ÂDEM ve Havva günah işleyerek Tanrı’yla aralarındaki bağı kopardılar. Aynı şekilde bizim de günahlarımız Tanrı’dan uzaklaşmamıza neden oluyor. Kutsal Kitapta şu sözler yer alır: “Günahlarınız yüzünden Tanrı’yla aranız açıldı; suçlarınız yüzünden sesinizi duymamak için sizden yüz çevirdi” (İşaya 59:2).

Tanrı amacından hiçbir zaman vazgeçmedi. O hâlâ yeryüzünün, mutlu insanların yaşadığı bir cennet olmasını istiyor. Hiçbir şey gücü sınırsız olan Tanrı’nın, amacını gerçekleştirmesine engel olamaz. “Tanrı insan değil ki yalan söylesin, ve âdemoğlu değil ki pişmanlık duysun. O der de yapmaz mı? Söz söyler de yerine getirmez mi?” (Sayılar 23:19).

Çocuklarını seven bir baba, onların kendi hataları yüzünden olsa bile acı çektiklerini gördüğünde nasıl üzülürse, Yaratıcımız da bizi acı çekerken gördüğünde üzülür (İşaya 63:9). Tanrı içinde bulunduğumuz duruma üzülüyor ve sonunda yeryüzündeki tüm kötülüklere son vereceğini vaat ediyor. Peki bu nasıl ve ne zaman olacak?