1:3; 2:1, 12; 3:1

Kanun ahdinde emredilen kurbanlar ve sunular Yehova’yı hoşnut ediyordu ve ayrıca İsa Mesih’e, onun fidyesine ve bu fidyeden doğan nimetlere işaret ediyordu (İb 8:3-5; 9:9; 10:5-10).

• Kurban edilecek tüm hayvanlar sağlıklı ve kusursuz olmalıydı; İsa’nın kurban olarak sunduğu bedeni de kusursuz ve lekesizdi (1Pe 1:18, 19)

• Yakılan sunular tümüyle Tanrı’ya verilirdi; İsa da hayatını tümüyle Yehova’ya sundu

• Yehova’nın gözünde makbul olan paylaşma sunuları sunan kişiler O’nunla barış içinde olurdu; Efendimizin Akşam Yemeğini paylaşan meshedilmişler de Tanrı’yla barış içindedir