2. Samuel 3:1-39
3 Saul eviyle Davut evi arasındaki savaş uzun süre devam etti.+ Davut gittikçe güçleniyor,+ Saul evi ise zayıflıyordu.+
2 Bu arada Davut’un Hebron’da+ oğulları oldu.+ İlk oğlu, Yizreelli Ahinoam’dan+ doğan Amnon’du.+
3 İkinci oğlu, Karmelli Nabal’ın eşi Abigail’den+ doğan Kileab,+ üçüncüsü Geşur kralı Talmay’ın+ kızı Maaka’dan doğan Abşalom’du.+
4 Dördüncüsü Haggit’ten+ doğan Adoniya,+ beşincisi Abital’den doğan Şefatya’ydı.+
5 Altıncısı, karısı Egla’dan doğan İtream’dı.+ Bunlar Davut’un Hebron’da doğan oğullarıydı.
6 Saul eviyle Davut evi arasındaki savaş sürüyor ve Abner+ Saul’un evindeki konumunu gittikçe güçlendiriyordu.
7 Saul’un Ritspa+ adında bir cariyesi vardı, Ayya’nın+ kızıydı. Bir gün İş-boşet,+ Abner’e “Neden babamın cariyesiyle yattın?”+ dedi.
8 Abner İş-boşet’in sözlerine çok kızdı+ ve “Ben burada Yahudalı bir köpek+ başı mıyım?” dedi. “Baban Saul’un evine, kardeşlerine, yakın dostlarına bugüne kadar hep vefalı kaldım; senin Davut’un eline düşmene izin vermedim, sen ise bir kadın yüzünden benden hesap soruyorsun.
9 Yehova’nın Davut’a yemin ettiği gibi+ yapmazsam,
10 krallığı Saul evinden alıp Davut’un tahtının Dan’dan Beer-şeba’ya kadar+ İsrail ve Yahuda’ya hâkim olmasını sağlamazsam, Tanrı Abner’e aynısını, hatta daha beterini yapsın.”+
11 İş-boşet Abner’den korktuğu için ona tek bir söz bile söyleyemedi.+
12 Ve Abner hemen Davut’a ulaklar gönderip “Bu ülke kime ait?” dedi. “Benimle bir antlaşma yap, ben de tüm İsrail’in senin tarafına geçmesi için seni desteklerim.”+
13 Davut “Pekâlâ! Seninle antlaşma yapacağım, yalnız senden bir şey istiyorum” dedi. “Beni görmeye geldiğinde, Saul’un kızı Mikal’i+ de getir, yoksa benimle görüşemezsin.”+
14 Sonra Davut, Saul oğlu İş-boşet’e+ ulaklar gönderip “Yüz Filistî’nin sünnet derisi+ karşılığında nişanlandığım Mikal’i, karımı bana ver” dedi.
15 Bunun üzerine İş-boşet adam gönderip Mikal’i kocası Laiş oğlu Paltiel’den+ aldırdı.
16 Fakat kocası Mikal’in peşinden geldi, Bahurim’e+ kadar ağlaya ağlaya onun arkasından yürüdü. Ama Abner “Geri dön!” deyince adam geri dönüp gitti.
17 Bu arada Abner, İsrail ihtiyarlarına haber göndererek “Siz dün de önceki gün de,+ hep Davut’un kralınız olmasını istiyordunuz” demişti.
18 “Şimdi harekete geçin, çünkü Yehova Davut’a ‘Halkım İsrail’i, Filistîlerin ve tüm düşmanlarının elinden kulum Davut+ aracılığıyla kurtaracağım’ dedi.”
19 Abner Benyaminoğullarıyla+ da konuştu. Sonra İsrail’in ve Benyamin evinin tüm isteklerini anlatmak üzere Hebron’a, Davut’un yanına gitti.
20 Abner yirmi adamıyla birlikte Hebron’a Davut’un yanına varınca Davut Abner’le adamları için bir ziyafet verdi.+
21 Sonunda Abner Davut’a “Tüm İsrail’i efendim kralın tarafına toplamak için kalkıp gideyim” dedi. “Seninle antlaşma yaparlar, böylece sen de gönlünün istediği gibi+ bütün memleketin kralı olursun.” Davut Abner’i gönderdi, o da oradan selametle+ ayrıldı.
22 Bu arada Davut’un adamlarıyla Yoab bir akından dönmüşler ve yanlarında çok miktarda ganimet+ getirmişlerdi. Abner ise o sırada Hebron’da, Davut’un yanında değildi, çünkü Davut onu göndermiş, o da selametle gitmişti.
23 Yoab+ yanındaki orduyla şehre girince ona, “Ner+ oğlu Abner+ kralın yanına geldi, sonra kral onu gönderdi, o da selametle yoluna gitti” diye haber verdiler.
24 Bunun üzerine Yoab krala gidip “Sen ne yaptın?”+ dedi. “Abner sana gelmiş. Neden gitmesine izin verdin?
25 Ner oğlu Abner’in seni kandırmak, gelişini, gidişini,+ yaptığın her şeyi öğrenmek için geldiğini+ sen de biliyorsun.”
26 Sonra Yoab Davut’un yanından ayrıldı ve Abner’in arkasından ulaklar gönderdi. Ulaklar onu Sira Sarnıcından geri döndürdüler.+ Fakat Davut’un bundan haberi yoktu.
27 Abner Hebron’a+ dönünce, Yoab baş başa konuşmak+ için onu şehir kapısına götürdü. Kardeşi Asahel’in kanını döktüğü için+ onu orada karnından vurup öldürdü.+
28 Davut sonradan bunu duyunca “Yehova biliyor ki Ner oğlu Abner’in kanından ben ve krallığım asla sorumlu değiliz”+ dedi.
29 “Bu suçun hesabı Yoab ve babasının evinden sorulsun.+ Yoab’ın evinden+ akıntılı,+ cüzamlı,+ iplik eğiren adamlar,+ kılıçla ölenler, ekmeğe muhtaç olanlar hiç eksik olmasın.”+
30 Yoab’la kardeşi Abişay’ın+ Abner’i öldürmesinin+ nedeni, kardeşleri Asahel’i Gibeon’da savaşta öldürmüş olmasıydı.+
31 Davut Yoab’a ve yanındakilere “Giysilerinizi yırtın,+ çul kuşanıp+ Abner için dövünün!” dedi. Kral da cenazenin ardı sıra yürüdü.
32 Abner’i Hebron’da gömdüler. Kral, Abner’in mezarının başında ağlayıp feryat etti, bütün halk da ağlamaya başladı.+
33 Kral, Abner için ağıt yakıp şöyle dedi:“Abner bir akılsız+ gibi mi ölmeliydi?
34 Sen ki, ellerin bağlanmamış,+Ayakların prangaya vurulmamıştı.+Ama kötülük çocukları karşısında yere serilenler+ gibi düştün.”Bunun üzerine halk onun için yine ağlamaya başladı.+
35 O gün bitmeden bütün halk gelip Davut’u teselli etmek için ona ekmek yedirmek istedi,+ fakat Davut yemin ederek “Eğer güneş batana kadar+ ekmek ya da başka bir şey yersem, Tanrı bana aynısını, hatta daha beterini yapsın”+ dedi.
36 Herkes olanları gördü ve kralın yaptığını doğru buldu. Kralın yaptığı her şey gibi bu da halkın gözünde doğruydu.+
37 Bütün halk, tüm İsrail o gün anladı ki, Ner oğlu Abner’in ölümünden kral sorumlu değildi.+
38 Kral hizmetkârlarına “Şunu bilin ki, bugün İsrail’de bir önder, büyük bir adam öldü!”+ dedi.
39 “Kral olarak meshedilmiş+ olduğum halde ben bugün güçsüz kaldım. Bu Tseruya oğulları+ başa çıkamayacağım kadar zorlu.+ Yehova kötülük yapana kötülüğünü ödetsin.”+
