MİLES NORTHOVER | YAŞAM ÖYKÜSÜ
Yehova Ellerimin İşini Ödüllendirdi
Anne babam Yehova’nın teşkilatı için her zaman ellerinden gelenin en iyisini yapıyordu. Örneğin, Londra Beytel’indeki kardeşlerin süte ihtiyacı olduğunda, babam Jersey ineğimizin tek buzağısını bağışladı. Beytel’e giden ilk “aile üyemizin” bu buzağı olduğunu söyleyerek gülerdik. Anne babamın örneği Yehova’yı hayatımda ilk plana koymama yardım etti. Elimin boş durmasını hiç istemedim (Vaiz 11:6). Yehova ona hizmet ederken ellerimi hiç beklemediğim bir yolla kullanmamı sağladı ve çabalarımı ödüllendirdi. Size hikâyemi anlatayım.
Ablam ve abimle birlikte Birleşik Krallık’taki Bicester kasabasının yakınlarında büyüdük. Anne babam orada bir çiftlik evi kiralamıştı. 19 yaşındayken ablam ve abim gibi ben de öncülük hizmetine başladım. Daha sonra özel öncü olarak İskoçya’ya tayin edildim. Ardından 1970’te 23 yaşındayken Londra’daki Beytel’e davet edildim. Oradayken işaret dilini “keşfettim”. İşaret dili hayatıma yeni bir yön verdi, böylece birçok nimet ve doyum elde ettim.
İşaret Dilini Öğreniyorum
Beytel’de hizmet ederken birkaç sağır Şahitle tanıştığım Mill Hill cemaatine tayin edildim. Dilin aramızda bir engel olmasını istemiyordum. Bu yüzden ibadetlerde sağır kardeşlerle oturmaya karar verdim.
O dönemde Britanya’da işaret dili cemaatleri yoktu. Sağırlar İngilizce ibadete geliyordu ve oradaki kardeşler programı İngilizce gramerini takip ederek kelimesi kelimesine tercüme ederdi. Ancak sağır kardeşler bana işaret dilini öğretmeye başladığında bu dilin kendi grameri ve sözcük düzeni olduğunu fark ettim. İngilizce onlar için yabancı bir dildi. Bunu anladığımda ibadetlere sadakatle katılan sağır arkadaşlarıma olan sevgim ve saygım daha da arttı. Ayrıca işaret dilini öğrenmek için daha çok çaba sarf ettim.
Britanya’da sağırlar resmi olarak İngiliz İşaret Dilini kullanıyor. Zamanla ibadetlerimizdeki tercümanlar İşaret Destekli İngilizce yerine bu gelişmiş dili kullanmaya başladı. Bu sayede sağırlar ibadetlerden daha çok yarar gördü. Ayrıca diğer kardeşlerle bağları daha çok güçlendi. Geriye dönüp baktığımda bu 50 yıl boyunca Yehova’nın işaret dili sahasını ne kadar çok desteklediğini görüyorum. Şimdi Yehova’nın pay sahibi olmama izin verdiği bazı heyecan verici gelişmeleri paylaşmak istiyorum.
İşaret Dili Sahası Büyüyor
1973’te ihtiyar olarak atanmamdan yaklaşık bir yıl sonra Michael Eagers isimli sağır bir birader bazı ibadetleri İngilizce İşaret Dilinde yapmamızı önerdi. Büronun da onayıyla başka bir ihtiyarla birlikte Londra’nın güneydoğusunda bulunan Deptford’ta her ay işaret dili ibadetleri yapmaya başladık.
Sonuçlar harikaydı! Londra’dan ve İngiltere’nin güney doğusundan gelen sağır Şahitler ilk İngiliz İşaret Dili ibadetine katıldı. Sonunda sağır kardeşler ve ilgi gösterenler Yehova ve Kutsal Kitap hakkında kendi dillerinde bilgi alabildi. İbadetten sonra sohbet eder ve bir şeyler yerdik. Bu sayede bazı sağır kardeşleri güçlendirme fırsatım da oldu.
Daha sonra Birmingham ve Sheffield şehirlerinde de işaret dilinde ibadetler yapıldı. Bazı işiten kardeşler İngiliz İşaret Dilini öğrenmek istedikleri için ibadetlere geliyordu. Daha sonra onlardan birçoğu İngiltere’nin diğer bölgelerinde iyi haberin işaret dilinde duyurulmasında yardımcı oldu.
Hayat Arkadaşımı Buldum
1974’te Beytel yakınlarındaki bir cemaatte özel öncü olarak hizmet eden Stella Barker isimli güzel bir hemşireyle tanıştım. Birbirimize aşık olduk ve 1976’da evlendikten sonra Stella’yla birlikte özel öncü olarak hizmet etmeye başladım. Cemaatimiz Londra’nın kuzeyindeki Hackney şehrindeydi. Orada Stella benimle birlikte işaret dili sahasında hizmet etmeye başladı. O dönemi düşündüğümde, karı koca olarak özel öncülük yapmanın evliliğimiz için güzel bir başlangıç olduğunu anlıyorum.
Kısa süre sonra Beytel’e dışarıdan yardım etmek üzere davet edildik. Çok yoğun bir hayatımız vardı. Ayrıca çevre gözetmeni vekili olarak hizmet ettim, ihtiyarlar için Hizmet Kursları düzenledim ve daha sonra İngilizce bölge ibadetlerinin işaret diline tercüme edilmesine yardımcı oldum. O günlerde çok yorulsak da kendimizi sevinçli ve ferahlamış hissediyorduk (Matta 11:28-30).
1979’da ilk oğlumuz Simon ve 1982’de ikinci oğlumuz Mark dünyaya geldi. Anne baba olmanın sorumluluğu eklense de çok mutluyduk. Bunu nasıl mı başardık? Stella ile birlikte teokratik görevlerimi yerine getirmek için ne zaman seyahat etmem gerekse, hep birlikte gitmeye ve eğlenmek için de zaman ayırmaya karar verdik. Yehova’ya hizmet etmenin bizi ne kadar mutlu ettiğini çocukların da görmesini istedik. Onlar büyüdüklerinde işaret dilini biliyorlardı ve öncülük yapmaya başlamışlardı. Anne babamın buzağısının Beytel’e gitmesinden yaklaşık 40 yıl sonra Simon ve Mark da Beytel hizmetine başladı. Gerçekten çok mutluyduk.
Sağırların İhtiyaçları Karşılanıyor
1990’lara gelindiğinde Britanya’da birkaç sağır hizmet görevlisi vardı fakat hâlâ bir ihtiyar yoktu. İşaret dili bilmeyen ihtiyarlar, bu hizmet görevlilerinin gözetmenler olarak ‘öğretmeye yeterli’ olup olmadıklarına karar vermeliydi (1. Timoteos 3:2). Hizmet görevlilerinden biri olan Bernard Austin birader İngilizce konuşan cemaatte hizmet ediyordu. Yehova’nın koyunlarıyla gerçekten ilgilendiğinden saygı duyulan bir biraderdi. Bernard’ın bir ihtiyar olarak tayin edildiğini öğrendiğimde çok heyecanlanmıştım. O Britanya’da ihtiyar olan ilk sağır biraderdi.
1996’da tarihi bir olay gerçekleşti. Büro Britanya’da ilk işaret dili cemaatinin kurulmasını onayladı. Bu cemaat Londra’nın batısındaki Ealing şehrinde bulunuyordu. İşaret dilindeki büyüme yeni başlamıştı.
Yapılan Her İbadetten Yararlanmak
1980’lerde ve 1990’larda Beytel’in Hizmet Departmanında uzaktan çalışarak işaret dilindeki cemaatler ve hizmet hakkındaki soruları cevaplıyordum. Bazen kardeşler Büroya haftalık ibadetlerde ve büyük ibadetlerde yapılan İngilizce konuşmaları sağırların anlamalarına nasıl yardım edebileceklerini soruyorlardı. Başta büyük ibadetler işaret diline tercüme edilmiyordu ve sağırlar için yayınlar çıkmıyordu. Bu yüzden sağır olan ve olmayan kardeşleri, sabırla Yehova’yı beklemeleri konusunda sık sık cesaretlendirmeye çalışıyordum.
Yehova sabrımızı ödüllendirdi. Kısa bir süre sonra Büro İngilizce yapılan ibadetlerin ve çevre ibadetlerinin işaret diline tercüme edilmesi için düzenleme yaptı. Başka bir değişiklik de sağırların hem konuşmacıyı hem de tercümanı görebilmek için ön taraflara oturmasıydı. Bu sayede sağır kardeşler de Yehova’nın onları gerçekten sevdiğini ve ruhi ailesinin değerli üyeleri olduklarını hissedebildi.
1 Nisan 1995’te West Midlands’ın Dudley kentindeki bir Kongre Salonunda işaret dilinde ilk çevre ibadeti yapıldı. Çevre ibadetinin düzenlenmesinde eskiden çevre gözetmeni olan David Merry biradere yardım ettim. Bazı sağır Şahitler bu programa katılabilmek için kuzeydeki İskoçya’dan ve güneybatıdaki Cornwall’dan yüzlerce kilometre yol katetti. Bu tarihi çevre ibadetine gelen 1.000’den fazla kişinin ne kadar heyecanlı olduğunu hâlâ hatırlıyorum.
2001’de Büro, David birader ve benden sonraki yıl yapılacak bölge ibadetini işaret dilinde düzenlememizi istedi. Bunu yapmak için çok çalışmamız gerekiyordu. Ancak Yehova birçok gönüllünün çabalarını destekledi ve bölge ibadeti hem başarılı hem de unutulmaz oldu. Daha sonra, Yehova bu sorumluluğu taşıyacak yetenekli genç biraderler sağlayıncaya kadar birkaç yıl boyunca işaret dilinde çevre ve bölge ibadetlerini düzenlenme ayrıcalığına sahip oldum.
Sağırlar İçin Videolar
1998’de Yehova’nın teşkilatı İngiliz İşaret Dilinde ilk yayını çıkardığında çok heyecanlanmıştık. Bu video kaset olarak çıkan Tanrı Bizden Neler İstiyor? kitapçığıydı. Bunu kullanarak birçok Kutsal Kitap tetkiki idare edebildik.
2002’deki bir bölge ibadetinde ilk kez ilahiler İngiliz İşaret Diline tercüme edildi. Artık sağır kardeşler de tercümanı izleyerek ilahideki güzel sözleri “söyleyebilir” ve müziğin heyecan verici ritmini hissedebilirlerdi. Sağır bir biraderin ilahiyi söylerken sevinç gözyaşları döktüğünü hatırlamak beni mutlu ediyor.
2002’de yapılan bölge ibadetinde de bir ilk yaşandı. Londra İşaret Dili Cemaati bölge ibadetinde izlenecek olan dramayı kaydetmek üzere davet edildi. Fakat bunu nasıl yapacağımızı bilmiyorduk. Hiç tecrübemiz yoktu. Yehova yine bize harika bir yolla yardım etti. Film ve montaj yapmayı bilen kardeşler bulmamıza yardımcı oldu. Sonuçlar oldukça etkileyiciydi. Ayrıca bu tecrübe 2003 ila 2008 yıllarında işaret dilindeki kongrelerde kullanılacak videoların çekilmesi için Beytel’de özel bir görev aldığımda bana çok yardım etti.
Stella ve ben oğullarımızla birlikte Beytel’de hizmet etmekten büyük sevinç duyuyorduk. Ancak çok sıkı çalıştık. Birkaç hafta süren prova ve çekimden sonra oyuncular ve yapım ekibi fiziksel ve zihinsel olarak bitkin düştüler. Fakat bu tüm çabaya değdi. Kutsal Kitaptaki kısımların canlandırmasını gördüklerinde sağır kardeşlerin sevinç gözyaşlarını görmek bizi çok etkiledi.
Yehova bize başka ödüller vermeye devam etti. 2015’te Gözcü Kulesi’nin inceleme baskısı İngiliz İşaret Dilinde video şeklinde çıktı. Sonra 2019’da aynı formatta Kutsal Yazıların Matta kitabı çıktı. Şimdi ise Yunanca Kutsal Yazıların tamamına sahibiz ve kardeşler İbranice Kutsal Yazıları da tamamlamak için çalışmaya devam ediyor. Sağır kardeşlerin Yehova’ya olan minnettarlıkları dile getirilemez.
Yehova’nın toplumu olarak, O’nun tarafsız sevgisini yansıtan ruhi ailesinin bir parçasıyız (Elçiler 10:34, 35). Teşkilatın sağırlar ve körler de dahil herkese yardım etmek için harcadığı zaman, enerji ve kaynak bizi hâlâ çok etkiliyor. a
Bu çabalar gerçekten de boşa değildi, çünkü şu anda Britanya’da çok sayıda işaret dili cemaati var. ‘Küçük işlerden’ itibaren bu büyümeye tanık olmak bana muazzam bir sevinç ve doyum verdi (Zekeriya 4:10). Tabii ki tüm bunlar Yehova’nın sayesinde mümkün oldu. O, teşkilatını yönlendiriyor. Hizmetçilerinin her tür insana iyi haberi duyurması için gereken her şeyi veriyor ve Krallık tohumunun doğru tutuma sahip kişilerin yüreklerinde büyümesini sağlıyor.
a “Bağışlarınız Nasıl Kullanılıyor? Hayat Değiştiren Noktalar” makalesine bakabilirsiniz.