Natanael’in İsa’nın ilk öğrencilerinden biri olmasının üzerinden iki gün geçmişti. İsa öğrencilerinden birkaçıyla birlikte kuzeye, memleketleri olan Celile bölgesine dönüyordu. Natanael’in memleketi olan Kana şehrine gideceklerdi. Kana, İsa’nın büyüdüğü Nasıra kentinin kuzeyindeki tepelerde bulunuyordu. Onlar Kana’da bir düğüne davet edilmişlerdi.

İsa’nın annesi de düğüne gelmişti. Meryem evlenen çiftin aile dostu olarak muhtemelen düğündeki çok sayıda misafirle ilgileniyordu. Bu nedenle bir eksiğin hemen farkına vararak İsa’ya “Şarapları kalmadı” dedi (Yuhanna 2:3).

Aslında Meryem İsa’ya bir şeyler yapmasını söylemeye çalışıyordu. İsa kendi dilinde itiraz ifade eden bir deyim kullanarak, “Benden ne istiyorsun?” dedi (Yuhanna 2:4). Tanrı’nın atadığı Kral olarak, faaliyetinin gökteki Babası tarafından yönlendirilmesi gerekiyordu, ailesi ya da arkadaşları tarafından değil. Meryem hikmetli davranarak meseleyi oğlunun ellerine bıraktı ve hizmet eden kişilere yalnızca, “Size ne derse onu yapın” dedi (Yuhanna 2:5).

Orada her biri kırk litreden fazla su alabilen altı taş küp vardı. İsa hizmetçilere “Küpleri suyla doldurun” talimatını verdi. Sonra da, “Şimdi biraz alıp ziyafet reisine götürün” dedi (Yuhanna 2:7, 8).

Ziyafet reisi şarabın mükemmel kalitesine hayran kaldı, onun mucizevi şekilde yapıldığından habersizdi. Damadı çağırarak şöyle dedi: “Başkaları önce iyi şarabı çıkarır, herkes çok içtiği zaman da kötüsünü getirir. Ama sen iyi şarabı şimdiye kadar saklamışsın” (Yuhanna 2:10).

Bu İsa’nın yaptığı ilk mucizeydi. Bu mucizeyi gören öğrencilerin ona olan imanları güçlendi. Daha sonra İsa, annesi ve üvey kardeşleriyle beraber Celile Gölü’nün kuzeybatı kıyısındaki Kefernahum şehrine gitti.