24. ÖYKÜ
Yusuf Ağabeylerini Deniyor
YUSUF, 10 ağabeyinin hâlâ alçak ve insafsız bir tutumda olup olmadıklarını anlamak ister. Bu nedenle onlara ‘siz casussunuz. Ülkemizin zayıf olup olmadığını görmeye geldiniz’ der.
Onlar ‘hayır casus değiliz. Dürüst insanlarız. Hepimiz kardeşiz. 12 kardeştik. Fakat bir kardeşimiz yok, küçük kardeşimiz ise, evde babamızın yanında’ derler.
Yusuf, onlara inanmamış gibi davranır. Ağabeyi Şimeon’u hapiste tutar. Diğerlerine yiyecek verip, evlerine gönderir. Fakat onlara ‘geri döndüğünüz zaman küçük kardeşinizi de beraberinizde getirin’ der.
Ağabeyleri, vatanları Kenân’a döndükleri zaman, olup biteni babaları Yakub’a anlatırlar. Yakub çok üzülür. Ağlayıp ‘Yusuf yok ve şimdi Şimeon da yok. En küçük oğlum Benyamin’i de götürmenize izin veremem’ der. Fakat yiyecekleri azalmaya başlayınca, Yakub, onların yiyecek getirebilmeleri için Benyamin’i de Mısır’a götürmelerine izin verir.
Yusuf ağabeylerinin geldiğini görür. Küçük kardeşi Benyamin’i gördüğü için çok sevinir. Tabii, hiçbiri bu önemli adamın Yusuf olduğunu anlamaz. Yusuf, 10 üvey ağabeyini denemek üzere bir şey tasarlar.
Hizmetçilerine emredip onların çuvallarını yiyecekle doldurtur. Fakat onlar görmeden, gümüş kâsesini Benyamin’in çuvalına koydurur. Onlar biraz uzaklaştıktan sonra, Yusuf hizmetçilerini artlarından gönderir. Hizmetçileri onları yakaladıkları zaman ‘neden efendimizin gümüş kâsesini çaldınız?’ diye sorarlar.
Ağabeyleri, ‘onun kâsesini çalmadık. Eğer kâseyi herhangi birimizin üzerinde bulursanız onu öldürün’ derler.
Hizmetçiler bütün çuvalları ararlar ve Benyamin’in çuvalında kâseyi bulurlar. Hizmetçiler, ‘sizler gidebilirsiniz, fakat Benyamin bizimle gelecek’ derler. Şimdi 10 üvey ağabey acaba ne yapacak?
Onlar da Benyamin ile birlikte Yusuf’un evine dönerler. Yusuf ağabeylerine, ‘siz evinize dönebilirsiniz, fakat Benyamin burada benim kölem olarak kalacak’ der.
O zaman Yahuda ona ‘eğer çocuğu almadan eve dönersek babam ölür, çünkü onu çok sever. Lütfen çocuğu eve gönder, ben burada köle olarak kalayım’ der.
Yusuf, ağabeylerinin değişmiş olduklarını anlar. Onlar artık kötü ve insafsız değillerdir. Şimdi Yusuf’un ne yaptığını görelim.