünün, Babasının şu sözleri İsa’yı ne kadar yüreklendirmiş olmalı: “Sevgili oğlum budur, ondan memnunum” (Matta 3:17). İsa da gökteki Babamızın bizi sevdiği ve onayladığına dair güvence verir. Şöyle der: “Beni seveni Babam da sevecektir” (Yuhanna 14:21). Ne kadar rahatlatıcı sözler! Fakat bu mutluluğu elimizden almak isteyen biri var.

Şeytan gökteki Babamızın bizi onayladığından şüphe etmemizi istiyor. Bizi O’nun onayına layık olmadığımıza inandırmaya çalışıyor. Bunu genellikle en savunmasız olduğumuz zamanlarda, örneğin yaşlandığımızda, hastalandığımızda ya da hatalarımız ve hayal kırıklıklarımız yüzünden zayıf düştüğümüzde yapıyor. Lucas isimli genç bir adamın yaşadıklarına bakalım. O, Tanrı’nın onayına layık olmadığını düşünüyordu. Anlattığına göre, gençken anne babası aniden değişmiş ve ona öğrettikleri değerlerin birçoğuna bağlı kalmayı bırakmışlardı. Lucas belki de bunun sonucunda gökteki Babasına yakınlaşmakta zorlandı. Ayrıca düşünmeden hareket etmeye meyilli olduğundan özellikle de başkalarıyla ilişkilerinde sık sık sorunlar yaşadı. Fakat Lucas, “Tanrı’dan özel bir nimet, bir hediye” olduğunu söylediği sabırlı eşinin desteğiyle fevri yapısını kontrol etmeyi öğrendi. ‘Mesih İsa’nın bu dünyaya günahkârları kurtarmak için geldiğini’ daha iyi kavramaya başladı (1. Timoteos 1:15). O, Tanrı’nın onayı ve sevgisi üzerinde düşünmenin sonucunda özsaygı ve huzura sahip olduğunu söylüyor.

Zaman zaman Yehova’nın sizi sevemeyeceği ya da onaylayamayacağı düşüncesine kapılıyorsanız Romalılar 8:31-39’u okumak ve üzerinde düşünmek sizi yüreklendirecektir. Orada elçi Pavlus hiçbir şeyin ‘Tanrı’nın sevgisinden bizi ayıramayacağını’ söyleyerek bizi rahatlatır. *

Şefkatli Bir Baba

Gökteki Babamız çektiğimiz acılara duyarlıdır. O’nun ‘şefkati derindir’ (Luka 1:77). İsa, Babasının kusurlu insanlara olan şefkatini yansıttı (Markos 1:40-42; 6:30-34). İsa’nın gerçek takipçileri de gökteki Babalarının şefkatini örnek almaya çalışırlar. Kutsal Kitabın “Birbirinize karşı iyi ve şefkatli davranın” öğüdüne uyarlar (Efesoslular 4:32).

Felipe isimli bir adam bir gün işe giderken aniden sırtında sanki bıçaklanmış gibi korkunç bir acı hissetti. Apar topar hastaneye götürüldü. Tam sekiz saatlik bir muayenenin sonucunda doktorlar aort damarının iç katmanının yırtıldığını fark etti. 25 dakika içinde öleceğini, dolayısıyla da ameliyat yapmanın bir anlamı olmadığını söylediler.

Felipe’nin bazı iman kardeşleri de oradaydı  ve şefkatle davranarak hemen harekete geçtiler. Onu acilen başka bir hastaneye sevk ettirdiler. Orada Felipe hemen ameliyata alındı ve iman kardeşleri ameliyat bitene kadar orada kaldı. Neyse ki Felipe kurtuldu. O gün yaşadıklarına dönüp bakınca, kendisine gösterdikleri şefkat nedeniyle iman kardeşlerine minnettar. Fakat onları gökteki Babası Yehova’nın harekete geçirdiğinden emin. Şöyle diyor: “Sanki Tanrı sevgi dolu bir baba gibi yanımda durup beni güçlendirdi.” Yehova, şefkatini göstermek üzere sık sık yeryüzündeki kullarını harekete geçirir.

Babamız Bizi Korur

Küçük bir çocuk bir tehlike sezdiğinde babasına koşup ona sığınır. Babasının sevgi dolu kollarında kendini güvende hisseder. İsa da Yehova’nın, kullarını koruyacağına tam bir güven duydu (Matta 26:53; Yuhanna 17:15). Biz de gökteki Babamıza sığındığımızda güvende oluruz. O şu anda bizi öncelikle ruhen korur. Başka sözlerle O’nunla ilişkimizi korumamız için bize gereken yardımı ve rehberliği sağlayarak bizi ruhen zarar görmekten korur. Örneğin bunu Kutsal Kitaba dayalı öğütler aracılığıyla yapar. Böyle bir öğüt aldığımızda sanki Yehova arkamızdan bize ‘Yol budur, bu yoldan git’ demiş olur (İşaya 30:21).

Tiago ile ağabeyleri Fernando ve Rafael bir ‘rock and roll’ grubundaydı. São Paulo’nun (Brezilya) en ünlü konser salonlarından birinde sahneye çıkma daveti aldıklarında çok heyecanlandılar. Önlerinde parlak bir kariyer vardı. Fakat bir iman kardeşleri onları Tanrı’nın ilkelerine uymayan bir yaşam süren kişilerle yakın arkadaş olmanın tehlikesi hakkında uyardı (Özdeyişler 13:20). Kutsal Kitaba dayalı bu öğüdün doğruluğuna dikkat çekmek için bizzat kendi yaşamından örnek verdi. Erkek kardeşi yanlış kişilerle arkadaşlık yapmanın sonucunda Tanrı’nın gözünde kötü olan şeyler yapmıştı. Tiago ve ağabeyleri bu öğüdü dikkate aldılar ve müzik kariyerlerini bırakmaya karar verdiler. Şu anda üçü de Tanrı’ya tamgün hizmet ediyor. Tanrı’nın Sözündeki öğütlere uymanın onları ruhen koruduğuna inanıyorlar.

Babamız Bizi Terbiye Eder

Sevgi dolu bir baba çocuklarını terbiye eder, çünkü onların ileride iyi insanlar olmalarını ister (Efesoslular 6:4). Böyle bir baba koyduğu kurallardan taviz vermese de çocuklarının yanlışlarını düzeltirken onlara asla sert davranmaz. Benzer şekilde gökteki Babamız da zaman zaman bizi terbiye etmeyi gerekli görebilir. Fakat her zaman sevgiyle terbiye eder, bunu asla aşağılayıcı şekilde yapmaz.  İsa da öğrencilerine asla sert davranmadı, hatta onun öğütlerini uygulamakta ağır davrandıklarında bile onlara kızmadı (Matta 20:20-28; Luka 22:24-30).

Yehova’nın nasıl sevgiyle terbiye ettiğini bizzat gören Ricardo’nun yaşadıklarına bakalım. Daha yedi aylıkken babası onu terk etti. Ergenlik dönemine girdiğinde babasının eksikliğini daha da çok hissetti. Bazı kötü alışkanlıklar edindi ve vicdanı onu rahatsız etmeye başladı. Sürdüğü yaşamın Tanrı’nın ahlak ilkeleriyle uyuşmadığını fark ettiğinden cemaatindeki ihtiyarlarla konuşmaya karar verdi. İhtiyarlar açık bir dille, ama sevgiyle ona Kutsal Kitaptan öğütler verdi. Ricardo terbiyeyi minnettarlıkla kabul ettiyse de yaptıklarından ötürü vicdan azabı çekmeye devam etti. Uykusuz geceler geçirdi, gözyaşları döktü ve depresyona girdi. Fakat zamanla, terbiye edilmesinin Yehova’nın onu hâlâ sevdiği anlamına geldiğini kavradı. O, İbraniler 12:6’daki şu sözler üzerinde düşündü: “Yehova sevdiğini terbiye eder.”

Terbiyenin sadece cezalandırmak ya da yanlışı düzeltmek anlamına gelmediğini unutmamalıyız. Kutsal Kitap terbiyeyle eğitim arasında bağlantı kurar. Dolayısıyla sevgi dolu Babamız bir süreliğine hatalarımızın sonuçlarına katlanmamıza izin vererek de bizi terbiye edebilir. Kutsal Kitap O’nun terbiyesinin bizi eğiterek doğru olanı yapmamıza yardım ettiğini söyler (İbraniler 12:7, 11). Evet, gökteki Babamız bizimle yakından ilgilendiğinden iyiliğimiz için bizi düzeltir.

Babamız Fiziksel İhtiyaçlarımızı Karşılar

Sevgi dolu bir baba ailesinin fiziksel ihtiyaçlarını karşılamak için elinden geleni yapar. Yehova da böyledir. İsa, “Gökteki Babanız bütün bunlara ihtiyacınız olduğunu bilir” demişti (Matta 6:25-34). Yehova da şu vaatte bulunur: “Seni asla yüzüstü bırakmam, seni asla terk etmem” (İbraniler 13:5).

Nice isimli bir kadın, kocası işten çıkarılınca bu sözlerin ne kadar doğru olduğunu gördü. O hem Tanrı’ya sunduğu hizmete hem de iki kızına daha fazla zaman ayırabilmek için iyi bir maaş aldığı işini yeni bırakmıştı. Şimdi nasıl geçineceklerdi? Nice Yehova’ya dua etti. Ertesi gün kocası eşyalarını toplamak için işyerine geri gittiğinde onu çok şaşırtan bir şey oldu. Patronu başka bir pozisyonda ihtiyaç doğduğunu söyledi ve bu işi ona teklif etti. Böylece Nice’nin kocası sadece bir günlüğüne işsiz kalmış oldu. Nice ve kocası gökteki Babalarına şükrettiler. Onların yaşadıkları sevgi dolu Babamız Yehova’nın sadık kullarını asla unutmadığını gösteriyor.

Babamızın Sevgisine Nasıl Karşılık Verelim?

Gökteki Babamızın muazzam sevgisini tarif etmeye kelimeler yetmez. O onayını göstererek, şefkatle ilgilenerek, koruyarak, terbiye ederek ve ihtiyaçlarımızı karşılayarak bizimle bir baba gibi ilgileniyor. Bu büyük sevgisini düşününce şüphesiz O’nun sahip olabileceğimiz en iyi Baba olduğu sonucuna varıyoruz.

Peki gökteki Babamızın sevgisine duyduğumuz minnettarlığı nasıl gösterelim? O’nun nitelikleri ve amacı hakkında daha fazla bilgi alalım (Yuhanna 17:3). Yaşamımızı O’nun isteği ve ilkeleriyle uyumlu hale getirelim (1. Yuhanna 5:3). Bize gösterdiği sevgiyi başkalarına yansıtalım (1. Yuhanna 4:11). Tüm bunları yaparsak Yehova’yı gerçekten Babamız olarak gördüğümüzü ve O’nun çocukları olmayı bir ayrıcalık saydığımızı göstermiş olacağız.

[Dipnotlar]

[Sayfa 19’daki pasaj]

Yehova’nın nasıl bir baba olduğunu kavradıkça O’na daha da yaklaşırız ve O’na duyduğumuz sevgi artar

[Sayfa 22’deki pasaj]

Yehova’yı gerçekten Babamız olarak gördüğümüzü ve O’nun çocukları olmayı bir ayrıcalık saydığımızı gösterebiliriz

[Sayfa 21’deki çerçeve/resimler]

YEHOVA BİZİ BİR BABA GİBİ SEVDİĞİNİ ÇEŞİTLİ YOLLARLA GÖSTERİR

ONAYLAYARAK

ŞEFKAT GÖSTEREREK

KORUYARAK

TERBİYE EDEREK

FİZİKSEL İHTİYAÇLARI KARŞILAYARAK