Sierra Leone’de, işaret dili sahasında hizmet eden görevli vaiz Crystal, güne başlarken işitme engelli kişileri bulmak için dua etti. O sabah bir tekrar ziyarete giderken her zamankinden farklı bir yol kullandı. İnsanlara etrafta işitme engelli biri olup olmadığını sorunca Crystal’ı bir eve yönlendirdiler. Orada karşılaştığı  cana yakın genç kadın iyi habere olumlu karşılık verdi ve işaret dilindeki ibadetlere katılmak istediğini söyledi. Sonra mahalledekiler Crystal’a işitme engelli başka biriyle daha görüşmek isteyip istemediğini sordu. Böylece hakikati arayan yumuşak başlı birini daha buldu. Bu sokağı daha önce birkaç kez taramış olmasına rağmen, o sabah görüştüğü işitme engelli kişilere hiç rastlamamıştı. Crystal, ilgi gösteren bu kişileri Yehova’nın yardımı olmadan asla bulamayacağına emin olduğunu söylüyor.

Liberya’da yaşayan Emmanuel, hafta sonu arabasıyla İbadet Salonuna gidiyordu. Yol kenarında duran iyi giyimli genç bir adamın hayli sıkıntılı olduğunu gördü. Adamın görünümünden etkilenen Emmanuel, arabayı durdurdu ve adama yardım edebileceği bir şey olup olmadığını sordu. Adamın adı Moses’ti ve bir önceki gece tüm parasını çaldırmıştı. Şimdi de intihar etmeyi düşünüyordu. Emmanuel, Moses’in anlattığı her şeyi dinledikten sonra şefkatle şöyle dedi: “Lütfen benimle birlikte İbadet Salonuna gel.” İkisi birlikte salona gittiler. Orada duydukları Moses’in gözlerini yaşarttı. Umumi konuşmayı dinledikten sonra Moses heyecanla şöyle söyledi: “Bu konuşma tam bana göreydi! Yehova’nın Şahitleri eşsiz bir topluluk.” İbadetin sonunda Moses Kutsal Kitabı incelemeyi kabul etti ve şimdi ibadetlere düzenli olarak katılıyor.

Aminata Gine-Bissau’da yaşayan 15 yaşında bir öğrenci. O 13 yaşındayken resim öğretmeni sınıftan karnaval kutlamalarına ait maskeler ve başka nesnelerin resmini çizmelerini istemişti. Aminata bunun yerine içinde hayvanların ve bitkilerin bulunduğu bir resim çizip üzerine “Cennet” yazdı. Öğretmen çizilen resimleri topladığında onun resminin konu dışı olduğunu söyleyerek Aminata’ya sıfır verdi. Aminata dersten sonra öğretmenin yanına gidip şöyle sordu: “Bu karnavalı kimler başlattı?”

Öğretmen “Paganlar” dedi.

Aminata şöyle devam etti: “Ama ben pagan değilim. Bu yüzden bu tür kutlamalara katılmıyorum. Tanrı’nın yakında yeryüzünü cennete dönüştüreceğine inanıyorum ve bu yüzden bu resmi çizdim.” Öğretmen, Aminata için yazılı sorular hazırlayarak sınavı yeniden yapacağını söyledi. Sonuçta Aminata sınavdan 20 üzerinden 18 aldı.

Malavi’nin küçük bir köyünde cemaatin bulunmadığı sahadaki bir grupta sadece yedi müjdeci var. Müjdeciler sırıklar, otlar ve kamış hasırlardan yapılmış bir yerde toplanıyorlar. Çevre gözetmeninin ziyaretiyle teşvik olan kardeşler insanları Mesih’in Ölümünün Anılmasına davet etmek için büyük çaba gösterdi. Konuşmacı  Anma Yemeği konuşmasını tavandan sarkan kandillerin ışığında yaptı. Fakat çok zor hareket edebiliyordu, çünkü çevresinde ilgi gösteren çok sayıda kişi vardı. O günkü katılımın 120 kişi olduğunu öğrenen gruptaki 7 müjdecinin sevincini hayal edin.

Büyük şehir merkezlerinde yapılan özel şahitlik faaliyeti çoğunlukla hemen belli olmayan nimetlerle sonuçlanıyor. Togo’nun başkenti Lomé şehrinde bir kadın tereddütlü şekilde yayın standına yaklaştı ve Mutlu Bir Aileniz Olabilir kitapçığını aldı. Ardından Şahitler onunla Efesoslular 5:3 ayetini kısaca müzakere etti. Daha sonra birbirlerinin telefon numaralarını aldılar. İki hafta sonra kadın telefon edip şöyle dedi: “Yehova’nın Şahitlerini aslında sevmiyordum. Yine de kitapçığı okudum ve harika bir yayın olduğunu gördüm. Şimdiden evliliğimdeki bazı sorunları çözmeme yardım etti. Ayrıca iki çifte daha yardım ettim. Yehova’nın Şahitleri hakkındaki düşüncem yanlışmış. Lütfen gelin ve Kutsal Kitabı inceleyelim.” Bu kadınla ve onun yardım ettiği çiftlerden biriyle tetkik başlatıldı.

Ankasie, Gana’da küçük bir kasaba. Kasabanın ana caddesinde az sayıda seyyar satıcı bulunur. Fakat orada her pazartesi günü bir yayın arabası kuruluyor. Yayın arabasıyla hizmet eden Samuel birader, Enoch isimli bir adamla konuştuktan sonra ona Yaratıcıyı Dinleyin kitapçığını verdi. Enoch, Samuel’e Kusaal dilinde herhangi bir yayın bulunup bulunmadığını sordu.

 Samuel şöyle cevap verdi: “Maalesef yok. Fakat ona yakın bir dil olan Frafra dilinde kitapçıklarımız var.” Daha sonra Enoch ülkenin kuzeyindeki memleketine gitmeden önce akrabalarına dağıtmak için yayın istedi.

Enoch Ankasie’ye döndüğünde, Samuel’e bir belge verdi. O Yaratıcıyı Dinleyin kitapçığını Kusaal diline tercüme etmişti. Kendisi ibadetlere katılmaya ve Kutsal Kitabı düzenli olarak incelemeye devam ediyor.