Süleyman İsrail kralı olduktan sonra Yehova ona, “Sana ne vermemi istersin?” diye sordu. Süleyman şöyle cevap verdi: “Ben çok gencim. Neyi nasıl yapacağımı bilmiyorum. İyi bir kral olmam ve halkınla ilgilenebilmem için lütfen bana hikmet ver.” Bunun karşılığında Yehova ona şunları söyledi: “Madem bunu diledin, o zaman seni dünyadaki en hikmetli adam yapacağım. Ayrıca sana büyük bir zenginlik vereceğim. Bana itaat edersen uzun bir ömrün olacak.”

Süleyman mabedi inşa etmeye başladı. Mabedi inşa ederken her şeyin en iyisini, en iyi ağaçları, taşları, ayrıca bol miktarda altın ve gümüş kullandı. Mabedin yapımında binlerce yetenekli erkek ve kadın çalıştı. Yedi yıl sonra mabet artık hazırdı. Yehova’ya adanmasının zamanı gelmişti. Mabette bir sunak vardı ve üzerinde sunular vardı. Süleyman sunağın önünde diz çöktü ve şöyle dua etti: “Ey Yehova, biliyorum bu mabet Senin için yeterince büyük ve güzel değil, ama lütfen buradaki ibadetimizi kabul et ve dualarımızı dinle.” Peki Yehova, mabedi ve Kral Süleyman’ın duasını beğendi mi? Evet, Süleyman duasını bitirir bitirmez gökten bir ateş indi ve sunaktaki sunuları yakıp yok etti. Yehova böylece mabedi kabul ettiğini göstermiş oldu. Halk buna çok sevindi.

İsrail’in her yerindeki, hatta çok uzak ülkelerdeki insanlar bile Süleyman’ın ne kadar hikmetli olduğunu duymuştu. Sorunlarını çözmesi için Süleyman’a geliyorlardı. Seba kraliçesi bile onu zor sorularla test etmeye geldi. Verdiği cevapları duyunca şaşırıp şöyle dedi: “İnsanların senin hakkında söylediği şeylere inanmamıştım. Ama şimdi söylediklerinden çok daha hikmetli olduğunu görüyorum. Belli ki Tanrın Yehova sana yardım ediyor.” İsrail halkı çok huzurlu ve mutluydu. Ama durum değişecekti.