Vaiz 3:1-22
3 Her şeyin bir zamanı,+ gökler altında her işin bir vakti var:
2 Doğumun+ vakti, ölümün+ vakti var; dikmenin vakti, dikileni sökmenin+ vakti var;
3 öldürmenin+ vakti, şifa vermenin+ vakti var; yıkmanın vakti, yapmanın+ vakti var;
4 ağlamanın+ vakti, gülmenin+ vakti var; dövünmenin+ vakti, oynamanın+ vakti var;
5 taş atmanın+ vakti, taş toplamanın+ vakti var; kucaklaşmanın+ vakti, kucaklaşmaktan çekinmenin+ vakti var;
6 aramanın+ vakti, kaybetmeyi kabullenmenin vakti var; saklamanın vakti, atmanın+ vakti var;
7 yırtmanın+ vakti, dikmenin+ vakti var; susmanın+ vakti, konuşmanın+ vakti var;
8 sevmenin vakti, nefret etmenin+ vakti var; savaşın+ vakti, barışın+ vakti var.
9 Peki çalışıp didinenin harcadığı emekten ne kazancı var?+
10 Tanrı’nın uğraşsın diye insanoğluna verdiği işi gördüm.+
11 O her şeyi vaktinde ve güzel yaptı.+ Onların yüreğine de sonsuzluğu koydu;+ dolayısıyla, insanoğlu Tanrı’nın yaptığı işi baştan sona asla anlayamaz.+
12 Anladım ki, insan için yaşamı boyunca iyilik etmekten ve sevinçli olmaktan daha güzel bir şey yok.+
13 Her insan yesin, içsin, harcadığı tüm emeğin keyfini çıkarsın.+ Bu Tanrı’nın armağanıdır.+
14 Anladım ki, Tanrı’nın yaptığı her şey çağlar boyu böyle sürüp gidecek.+ Ona ne bir şey eklenebilir ne de ondan bir şey çıkarılabilir;+ Tanrı insanlar Kendisinden korksun+ diye böyle yaptı.+
15 Şimdi ne oluyorsa, daha önce de oldu, ileride de şimdiye dek olmuş olanlar olacak;+ Tanrı+ da kovalananlar* uğruna uğraşmaya devam ediyor.+
16 Ve yine güneş altında gördüm ki, adaletin yerini kötülük almış, doğruluğun yerine kötülük geçmiş.+
17 Kendi kendime,+ “Tanrı doğru kişiyi de, kötü kişiyi de yargılayacak”+ dedim; “Çünkü her şeyin, her işin bir vakti var.”+
18 İnsanoğlu ile ilgili kendi kendime şöyle dedim: Tanrı onları eleyip ayırıyor ki, hayvanlardan farklı olmadıklarını görsünler.+
19 Çünkü insan için de hayvan için de bir son var, ikisinin de sonu aynı.+ Biri nasıl ölüyorsa, öbürü de öyle ölüyor;+ hepsinde aynı ruh var,+ dolayısıyla insanın hayvana üstünlüğü yok, her şey boş.
20 Hepsi aynı yere gidiyor.+ Hepsi topraktan geldi+ ve toprağa dönüyor.+
21 İnsanın ruhunun yukarıya çıktığını, hayvanın ruhunun aşağıya, yere indiğini kim biliyor?+
22 Gördüm ki, insanın yaptığı işten sevinç duymasından daha güzel bir şey yok,+ onun payı budur; çünkü kendisinden sonra olacakları görmesi için kim onu geri getirebilir?+
