Vaiz 12:1-14
12 Yüce Yaratıcını+ gençlik günlerinde hatırla.+ Kötü günler gelmeden,+ “Hayattan zevk almıyorum” diyeceğin yıllar gelip çatmadan,+
2 güneş, ay ve yıldızların ışığı kararmadan,+ bulutlar sağanak getirmeden O’nu hatırla.
3 Çünkü o zaman, eve+ bekçilik edenler titreyecek, güçlü kuvvetli adamlar bükülecek,+ buğday öğüten kadınlar*+ azaldığından işi bırakacaklar, pencereden bakan+ hanımlar* karanlığa gömülecek;
4 değirmenin sesi yavaşlayınca+ sokağa açılan çift kapı kapanacak,+ insan kuş sesine uyanacak ve bütün şarkıcı kızların sesi zor duyulacak.+
5 Yüksekten korkulacak, yolda dehşet duyulacak. Badem ağacı çiçeklenecek,+ çekirge ayağını sürüyecek, gebreotunun* tomurcuğu patlayacak; çünkü insan ebedi meskenine+ doğru ilerleyecek, feryat edenler sokaklarda dolaşacak.+
6 Gümüş kordon kopmadan, altın tas parçalanmadan,+ kaynaktaki testi kırılmadan, sarnıcın çıkrığı parçalanmadan,
7 toprak yere,+ önceki haline dönmeden, ruh,+ onu veren+ Tanrı’ya+ dönmeden, Yaratıcını hatırla.
8 “Boşlar boşu!” diyor vaiz,+ “Her şey boş.”+
9 Vaiz hikmetliydi,+ halka sürekli bilgi verip öğretiyordu,+ her şeyi etraflıca düşünüp araştırdı,+ böylece birçok özdeyiş derledi.+
10 Vaiz hoş sözleri bulmaya,+ gerçek ve doğru sözleri+ yazmaya çalıştı.
11 Hikmetlilerin sözleri üvendire gibidir,+ özdeyiş derleyenlerin sözleri iyi çakılmış+ çiviler gibidir; tek bir çoban tarafından verilmişlerdir.+
12 Bunların dışındakilere gelince oğlum, şu uyarıya dikkat et: Kitaplar yazmanın sonu yoktur; ve onlara fazlasıyla dalmak bedeni yorar.+
13 Söylenecek her şey söylendi, sonuç şu: Tanrı’dan kork,+ O’nun emirlerini tut.+ Çünkü insanın tüm yükümlülüğü budur.
14 Çünkü Tanrı her işi, her gizli şeyi yargılayacak, iyi ya da kötü olduğuna dair hüküm verecek.+
