2. Krallar 2:1-25
2 Yehova’nın İlya’yı+ bir kasırgayla göklere alacağı+ zaman geldiğinde, İlya ve Elişa+ Gilgal’den*+ yola çıktılar.
2 İlya Elişa’ya, “Lütfen sen burada kal, çünkü Yehova beni Beytel’e gönderdi” dedi. Fakat Elişa “Yehova’nın hakkı için+ ve senin başın üzerine+ yemin ederim ki senden ayrılmam”+ dedi. Böylece birlikte Beytel’e+ indiler.
3 Beytel’deki peygamber oğulları+ Elişa’ya gelip “Başındaki efendini Yehova’nın bugün senden alacağını biliyor musun?”+ dediler. O da “Biliyorum,+ susun” dedi.
4 Ve sonra İlya ona, “Elişa, lütfen sen burada kal, çünkü Yehova beni Eriha’ya+ gönderdi” dedi. Fakat Elişa, “Yehova’nın hakkı için ve senin başın üzerine yemin ederim ki senden ayrılmam” dedi. Böylece Eriha’ya geldiler.
5 Eriha’daki peygamber oğulları Elişa’nın yanına gelip “Başındaki efendini Yehova’nın bugün senden alacağını biliyor musun?” dediler. O da “Biliyorum, susun” dedi.+
6 İlya tekrar Elişa’ya, “Lütfen sen burada kal, çünkü Yehova beni Ürdün Irmağına+ gönderdi” dedi. Fakat Elişa “Yehova’nın hakkı için ve senin başın üzerine yemin ederim ki senden ayrılmam”+ dedi. Böylece ikisi yola devam etti.
7 Ve Ürdün kıyısına gelip durdular. Peygamber oğullarından elli kişi de gelmiş uzaktan onlara bakıyordu.+
8 Sonra İlya peygamber giysisini+ dürüp suya vurdu ve sular iki yana açıldı, böylece ikisi ırmağın kuru yatağından karşıya geçti.+
9 Karşıya geçer geçmez İlya Elişa’ya “Yanından alınmadan önce senin için ne yapmamı istersin?”+ diye sordu. Elişa da “Ne olur, sendeki ruhtan+ iki payım+ olsun”+ diye karşılık verdi.
10 İlya “Zor bir şey istedin”+ dedi. “Eğer beni yanından alınırken görürsen isteğin gerçekleşecek, fakat görmezsen gerçekleşmeyecek.”
11 Ve onlar konuşarak yürürken bir anda ateşten bir savaş arabası+ ve ateşten atlar belirip ikisini birbirinden ayırdı; İlya kasırgayla göklere yükseldi.+
12 Olanları gören Elişa “Baba, baba,+ İsrail’in savaş arabası ve atlıları!”+ diye bağırdı. Ve Elişa onu bir daha görmedi. Sonra giysilerini tutup iki parçaya ayırdı.+
13 İlya’nın üzerinden düşmüş olan peygamber giysisini+ aldı, geri dönüp Ürdün Irmağının kıyısında durdu.
14 Ve İlya’nın üzerinden düşen giysiyi alıp sulara+ vurarak “Nerede İlya’nın Tanrısı Yehova, nerede?”+ diye seslendi. O vurunca sular iki yana açıldı, böylece Elişa karşıya geçti.
15 Eriha’daki peygamber oğulları onu uzaktan görünce, “İlya’daki ruh+ Elişa’ya geçmiş” dediler. Gidip onu karşıladılar, önünde eğilip+ yere kapandılar.
16 Ve ona şöyle dediler: “Bak, burada, hizmetkârlarının yanında elli yiğit var. Lütfen izin ver, gidip efendini arasınlar. Belki Yehova’nın ruhu+ onu alıp dağlardan ya da vadilerden birine bırakmıştır.” Fakat Elişa, “Onları göndermeyin” dedi.
17 Ancak o kadar ısrar ettiler ki utandı ve sonunda “Peki, gönderin” dedi. Elli adam gönderdiler ve adamlar üç gün boyunca İlya’yı aradılar, fakat bulamadılar.
18 Geri döndüklerinde Elişa Eriha’daydı.+ Onlara “Size gitmeyin demedim mi?” dedi.
19 Bir süre sonra şehrin erkekleri Elişa’ya, “Efendimizin de gördüğü gibi şehrin yeri iyi;+ fakat suyu+ kötü, memlekette düşükler oluyor”+ dediler.
20 Bunun üzerine Elişa, “Bana yeni bir tas getirin, içine de tuz koyun” dedi. Gidip getirdiler.
21 Sonra suyun kaynağına çıktı ve tuzu oraya döküp,+ “Yehova şöyle söylüyor” dedi, “Bu suyu iyileştiriyorum.+ Artık ölüme ya da düşüğe sebep olmayacak.”
22 Elişa’nın söylediği gibi oldu, o su bugün hâlâ iyidir.+
23 Elişa oradan Beytel’e+ çıkarken, yolda şehirden gelen küçük çocuklarla+ karşılaştı. Çocuklar onunla alay etmeye+ başladı. “Defol git kel kafalı!+ Defol git kel kafalı!” diye bağırıyorlardı.
24 Elişa arkasına dönüp çocuklara baktı ve onlara Yehova’nın adıyla lanet etti.+ Bunun üzerine ormandan iki dişi ayı+ çıktı ve çocuklardan kırk ikisini parçaladı.+
25 Elişa oradan Karmel Dağına+ gitti, sonra da Samiriye’ye döndü.
