Bir başka Sebt günü, İsa büyük ihtimalle Celile’de bulunan bir havradaydı. Orada sağ eli sakat bir adam vardı (Luka 6:6). Yazıcılar ve Ferisiler İsa’yı dikkatle izliyordu. “Sebt gününde şifa vermek Kanuna uygun mudur?” diye sorarak niyetlerini ortaya koymuş oldular (Matta 12:10).

Yahudi din adamları Sebt günü birini iyileştirmenin sadece hayati durumlarda kanuna uygun olduğuna inanıyorlardı. Örneğin hayati bir tehlike olmadığından Sebt günü kırık bir kemiği yerine oturtmayı ya da burkulan bir yeri sarmayı yasaklamışlardı. Yazıcı ve Ferisilerin, bu zavallı adamın çektikleriyle gerçekten ilgilendikleri için İsa’yı sorgulamadığı açıktır. Onlar İsa’yı suçlamak için bahane arıyorlardı.

Ancak İsa onların çarpık düşünüşünün farkındaydı. Sebt günü iş yapmayı yasaklayan kanunun kapsamına giren şeylerle ilgili Kutsal Yazılara aykırı aşırı bir görüş benimsediklerini biliyordu (Çıkış 20:8-10). Yaptığı iyi işler daha önce de yersiz şekilde eleştirilmişti. Şimdi İsa, eli sakat adama “Ayağa kalk, ortaya gel” diyerek onlarla yüzleşmek için etkileyici bir ortam hazırladı (Markos 3:3).

Sonra Yazıcılara ve Ferisilere dönüp sordu: “Tek bir koyununuz olsa ve Sebt günü çukura düşse, hanginiz onu tutup oradan çıkarmaz?” (Matta 12:11). Koyun onların gözünde maddi bir yatırım olduğu için onu ertesi güne kadar çukurda bırakmazlardı. Yoksa hayvan ölebilir, onlar da zarara uğrardı. Üstelik Kutsal Yazılarda “Doğru insan beslediği hayvanın canını gözetir” diye yazılıydı (Özdeyişler 12:10).

Makul bir karşılaştırma yaparak İsa şöyle devam etti: “Aslına bakarsanız, insan koyundan çok daha değerli değil mi? Öyleyse Sebt gününde iyilik yapmak Kanuna uygundur” (Matta 12:12). Demek ki İsa adamı iyileştirerek Sebt günü kanununu çiğnemiş olmayacaktı. Din adamları onun bu mantıklı ve merhametli muhakemesini çürütemedi. Bu yüzden sustular.

İsa hem kızgınlıkla hem de yanlış düşünüşlerinden ötürü duyduğu kederle etrafına baktı. Sonra adama “Elini uzat” dedi (Matta 12:13). Adam da sakat elini uzattı, eli diğeri gibi sağlıklı oldu. İyileşen adam çok sevinmişti. Peki ya İsa’yı tuzağa düşürmeye çalışanların tepkisi neydi?

Ferisiler adamın elinin iyileştiğine sevinmektense, “Dışarı çıktılar ve vakit geçirmeden Herodes yanlılarıyla bir araya gelip İsa’yı nasıl ortadan kaldıracaklarını görüşmeye başladılar” (Markos 3:6). Anlaşılan bu siyasi grubun üyeleri arasında Saduki mezhebinden kişiler de vardı. Normalde Sadukiler ve Ferisiler karşıt görüşteydiler, fakat şimdi İsa’ya olan düşmanlıkları onları tam anlamıyla birleştirmişti.