Bahar gelmişti. Her yıl olduğu gibi Yusuf’un ailesi için dost ve akrabalarıyla birlikte Yeruşalim’e yolculuk etme zamanıydı. Kanunda emredildiği gibi Fıshı orada kutlamak için yola çıktılar (Tekrar 16:16). Nasıra ile Yeruşalim arası yaklaşık 120 kilometrelik bir mesafeydi. Bu dönem herkes için çok yoğun ve heyecanlı geçerdi. Şimdi 12 yaşında olan İsa bu bayrama katılma ve tekrar mabedin yakınlarında olma fırsatını hevesle bekliyordu.

İsa ve ailesi için Fısıh yalnızca bir günlük bir olay değildi. Fıshın ertesi günü, yedi gün süren Mayasız Ekmek Bayramının başlangıcıydı (Markos 14:1). Bu, Fısıh döneminin bir kısmı olarak görülürdü. Nasıra’daki evlerinden başlayan yolculuk, Yeruşalim’de kaldıkları günler ve geri dönüş de dahil iki hafta kadar sürerdi. Fakat o yıl, İsa ile ilgili bir olay yüzünden yolculukları biraz daha uzun sürdü. Sorunu Yeruşalim’den dönerken, yolda fark ettiler.

Yusuf ve Meryem, akraba ve dostlarından oluşan bir grupla kuzeye doğru yolculuk ediyorlardı ve İsa’nın da onlarla birlikte olduğunu sanıyorlardı. Fakat gecelemek için durduklarında İsa’yı bulamadılar. Birlikte yolculuk ettikleri kişilerin arasında oğullarını aramaya başladılar, ama İsa onlarla da değildi. Hiçbir yerde yoktu! Bu yüzden Yusuf ve Meryem onu aramak için Yeruşalim’e geri döndü.

İsa’yı bütün gün aradılar ama bulamadılar. İkinci gün de bulamadılar. Üçüncü gün nihayet mabedin salonlarından birinde oğullarını buldular. İsa Yahudi öğretmenlerle birlikte oturmuş, onları dinliyor ve sorular soruyordu. İsa’nın anlayışı öğretmenleri çok şaşırtmıştı.

Meryem İsa’yı görünce “Oğlum, neden böyle yaptın? Babanla ben hep seni aradık, çok endişelendik” dedi (Luka 2:48).

İsa, onların kendisini nerede bulacaklarını bilememelerine şaşırmıştı. Şöyle dedi: “Beni aramanıza ne gerek vardı? Babamın evinde olacağımı bilmiyor muydunuz?” (Luka 2:49).

Sonra İsa anne babasıyla birlikte Nasıra’ya, evine döndü ve onların sözünden çıkmadı. İsa gitgide büyüyor ve daha hikmetli oluyordu. Daha yaşı küçük olmasına rağmen Tanrı’nın ve insanların beğenisini kazanmıştı. Evet, İsa çocukluğundan itibaren sadece ruhi konulara önem vermek değil, anne babasına saygı göstermek konusunda da iyi bir örnek bıraktı.