Evet, bir kişi bunu iki yolla yapabilir:

•   Resmi şekilde bildirerek. Artık Yehova’nın Şahitlerinden biri olarak tanınmak istemediğine dair kararını, sözlü veya yazılı şekilde belirtebilir.

•   Davranışlarıyla. Kendini dünya çapındaki kardeşler topluluğunun dışında bırakacak bir davranışta bulunabilir (1. Petrus 5:9). Örneğin, başka bir dinsel gruba katılabilir ve yaptıklarıyla artık bu dine mensup olmak istediğini açıkça ortaya koyabilir (1. Yuhanna 2:19).

 Hayır, öyle görmeyiz. Bir kişinin cemaatle ilişkisini kesmesiyle imanının zayıflaması farklı şeylerdir. Hizmete ve ibadetlerimize katılmayı bırakmış ya da gayreti azalmış kişiler genellikle imanlarını yitirdikleri için değil, cesaretsizliğe kapıldıkları için bu duruma gelmiştir. Böyle kişilerle ilişkimizi kesmek yerine, onları cesaretlendirmeye ve destek olmaya çalışırız (1. Selanikliler 5:14; Yahuda 22). Eğer kişi yardım isterse, cemaatteki ihtiyarlar ruhi yardım sağlamak konusunda önderlik eder (Galatyalılar 6:1; 1. Petrus 5:1-3).

 Ancak ihtiyarların, bir kişiye Yehova’nın Şahidi olarak kalması için baskı yapma yetkisi yoktur. Herkes inancıyla ilgili kararını kendisi verir (Yeşu 24:15). Tanrı’ya ibadet edenlerin bunu kendi istekleriyle, yürekten yapmaları gerektiğine inanıyoruz (Mezmur 110:3; Matta 22:37).