SUÇLULUK DUYGUSU ezici bir yük olabilir. Kral Davut şöyle yazdı: “Suçlarım başımdan aştı; beni ezen bir yük gibiler” (Mezmur 38:4). İsa’nın bazı takipçileri Yehova’nın onları asla affetmeyeceği düşüncesiyle ‘aşırı üzüntü içinde kaybolup gittiler’ (2. Korintoslular 2:7). Fakat böyle düşünmek doğru değildir. Çok ciddi günahlar işlemiş olsanız bile, Yehova’nın sizi asla affetmeyeceği sonucuna varmamalısınız.

Yehova tövbe eden günahkârları terk etmez. Aksine onlara yardım etmek ister. İsa müsrif oğul örneğinde, Yehova’yı sevgi dolu bir babaya benzetti. Bu babanın oğlu ailesini terk edip zevk ve eğlenceye dalmıştı. Fakat bir süre sonra eve dönmeye karar verdi. “[Müsrif oğul] daha uzaktayken, babası onu gördü, haline çok acıdı. Koşup oğlunun boynuna sarıldı, onu şefkatle öptü” (Luka 15:11-20). Siz de Yehova’ya yaklaşmak istiyor fakat kendinizi O’ndan çok “uzakta” mı hissediyorsunuz? İsa’nın örneğindeki baba gibi Yehova da derin bir şefkatle size kucak açmaya hazırdır.

Peki Yehova’nın bağışlayamayacağı kadar çok ve ciddi günahlar işlediğinizi düşünüyorsanız ne olacak? İşaya 1:18’deki şu daveti hatırlayın: “Yehova diyor ki, ‘Şimdi gelin de aramızdaki meseleyi halledelim. Günahlarınız kıpkırmızı olsa da kar gibi beyaz olur.’” Evet, günahlarınız beyaz bir kumaşın üzerindeki kırmızı bir boya gibi silinmez görünse bile Yehova tarafından bağışlanabilir.

Yehova suçluluk duygusuyla vicdan azabı çekmenizi istemiyor. O halde Tanrı tarafından bağışlanmanın ve rahat bir vicdanın getirdiği iç huzurunu nasıl tadabilirsiniz? Kral Davut’un bunun için attığı iki adıma bakalım. İlk olarak o, “Suçlarımı Yehova’ya itiraf edeceğim” dedi (Mezmur 32:5). Yehova’nın sizi dua aracılığıyla Kendisine yaklaşmaya ve ‘aranızdaki meseleyi halletmeye’ davet ettiğini hatırlayın. Bu daveti kabul ederek Yehova’ya günahlarınızı itiraf edin ve O’na içinizi dökün. Davut kendi yaşadıklarına dayanarak güvenle şöyle dua etmişti: “Günahımdan arıt beni. . . . . Ey Tanrı, kırılmış, ezilmiş yüreği hor görmezsin” (Mezmur 51:2, 17).

İkinci olarak Davut, Tanrı’nın atanmış temsilcisi olan Natan peygamberin yardımını kabul etti (2. Samuel 12:13). Günümüzde de Yehova bu amaçla cemaat ihtiyarlarını kullanıyor. Onlar tövbe eden kişilerin Yehova’yla yeniden dost olmasına yardım etmek üzere eğitim almış kişilerdir. İhtiyarlardan yardım istediğinizde, sizin için içtenlikle dua ederek ve Kutsal Kitaptan ayetler okuyarak sizi teselli edecek, olumsuz duyguları  yenmenize yardım edecekler. Böylece ruhen iyileşmek için güç kazanacaksınız (Yakup 5:14-16).

Yehova Tanrı’ya günahlarınızı itiraf etmenin ve ihtiyarlarla görüşmenin çok zor olacağını düşünebilirsiniz. Davut da benzer duygular yaşamıştı. O, günahları konusunda bir süre ‘suskun kaldı’ (Mezmur 32:3). Fakat sonra günahlarını itiraf edip yolunu düzeltmenin birçok yararını gördü.

Davut’un bunu yapmasının en önemli yararlarından biri sevincini yeniden kazanmasıydı. O şunu söyledi: “İsyanı affedilen, günahı örtülen insana ne mutlu!” (Mezmur 32:1). Ayrıca şöyle dua etti: “Ey Yehova aç dudaklarımı, ağzımdan Sana övgüler dökülsün” (Mezmur 51:15). Günahından kurtulduğu ve Yehova tarafından bağışlandığı için minnettar olan Davut insanlarla Yehova hakkında konuşmak istedi.

Yehova rahat bir vicdanın getirdiği iç huzurunu sizin de yaşamanızı istiyor. Kendisi ve amaçları hakkında insanlarla konuşurken suçluluk duyguları hissetmenizi değil, içten ve gerçek bir sevinç duymanızı arzu ediyor (Mezmur 65:1-4). Günahlarınızın silinmesi için Tanrı’nın yaptığı daveti unutmayın, böylece ‘Yehova’nın elinden bir ferahlık dönemi gelecek’ (Elçiler 3:19).

Martha şunları anlatıyor: “Oğlum bana Gözcü Kulesi ve Uyanış! dergilerini göndermeye devam etti. Yavaş yavaş Yehova’yı yeniden tanımaya başladım. Geri dönmenin en zor yanı işlediğim tüm günahlar için af dilemekti. Sonunda Yehova’ya dua ettim ve beni bağışlamasını istedim. Yehova’ya geri dönene kadar 40 yıl geçtiğine inanamıyorum. Uzun yıllar geçse bile bir kişinin Tanrı’ya tekrar hizmet edebileceğinin ve O’nun sevgisini tekrar hissedebileceğinin canlı kanıtıyım.”