Luka 4:1-44
4 İsa Ürdün Irmağından kutsal ruhla dolu olarak döndü ve ruhun yönlendirmesiyle çölde+ kırk gün dolaştı.
2 Bu süre boyunca İblis onu ayartmaya+ çalıştı. İsa o günlerde hiçbir şey yemedi ve kırk günün+ sonunda acıktı.
3 Bunun üzerine İblis, “Eğer sen Tanrı oğluysan, şu taşa söyle ekmek olsun” dedi.
4 Fakat İsa, “‘İnsan yalnız ekmekle yaşamaz’ diye yazılmıştır”+ dedi.
5 Sonra İblis, İsa’yı yüksek bir yere çıkararak bir anda yeryüzünün tüm krallıklarını ona gösterdi
6 ve şunları söyledi: “Tüm bunların yetkisini+ ve ihtişamını sana vereceğim, çünkü o bana teslim edilmiştir; istediğim kişiye veririm.+
7 Eğer önümde bir tapınma hareketi+ yaparsan tüm bu yetki senin olacak.”
8 İsa şöyle karşılık verdi: “‘Tanrın+ Yehova’ya tapınacak ve yalnız O’na ibadet edeceksin’ diye yazılmıştır.”+
9 Sonra İblis onu Yeruşalim’e götürüp mabedin burcuna çıkardı+ ve şunları söyledi: “Eğer sen Tanrı oğluysan, kendini buradan aşağı at.+
10 Çünkü yazıldığına göre ‘O, meleklerine seni korumaları için emir verecek’+
11 ve ‘Ayağın hiç taşa çarpmasın diye, seni elleri üzerinde taşıyacaklar.’”+
12 İsa ona şu cevabı verdi: “‘Tanrın Yehova’yı sınamayacaksın’ denmiştir.”+
13 Bütün bu ayartma çabalarının sonunda İblis, onun peşini bırakıp başka bir fırsat kollamaya başladı.+
14 İsa ruhun gücüyle dolu olarak Celile’ye döndü.+ Hakkında konuşulan olumlu şeyler tüm o yöreye yayılıyordu.+
15 Ayrıca havralarda Tanrı’nın sözünü öğretmeye başladı; herkesten saygı görmekteydi.+
16 İsa büyüdüğü Nasıra+ şehrine geldi; alışageldiği gibi Sebt günü havraya gitti+ ve okumak için ayağa kalktı.
17 Kendisine İşaya peygamberin yazılarını içeren tomar verildi. İsa tomarı açtı ve şu sözlerin yazılı olduğu yeri buldu:
18 “Yehova’nın ruhu+ üzerimdedir. Çünkü O beni, yoksullara müjdeyi vermem için meshetti; tutsaklara özgürlük, körlere gözlerinin açılacağı haberini bildirmek; ezilenleri kurtarmak+
19 ve Yehova’nın kabul yılını duyurmak için gönderdi.”+
20 Sonra tomarı dürüp hizmetçiye geri verdi ve yerine oturdu. Havradaki herkesin bakışları ona takılıp kalmıştı.
21 Onlara, “Duyduğunuz bu ayetler bugün yerine geldi”+ dedi.
22 Orada bulunanların hepsi onu övmeye başladılar. Ağzından çıkan güzel sözlere+ hayran kalmışlardı. Birbirlerine “Bu Yusuf’un oğlu değil mi?” diye soruyorlardı.+
23 Bunun üzerine İsa onlara şöyle dedi: “Tabii bana, ‘Ey hekim,+ önce kendini iyileştir’ sözünü hatırlatacaksınız. ‘Kefernahum’da+ yaptığını duyduğumuz şeyleri+ burada, memleketinde de yap’+ diyeceksiniz.”
24 Sonra şöyle devam etti: “Aslında hiçbir peygamber kendi memleketinde kabul görmez.
25 Örneğin, size bir gerçeği söyleyeyim: İlya’nın zamanında, gök üç yıl altı ay kapanıp tüm memlekette büyük bir kıtlık meydana geldiğinde, İsrail’de birçok dul kadın vardı.+
26 Fakat İlya bunlardan hiçbirine gönderilmedi; ancak Sayda diyarında Tsarefat*+ şehrindeki bir dul kadına gönderildi.
27 Yine, Elişa peygamberin zamanında İsrail’de birçok cüzamlı vardı; onlardan hiçbiri temizlenmedi, ama Suriyeli Naaman temizlendi.”+
28 Havrada bu sözleri duyan herkes öfkeyle doldu.+
29 Ayağa kalkıp İsa’yı apar topar şehrin dışına çıkardılar. Onu şehirlerinin kurulu olduğu dağın yamacına götürdüler ve aşağıya atmak istediler.+
30 Fakat İsa aralarından sıyrılıp gitti.+
31 Sonra Celile bölgesindeki Kefernahum şehrine gitti.+ Sebt günü halka Tanrı’nın sözünü öğretiyordu.
32 Dinleyenler onun öğretme tarzına şaşıp kaldılar,+ çünkü büyük bir yetkiyle konuşuyordu.+
33 O sırada havrada kötü ruhun etkisinde+ cinli bir adam vardı ve şöyle haykırıyordu:
34 “Ey Nasıralı+ İsa, bizden ne istiyorsun?+ Bizi yok etmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum,+ Tanrı’nın Kutsal Kulusun.”+
35 Fakat İsa “Sus ve ondan çık!” diyerek ruhu azarladı. Cin, adamı insanların ortasında yere savurduktan sonra zarar vermeden ondan çıktı.+
36 Bunun üzerine, herkesi büyük bir şaşkınlık aldı. “Bu nasıl bir konuşma böyle? Kötü ruhlara güç ve yetkiyle emrediyor, onlar da çıkıyor” diye aralarında konuşmaya başladılar.+
37 Böylece İsa’yla ilgili haberler o yörede her bir köşeye yayılıyordu.+
38 İsa havradan çıktıktan sonra Simun’un evine gitti. Simun’un kaynanası hastaydı ve yüksek ateşle yatıyordu. İsa’dan ona yardım etmesini rica ettiler.+
39 Kadının yanına gelen İsa, üzerine doğru eğilerek ateşi azarladı+ ve kadının ateşi düştü. Kadın hemen ayağa kalktı ve onlara hizmet etmeye başladı.+
40 Güneş batarken, insanlar çeşitli rahatsızlıkları olan hastalarını İsa’ya getirdiler. İsa her birinin üzerine ellerini koyarak onları iyileştirdi.+
41 Birçoklarından da cinler çıkıyor,+ “Sen Tanrı’nın Oğlusun”+ diye bağırıyorlardı. Fakat İsa onları azarlayarak konuşmalarına izin vermiyordu,+ çünkü onun Mesih olduğunu+ biliyorlardı.+
42 Sabah olunca, İsa dışarıya çıktı ve ıssız bir yere gitti.+ Halk her yerde onu aramaya başladı; onu bulduklarında yanlarından ayrılmasını engellemeye çalıştılar.
43 Fakat İsa onlara, “Tanrı’nın krallığı hakkındaki iyi haberi diğer şehirlere de bildirmeliyim, çünkü ben bunun için gönderildim”+ dedi.
44 Böylece gidip Yahudiye’deki havralarda iyi haberi duyurdu.+
