Gürcistan’da bir adam yayın arabasına yaklaşarak şöyle bağırdı: “Bu işi burada yapmanıza izin vermem! Gürcistan, Hıristiyan Ortodoks bir ülkedir.” Yayın arabasıyla hizmet eden birader adama nazikçe yayınlarımızı hiç okuyup okumadığını sordu. Adam “Hayır, aslında okumadım” diye cevap verdi. Birader yumuşak bir tavırla yayınlarımızı  okumasını önerdi. Biraderin bu makul yaklaşımı adamı sakinleştirdi ve adam birkaç yayın aldı. Günler sonra geri gelip önceki davranışı için özür diledi. Dergimizi kör olan annesine okuduğunu anlattı. Her ikisi de dergiyi çok beğenmişti ve okumak için yeni dergiler istiyorlardı. Adam artık düzenli olarak yayın arabasına uğrayıp son dergilerimizden alıyor.

Azerbaycan’da iki biraderimiz hizmetteyken, bir binanın önünde duran bir adama yaklaşıp şahitlik etmeye başladılar. Adam, “Şimdi bunları dinleyemem, günah olur” dedi. Sonra arka cebinden bir bıçak çıkarıp şunları söyledi: “Bana bir haksızlık yapıldı ve şimdi gidip bu bıçakla adaleti yerine getireceğim.”

Biraderler çok şaşırdı fakat şöyle dediler: “Asıl adam öldürmek günahtır.”

Adam, “Peki ne yapmalıyım?” diye sordu. Biraderler ona Romalılar 12:17-21 ayetlerini okudular ve öç almanın Tanrı’ya ait olduğunu, ‘kötülüğe yenilmeyip, onu her zaman iyilikle yenmemiz’ gerektiğini açıkladılar. Sakin ve yumuşak konuşmanın gücünü anlattılar ve eğer birini yaralar ya da öldürürse sonradan vicdan azabı çekeceğini söylediler. Dinlediklerinden etkilenen adam oradan ayrıldı.

Yaklaşık bir saat sonra adam biraderleri buldu ve şunları söyledi: “Şimdi daha önce öldürmeyi düşündüğüm adamın yanından geliyorum. Ona zarar vermedim ve  aramızdaki sorunu hallettik. Beni büyük bir dertten kurtardığınız için size minnettarım.” Şahitler ona aslında Yehova’nın yardım ettiğini açıkladılar.

Birkaç yıl önce Norveç’te bir hemşire hakikatten uzaklaşmıştı. Halka açık yerlerde yayın arabaları kullanılmaya başlanmasından sonra, alışveriş ederken sık sık yayın arabasına rastlamaya başladı.

Hiçbir zaman arabaların yanındaki Şahitlere yaklaşmasa da sergilenen posterler ve yayınlar dikkatini çekiyordu. Aynı zamanda Şahitlerin cana yakın ve düzgün görünümleri de onu etkilediği için yüreğinde Yehova’ya ve toplumuna geri dönme isteği uyandı.

Web sitemizin jw.org logosunu da fark ettiğinden siteyi ziyaret etmeye karar verdi. Kendisine en yakın İbadet Salonunun adresini ve ibadet saatlerini kolayca bulabilmek onu çok etkiledi. Bazı yayınları bilgisayarına indirdi ve çekinerek de olsa İbadet Salonuna gitti. Orada çok iyi karşılandı ve ihtiyarlar hemen bir hemşirenin onunla Kutsal Kitabı incelemesi için düzenleme yaptılar. Kısa süre içinde cemaatte iyi dostlar edindi ve ruhi sağlığını geri kazandı. Artık düzenli olarak ibadetlere ve tarla hizmetine katılıyor ve Yehova’yla yeniden yakın bir ilişki kurabildiği için çok mutlu.

Norveç’te yaşayan 15 yaşındaki Ronja, okul servisinde kendi sınıfından üç çocukla evrim hakkında konuşmaya başladı. Çocuklar onun inançlarına hiç saygı duymuyordu ve bu durum genç hemşiremizi rahatsız  ediyordu. Bu konudaki bilgilerini tazelemesi gerektiğini düşünen Ronja, bir Yaratıcının var olduğu konusunda ikna edici nedenleri tekrar gözden geçirmek için annesinden yardım istedi.

Ertesi gün okul servisinde hazırladığı kanıtları arkadaşlarına anlattı. Fakat çocuklar onun Yehova’ya imanıyla alay etmekten başka bir şey yapmıyordu. Onlardan biri yüksek sesle şöyle dedi: “Bu otobüste kimse Yehova’ya inanmıyor! Haydi el kaldırın! Kim evrime inanıyor, kim Yehova’ya inanıyor?” Otobüste bulunan genç bir çocuk elini kaldırıp “Ben Yehova’ya inanıyorum” dediğinde Ronja çok şaşırdı. Sonra iki çocuk daha “Ben de” deyip ona katıldı. Ronja’nın sınıf arkadaşlarıyla yaptığı sohbeti diğer çocuklar da duymuş ve bazıları Ronja’nın sunduğu kanıtlarla ikna olmuştu.

Bir gün öğleden sonra, Arapça konuşan iki Suriyeli adam Danimarka bürosuna geldi. Girişte, danışma bölümündeki hemşirelere Yehova’nın Şahitlerini aradıklarını söylediler. Hemşireler doğru yere geldiklerini söylediğinde adamlar çok heyecanlandı. Peki adresi nasıl bulmuşlardı? Telefonla çektikleri bir resmi halk kütüphanesindeki görevliye göstermişlerdi. Resim Kutsal Kitap Aslında Ne Öğretiyor? kitabının Arapça baskısının yayımlayanlar sayfasına aitti. Kütüphane görevlisi de onlara Büronun adresini vermişti.

Bu iki adam Danca konuşmakta zorlanıyordu. Bu yüzden danışma bölümüne Arapça konuşan bir birader çağrıldı. O zaman adamlardan birinin Kutsal Kitap hakkında daha fazla bilgi almaya çok istekli olduğu anlaşıldı. Birader onun iletişim bilgilerini aldı ve en yakın zamanda Arapça konuşan başka bir biraderle birlikte onu ziyaret edeceğine söz verdi.

Biraderler adamın evine gittiğinde daha önce onu hiçbir Yehova’nın Şahidinin ziyaret etmediğini öğrendiler. Kitabı kendi posta kutusunda bulmuştu ve aslında posta kutusunun üzerinde Arapça konuşan birine ait olduğunu belirten hiçbir isim yoktu. Kendisi okuma yazma bilmediği için bir arkadaşından kitabı ona okumasını istemişti ve üç günde kitabı bitirmişlerdi. Dinledikleri onun hakikati bulduğuna ikna olmasına yetmişti.

Ailesinden uzakta bir göçmen olmak onu çok üzüyordu fakat teselliyi Kutsal Kitapta buldu. Biraderler onu ilk kez ziyaret ettiğinde onlara şöyle sordu: “Neden beni  daha önce ziyaret etmediniz? Buna gerçekten ihtiyacım vardı.” Şimdi bu adam biraderlerle inceleme yapmaya devam ediyor ve öğrendiği şeylerden heyecan duyuyor.

Dmitry Ukrayna’da bir tütün şirketinde müdür olarak çalışıyordu, fakat sigaranın insan sağlığına ne kadar zararlı olduğu konusunda daha da bilinçlendiğinde maaşı çok iyi olan bu işi bıraktı. Daha sonra üç ay içinde annesi ve kayınvalidesi öldü. Sevdiklerini kaybetmek onun için çok sarsıcı oldu. Kendi kilisesinde teselli bulacağını ve sorularının yanıtını alacağını ümit etti fakat öyle olmadı. Bir arkadaşı ona Ortodoks bir Hıristiyan olmanın boynunda bir haç ve yüreğinde büyük bir boşluk duygusu taşımak anlamına geldiğini söylemişti. Dmitry de tam olarak böyle hissediyordu. Tanrı ya da Kutsal Kitap hakkında hiçbir şey bilmediğini fark etti. Çaresizlik içinde yardım için dua etmeye başladı. Sonra Yehova’nın Şahitleri hakkında duydukları aklına geldi. İnternette web sitemizi buldu ve sitenin Kutsal Kitap hakkında birçok bilgi içermesinden çok etkilendi. Daha sonra kendisine en yakın İbadet Salonunu araştırdı. Park alanına geldiğinde onu bir görevli karşıladı ve nasıl yardım edebileceğini sordu. Dmitry “Kutsal Kitabı incelemek istiyorum” diye cevap verdi. O altı aydır inceleme yapıyor ve ibadetlere düzenli olarak katılıyor.

Britanya’da yaşayan Paul ve Faith, Susan adında bir kadınla sohbet ettiler ve onu tekrar ziyaret etmek için randevulaştılar. Fakat gittiklerinde Susan evde yoktu.  Paul ve Faith Kasım 2014 tarihli Krallık Hizmetimiz’deki not bırakmakla ilgili öğüde uyarak ertesi gün tekrar geleceklerini belirten bir not bıraktılar. Tekrar gittiklerinde Susan’ın onlar için kapıya bir not bıraktığını görünce şaşırdılar. Kızının düğünü için alışverişe çıktığını yazıyordu. Paul ve Faith gelecek hafta tekrar uğrayacaklarını belirten başka bir not yazdılar. Gelecek sefer Susan onları bekliyordu ve Ne Öğretiyor? kitabını incelemeye başladılar.

Kızı yakın zamanda evleneceği için Susan sonraki ziyareti ertelemelerini rica etti. Paul ve Faith tekrar geldiklerinde yine kimseyi bulamadılar ve telefon numaralarıyla birlikte bir not bıraktılar. Daha sonra Susan’dan bir mesaj aldıklarında çok sevindiler. Susan onlarla görüşemediği için çok üzüldüğünü, o sırada bahçede  bir komşusuyla konuştuğunu yazıyordu. O zamandan beri Susan Kutsal Kitabı düzenli olarak inceliyor ve geçenlerde ilk kez ibadete katıldı.

Paul ve Faith iletişimi koparmamak için notlar bırakmak konusunda çok gayretliler. Paul şöyle diyor: “Kendileri için bıraktığımız notları okuyup bizi arayan başka kişiler de oldu. Bu gerçekten harika bir yöntem.”

Ağustos 2014’te, Macaristan’da bir birader akciğer embolisi teşhisiyle hastaneye kaldırıldı ve ne yazık ki kısa süre sonra öldü. Biraderin eşi onlara yardımcı olan Tünde adlı hemşire hakkında şunları yazdı:

“2015 yazında oğlumla birlikte ‘İsa Mesih’i Örnek Alın’ temalı bölge ibadetine katıldım. Üçüncü günün sonunda otopark alanında eve dönmeye hazırlanırken bir kadın önümde durdu, elindeki çantaları yere bıraktı, bana sarıldı ve ağlamaya başladı. O yaklaşık bir yıl önce kocam yoğun bakımdayken onunla ilgilenen hemşireydi. Nöbet değişimlerinde her hemşire bir hastayla ilgilenmek için görevlendiriliyormuş. Bu hemşire her seferinde eşimin yattığı kısımda görevlendirilmek için dua ediyormuş ve defalarca bu isteği yerine gelmiş.”

“Kocamın imanından kaynaklanan iyi tutumu ve sürekli olarak ümidini dile getirmesi, Tünde’nin de Yehova’nın Şahitleriyle Kutsal Kitabı incelemeye başlaması gerektiğini ciddi olarak düşünmesine neden olmuş.”

“Artık Kutsal Kitabı inceleyen Tünde, kocam dirildiğinde onu karşılayacağı günü sabırsızlıkla bekliyor.  Kocamın iyi tutumunun ve güçlü imanının kendisinin de Yehova’yı tanımasına ve muhteşem vaatlerini öğrenmesine yardım ettiğini ona anlatmak istiyor.”

Yunanistan-Bulgaristan sınırındaki bazı kontrol noktaları protestolar ve ablukalar nedeniyle zaman zaman kapandığından kilometrelerce uzayan araç kuyrukları oluşuyor. Bulgaristan’da sınıra yakın bir cemaat kuyrukta bekleyen araçlara Kutsal Kitaba dayalı yayınlar sunmak için bu durumu değerlendirdi. Sınırda hizmete çıkan Şahitler yanlarına 12 dilde yayın aldı. Kamyon şoförlerinin birçoğu bitkin ve sinirli olsa da konuşmaya istekliydi. Biraderler onları duygudaşça dinleyip ümit veriyor ve teşvik ediyordu. Bir sürücü “Siz Yehova’nın Şahidi misiniz?” diye sordu. Öyle olduğunu duyunca şunları ekledi: “Bunu biliyordum, çünkü sadece Yehova’nın Şahitleri sizin gibi duyuru işi yapar.” İyi niyetli Avusturyalı bir kamyon şoförü espriyle şöyle dedi: “Burada bile sizden kurtulamıyoruz! Sizi tebrik ederim. Lütfen insanlara teselli ve ümit vermeye devam edin.” Başka bir sürücü şunu söyledi: “Hiçbir zaman yayınlarınızı okumak için bir istek duymadım ama şimdi zevkle okuyacağım.” Bir birader başka bir sürücüye iyi haberi duyurduğunda adamın gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Uzun yıllar önce kendisinin de bir Şahit olduğunu söyledi. Biraderler onu yayınları okumanın yanı sıra bir cemaatle iletişime geçmeye de teşvik etti.