1, 2. (a) Öğrenciler neden şaşırmıştı? (b) İsa ne tür bir hasattan söz ediyordu?

 ÖĞRENCİLER şaşırmıştı. İsa onlara, “Başınızı kaldırın ve hasadı bekleyen şu ağarmış tarlalara bakın” demişti. Onlar ise İsa’nın işaret ettiği yöne baktıklarında ağarmış ekinler değil, arpa filizleriyle kaplı yemyeşil tarlalar görmüşlerdi. Herhalde içlerinden ‘Acaba ne hasadından bahsediyor?’ diye geçirdiler. Evet, ‘Hasadın başlamasına daha aylar vardı’ (Yuhn. 4:35).

² Oysa İsa gerçek hasattan söz etmiyordu. Bu vesileyle öğrencilerine ruhi bir hasatla, yani insanların Hıristiyan cemaatine toplanmasıyla ilgili iki önemli gerçeği öğretmek istiyordu. Bu gerçeklerin ne olduğunu görmek için kaydı daha ayrıntılı olarak ele alalım.

3. (a) Hangi şey İsa’nın ‘hasadı bekleyen ağarmış tarlalardan’ söz etmesine yol açmış olabilir? (Dipnota da bakın.) (b) İsa hangi hasattan söz ettiğini netleştirmek üzere ne dedi?

³ İsa ile öğrencileri arasındaki bu konuşma MS 30 yılının sonlarında, Samiriye’nin Sihar şehri yakınlarında geçmişti. Öğrenciler şehre girmiş, İsa ise şehrin dışında bir kuyunun başında kalmış ve orada bir kadınla Tanrı hakkındaki hakikati paylaşmıştı. Kadın, İsa’nın öğrettiklerinin önemini çok çabuk kavramıştı. Öğrenciler İsa’nın yanına döndükten sonra kadın öğrendiği şaşırtıcı şeyleri komşularına anlatmak üzere aceleyle Sihar şehrine gitti. Anlattıkları büyük ilgi uyandırdı ve komşusu olan birçok Samiriyeli İsa’yı bulmak için kuyuya koştu. İsa muhtemelen o sırada tarlaların ötesine bakarak uzaktan kendisine doğru gelen kalabalığı görüp “Başınızı kaldırın ve hasadı bekleyen şu ağarmış tarlalara bakın” dedi. a Sonra da gerçek bir ekin hasadından değil, ruhi anlamda bir hasattan söz ettiğini netleştirmek için şunları ekledi: “Ekini biçen . . . . sonsuz yaşam için ürün topluyor” (Yuhn. 4:5-30, 36).

4. (a) İsa hasatla ilgili hangi iki önemli gerçeği öğretti? (b) Şimdi hangi soruları ele alacağız?

⁴ İsa’nın burada ruhi hasatla ilgili öğrettiği iki önemli nokta nedir? Birinci nokta işin acil olduğudur. ‘Hasadı bekleyen ağarmış tarlalardan’ söz ederek takipçilerini  harekete geçmeye çağırdı. Öğrencilerine işin acilliğini anlatmak amacıyla şunu ekledi: “Ekini biçen daha şimdiden ücretini alıyor.” Evet, hasat zaten başlamıştı, kaybedecek zaman yoktu! İkinci nokta bu işte çalışanların sevinç duymasıdır. İsa, ‘ekenin ve biçenin birlikte sevineceğini’ söyledi (Yuhn. 4:35b, 36). ‘Samiriyelilerin birçoğunun’ kendisine iman ettiğini görmek İsa’yı çok sevindirmiş olmalı; aynı şekilde öğrencileri de hasat işinde canla başla çalıştıklarında büyük sevinç duyacaklardı (Yuhn. 4:39-42). Birinci yüzyıla ait bu kayıt bizim için özel bir önem taşır çünkü ruhi anlamdaki en büyük hasadın yapıldığı zamanda yaşıyoruz. Peki, günümüzdeki bu hasat ne zaman başladı? Hasada kimler katılıyor? Şimdiye dek nasıl sonuçlar alındı?

5. (a) Küresel hasada kim önderlik ediyor? (b) Yuhanna’nın anlattığı görüntü işin acil olduğunu nasıl gösterir?

⁵ Yehova, insanları Hıristiyan cemaatine toplamak üzere küresel çapta yapılan hasat işine önderlik etmesi için İsa’yı görevlendirdiğini elçi Yuhanna’ya bir görüntüde açıkladı (Vahiy 14:14-16’yı okuyun). Bu görüntüde İsa, başında bir taç ve elinde bir orakla betimlendi. ‘Başındaki altın taç’ onun, hüküm süren bir kral konumunda olduğunu gösterir. ‘Elindeki keskin orak’ ise hasat işindeki rolünü gösterir. Yehova, bir melek aracılığıyla “Yerin ürünü iyice olgunlaştı” diyerek işin acil olduğunu vurgular. Gerçekten de, ‘biçme vakti gelmiştir;’ kaybedecek zaman yoktur! Tanrı’nın “Orağını uzat” emri üzerine İsa orağını sallar ve yerin ürünü biçilir, yani insanlar toplanır. Bu heyecan veren görüntü bize tekrar ‘hasadı bekleyen ağarmış tarlaları’ hatırlatır. Acaba bu görüntü küresel hasadın ne zaman başladığını saptamamıza yardım eder mi? Evet!

6. (a) “Hasat vakti” ne zaman başladı? (b) ‘Yerin ürününün hasadı’ ne zaman başladı? Açıklayın.

⁶ Yuhanna’nın Vahiy 14. bölümde kaydettiği görüntüde İsa hasat işini yönetirken başında bir taçla (14. ayet) betimlendiğine göre, bu görüntü onun 1914’te kral olarak atanmasından sonrasını anlatıyor olmalı (Dan. 7:13, 14). İsa kral olduktan bir süre sonra hasadı başlatma emrini aldı (15. ayet). İsa’nın buğday hasadıyla ilgili meselinde de aynı sıralama görülür; “Hasat, ortamın sonudur.” Dolayısıyla hasat vaktiyle bu ortamın sonu aynı zamanda, yani 1914’te başlamıştır. Hasat işi ise, ‘hasat vakti geldikten’ sonra, yani hasat dönemi içinde başlamıştır (Mat. 13:30, 39). Bugün bulunduğumuz noktadan geriye baktığımızda hasadın İsa’nın kral olarak hüküm sürmeye başlamasından birkaç yıl sonra başladığını anlayabiliyoruz. İlk olarak İsa, 1914’ten 1919’un başlarına dek meshedilmiş takipçileri arasında bir arıtma işi yaptı (Mal. 3:1-3; 1. Pet. 4:17). Sonra 1919’da ‘yerin ürününün biçilmesine’, yani hasadına başlandı. İsa hiç vakit kaybetmeden,  kardeşlerimizin duyuru işinin acilliğini anlamasına yardım etmek üzere yeni atadığı sadık ve sağgörülü hizmetkârı kullandı. O zaman neler olduğuna bir bakalım.

7. (a) Kardeşlerimiz duyuru işinin acilliğini nasıl anladılar? (b) Ne yapmaya teşvik edildiler?

⁷ Temmuz 1920’de Gözcü Kulesi’nde şunlar belirtildi: “Kutsal Yazılar araştırıldığında büyük bir ayrıcalık olan krallıkla ilgili mesajı bildirme işinin cemaate verildiği anlaşılıyor.” Örneğin kardeşler İşaya’nın peygamberlik sözleri sayesinde Krallığın iyi haberinin dünya çapında bildirilmesi gerektiğini anladılar (İşa. 49:6; 52:7; 61:1-3). Böyle bir işin nasıl başarılabileceğini bilmiyorlardı; Yehova’nın onlara bunu yapma olanağı sağlayacağına güvendiler (İşaya 59:1’i okuyun). Duyuru işinin acilliğiyle ilgili görüşün netleşmesi sonucunda kardeşlerimiz faaliyetlerini hızlandırmaya teşvik edildi. Peki bu teşvike nasıl karşılık verdiler?

8. Kardeşlerimiz 1921’de duyuru işiyle ilgili hangi iki önemli gerçeği kavradı?

⁸ Aralık 1921’de Gözcü Kulesi’nde şunlar bildirildi: “1921 yılı şimdiye kadarki en güzel yıldı; önceki yıllarla karşılaştırıldığında hakikat mesajını duyan insanların sayısı bu yıl çok daha fazla oldu.” Dergi şunu da ekledi: “Hâlâ yapılacak çok iş var. . . . . Bunu sevinçli bir yürekle yapalım.” Duyuru işiyle ilgili olarak İsa’nın elçilerine vurguladığı şu iki önemli gerçeği kardeşlerin de kavradığına dikkat edin: İşin acilliği ve çalışanların sevinci.

9. (a) Gözcü Kulesi 1954 yılında hasat işiyle ilgili ne söyledi ve neden? (b) Geçen 50 yıl boyunca dünya çapındaki müjdeci sayısında nasıl bir artış görüldü? (“ Dünya Çapındaki Artış” başlıklı çizelgeye bakın.)

⁹ Ardından, 1930’larda kardeşler başka koyunlardan oluşan büyük kalabalığın Krallık mesajına olumlu karşılık vereceğini anladıktan sonra, duyuru faaliyetini daha da yoğunlaştırdılar (İşa. 55:5; Yuhn. 10:16; Vah. 7:9). Bunun sonucu ne oldu? Krallık mesajını duyuranların sayısı 1934’te 41.000 iken 1953’te 500.000’e yükseldi! 1 Aralık 1954 tarihli Gözcü Kulesi şu değerlendirmeyi yaptı: “Bu dünya çapındaki hasat işini başaran Yehova’nın ruhu ve O’nun Sözünün gücüdür” b (Zek. 4:6).

10, 11. Hardal tanesi meselinde büyümeyle ilgili hangi özellikler vurgulanır?

¹⁰ İsa Krallıkla ilgili verdiği mesellerde hasat işinin nasıl sonuçlanacağını etkili bir dille anlatmıştı. Şimdi hardal tanesi ve mayayla ilgili meselleri ele alalım. Özellikle bu mesellerin son günlerde nasıl gerçekleştiği üzerinde duracağız.

¹¹ Hardal tanesi meseli. Bir adam tarlasına bir hardal tanesi eker. Tohum büyüyüp ağaç haline gelir ve kuşların barınağı olur (Matta 13:31, 32’yi okuyun). Bu meselde tohumun büyümesinin hangi özellikleri vurgulanıyor? (1) Büyümenin boyutu şaşırtıcıdır. “Tüm tohumların en küçüğü” büyür ve “iri dalları” olan bir ağaç haline gelir (Mar. 4:31, 32). (2) Büyüme güvence altındadır. Tohum “ekildikten sonra büyür.” İsa “büyüyebilir” demedi; “büyür” dedi. Büyüme durdurulamaz. (3) Büyüyen ağaç ziyaretçi çeker ve onlara barınak olur. “Göğün kuşları” gelir, “onun gölgesinde barınak bulur.” Bu üç özellik günümüzde yapılan ruhi hasat işi için nasıl geçerlidir?

12. Hardal tanesi meseli bugünkü hasat için nasıl geçerlidir? (“ Kutsal Kitap Tetkiklerindeki Artış” başlıklı çizelgeye de bakın.)

¹² (1) Büyümenin boyutu: Mesel Krallık mesajının yayılmasıyla ve Hıristiyan cemaatinin sayıca çoğalmasıyla gerçekleşen büyümeyi vurgular. 1919’dan itibaren, gayretli işçiler yeni kurulan Hıristiyan cemaatine toplandı. O sıralarda işçilerin sayısı azdı fakat hızla çoğaldı. Gerçekten de 1900’lerin başından bugüne olağanüstü boyutta bir büyüme gerçekleşti (İşa. 60:22). (2) Güvence: Hıristiyan cemaatinin büyümesi durdurulamadı. Bu küçücük tohum, Tanrı’nın düşmanlarının her türlü muhalefetine rağmen büyümeye devam ediyor (İşa. 54:17). (3) Barınak: Ağacın gölgesinde barınak bulan “göğün kuşları” 240 kadar ülke ve bölgede Krallık mesajına olumlu karşılık vererek Hıristiyan cemaatinin bir kısmı olan milyonlarca doğru yürekli insanı temsil eder (Hez. 17:23). Bu kişiler orada ruhen beslenir, ferahlar ve korunurlar (İşa. 32:1, 2; 54:13).

13. Maya meseli büyümenin hangi özelliklerini vurgular?

¹³ Maya meseli. Bir kadın bir miktar una biraz maya katar, sonra tüm hamur mayalanır (Matta 13:33’ü okuyun). Acaba bu meselde büyümenin hangi özellikleri vurgulanıyor? İki tanesini ele alalım. (1) Büyüme değişime yol açar. Mayanın etkisiyle ‘bütün hamur mayalı’ hale gelir. (2) Büyüme her yere yayılır. Maya ‘üç büyük ölçek una’, hamurun tamamına yayılır. Bu iki özellik günümüzdeki ruhi hasat için nasıl geçerlidir?

14. Maya meseli bugünkü hasat için nasıl geçerlidir?

¹⁴ (1) Değişim: Maya Krallık mesajını, hamur ise insanlığı  temsil eder. Maya unla karıştırıldığında onu nasıl değiştiriyorsa Krallık mesajı da onu kabul eden bireylerin yüreğinde değişime yol açar (Rom. 12:2). (2) Yayılma: Mayalanma süreci Krallık mesajının yayılmasını temsil eder. Bu süreç tüm hamur mayalanana dek devam eder. Benzer şekilde Krallık mesajı da “yeryüzünün en uzak yerlerine dek” yayılmaktadır (Elçi. 1:8). Faaliyetimizin yasaklandığı yerlerde duyuru işi büyük ölçüde göze çarpmadan sürse de, meselde belirtilen bu özellik Krallık mesajının oralara bile yayılacağını gösterir.

15. İşaya 60:5, 22 ayetlerindeki sözler nasıl gerçekleşmekte? (Sayfa 93’teki “ Bunu Yehova Mümkün Kıldı” ve sayfa 96-97’deki “ ‘Ufağı Güçlü Bir Millet’ Oldu” başlıklı çerçevelere de bakın.)

¹⁵ İsa’nın bu meselleri anlatmasından 800 yıl kadar önce Yehova, İşaya aracılığıyla bugünkü ruhi hasadın kapsamını ve yol açacağı sevinci gösteren akılda kalıcı bir betimleme yaptı. c Teşkilatına “uzaklardan” akın akın gelen insanları anlattı. Yehova bugün yeryüzünde meshedilmiş artakalan tarafından temsil edilen ‘kadına’ seslenerek şunları söyledi:  “Bunları görünce yüzün parlayacak, kalbin çarpacak, için ferahlayacak, çünkü denizin zenginliği sana akacak, milletlerin serveti sana gelecek” (İşa. 60:1, 4, 5, 9). Bu sözler ne kadar doğrudur! Gerçekten de Yehova’ya yıllardır hizmet eden kardeşler, yaşadıkları ülkede bir zamanlar çok az olan Krallık müjdecilerinin bugün binlerce kişiye ulaştığını görüyor ve yüzleri sevinçten parlıyor.

16, 17. ‘Ekenin ve biçenin birlikte sevinmesinin’ bir nedeni nedir? (“ İki Broşür Amazon’daki İki Kişinin Yüreğine Erişti” başlıklı çerçeveye de bakın.)

¹⁶ İsa’nın elçilerine söylediği şu sözü hatırlayacaksınız: “Ekini biçen . . . . sonsuz yaşam için ürün topluyor ki, eken ve biçen birlikte sevinsinler” (Yuhn. 4:36). Küresel hasatta nasıl ‘birlikte seviniyoruz’? Bu farklı yönlerden olabilir. Bunlardan üçüne bakalım.

¹⁷ İlk olarak, Yehova’nın bu işteki rolünü görmek bize sevinç veriyor. Krallık mesajını duyururken tohumu ekiyoruz (Mat. 13:18, 19). Birinin Mesih’in öğrencisi olmasına yardım ettiğimizde ürünü biçiyoruz. Hepimiz, Yehova’nın Krallık tohumunun ‘filizlenip büyümesini’ nasıl sağladığını hayranlıkla izlerken derin bir sevinç duyuyoruz (Mar. 4:27, 28). Saçtığımız tohumlardan bazıları sonradan filizleniyor ve ürünü başkaları hasat ediyor. Belki sizin de Britanya’da 60 yıl önce vaftiz edilen Joan hemşiremize benzer bir tecrübeniz olmuştur. O şöyle anlatıyor: “Karşılaştığım bazı kişiler, yıllar önce onlara mesajı duyurduğum zaman yüreklerine bir tohum ektiğimi söylediler. Başka Şahitler sonradan onlarla Kutsal Kitabı inceleyerek Yehova’nın hizmetçisi olmalarına yardım etmiş. Ektiğim tohumların büyümesi ve hasadının yapılması bana çok sevinç veriyor” (1. Korintoslular 3:6, 7’yi okuyun).

18. Pavlus 1. Korintoslular 3:8’de sevinç duymamız için hangi nedenden söz ediyor?

¹⁸ İkinci olarak, Pavlus’un şu sözlerini akılda tutarsak sevincimizi koruyabiliriz: “Her biri emeğine göre karşılığını alacaktır” (1. Kor. 3:8). Ödül kişinin yaptığı işin sonucuna göre değil, harcadığı emeğe göre verilecek. Bu gerçek, Krallık mesajına fazla karşılık verilmeyen bölgelerde çalışan kardeşlerimiz için çok yüreklendiricidir! Tohum ekme işine tüm yüreğiyle katılan her Şahit Tanrı’nın gözünde ‘çok meyve vermiştir’ ve bu yüzden sevinç duyması yerindedir (Yuhn. 15:8; Mat. 13:23).

19. (a) İsa’nın Matta 24:14’teki peygamberlik sözünün sevincimizle nasıl bir bağlantısı var? (b) Şahsen bir öğrenci yetiştiremesek bile neyi aklımızda tutmamız gerekir?

¹⁹ Üçüncü olarak, yaptığımız bu işin peygamberlik sözlerini gerçekleştirdiğini bilmek bize sevinç verir. Elçilerin “Bize söyler misin, bu olaylar ne zaman olacak? Senin hazır bulunuşunun ve bu ortamın sonunun alameti ne olacak” sorusuna İsa’nın verdiği cevabı düşünelim. Onlara, alametin bir özelliğinin küresel çapta yapılacak duyuru işi  olacağını söyledi. İsa’nın burada değindiği öğrenci yetiştirme işi miydi? Hayır, o şöyle dedi: “Krallığın bu iyi haberi, dünyanın her yerinde bütün milletlere şahitlik amacıyla duyurulacak ve son o zaman gelecek” (Mat. 24:3, 14). Demek ki alametin bir özelliği Krallığın duyurulması, yani tohumun ekilmesiydi. O halde Krallığın iyi haberini duyururken, bir öğrenci yetiştiremesek bile “şahitlik” işini başardığımızı unutmayalım. d İnsanlar nasıl karşılık verirse versin, duyuru işinde çalışarak İsa’nın bildirdiği peygamberlik sözünün gerçekleşmesine katkıda bulunuyor ve “Tanrı’nın iş arkadaşları” olarak hizmet etme onuruna sahip oluyoruz (1. Kor. 3:9). Bu gerçekten sevindiricidir!

20, 21. (a) Malaki 1:11’deki sözler nasıl gerçekleşiyor? (b) Hasat işiyle ilgili olarak ne yapmaya kararlısınız, neden?

²⁰ İsa birinci yüzyılda elçilerinin hasat işinin acilliğini anlamalarına yardım etti. 1919’dan itibaren de çağımızdaki öğrencilerinin aynı gerçeği kavramalarına yardım etti. Bunun üzerine Tanrı’nın toplumu faaliyetini daha da yoğunlaştırdı. Gerçekten de, hasat işini hiçbir şeyin durduramadığı görüldü. Malaki peygamberin önceden bildirdiği gibi, duyuru işi bugün “Gündoğusundan günbatısına dek” her yerde yerine getiriliyor (Mal. 1:11). Evet, gündoğusundan günbatısına, dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar, tohumu ekenler ve ürünü biçenler birlikte çalışıyor ve birlikte sevinç duyuyorlar. Ayrıca, güneşin doğuşundan batışına dek, gün boyunca bu işte gayretle çalışıyoruz.

²¹ Bugün geçmişe bakıp 100 yılı aşkın bir zaman öncesini düşündüğümüzde Tanrı’nın hizmetkârlarından oluşan küçük bir grubun büyüyüp “güçlü bir millet” olduğunu görüyoruz ve gerçekten yüreğimiz sevinçle ‘çarpıyor, ferahlıyor’ (İşa. 60:5, 22). İçimizdeki bu sevinçten ve “hasadın Efendisi” Yehova’ya olan sevgimizden kaynaklanan gayretle, tarihteki en büyük hasat işinin tamamlanması için her birimiz üzerimize düşeni yapmaya devam edelim (Luka 10:2).