KENDİSİNDEN yaşlı olan bu adamlarla konuşan çocuğa bak. Onlar Tanrı’nın Yeruşalim’deki mabedinde din öğretmenleridir. Çocuk, İsa’dır. Şimdi biraz büyümüştür. 12 yaşındadır.

Öğretmenler, İsa’nın Tanrı ve Mukaddes Kitapta yazılanlar hakkında bu kadar çok bilgiye sahip olmasına şaşarlar. Fakat acaba neden Yusuf ve Meryem İsa ile birlikte değiller? Onlar nerede? Bunu şimdi öğreneceğiz.

Yusuf, her yıl Fısıh bayramını kutlamak için ailesini Yeruşalim’e götürür. Nâsıra’dan Yeruşalim’e yolculuk oldukça uzun sürer. O zaman otomobil yoktur; tren de yoktur. O günlerde böyle araçlar yoktu. Halkın çoğu yürümek zorundaydı; Yeruşalim’e kadar üç günlük yol giderler.

Yusuf, artık büyük bir aileye sahiptir. İsa’nın bakılması gereken başka kardeşleri de vardır. O yıl, Yusuf ve Meryem, çocuklarıyla birlikte Nâsıra’ya, evlerine dönmek üzere yola çıkarlar. İsa’nın başkalarının yanında döndüğünü zannederler. Gün bitiminde, mola verdiklerinde İsa’yı, akrabaları ve tanıdıkları arasında ararlar, fakat bulamazlar. Bunun üzerine onu aramak üzere Yeruşalim’e dönerler.

Sonunda, İsa’yı mabette öğretmenlerin yanında bulurlar. Onları dinleyip sorular sormaktadır. Herkes onun hikmetine şaşar. Fakat Meryem, ‘oğlum, bunu bize neden yaptın? Babanla ben üzüntü içinde seni aradık’ der.

İsa, ‘neden beni aradınız? Babamın evinde bulunmam gerektiğini bilmiyor muydunuz?’ diye cevap verir.

Evet, İsa, Tanrı hakkında bilgi alabileceği yerde bulunmaktan sevinç duymaktadır. Biz de bunu hissetmeliyiz, değil mi? İsa Nâsıra’ya evine dönünce tapınmak üzere her hafta ibadetlere gider. Çok dikkatli dinlediğinden, Mukaddes Kitaptan çok şeyler öğrenir. Biz de İsa gibi olalım ve onu örnek alalım.