Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitabın her suçlamaya ve alaya karşılık vermemekle ilgili öğüdünü dinler. Örneğin, Kutsal Kitapta bulunan bir özdeyiş şöyle der: “Alaycıyı düzeltmeye kalkışan kendini küçük düşürür” (Özdeyişler 9:7, 8; 26:4). Bizler, doğru olmayan suçlamalar hakkında aşırı kaygıya kapılıp tartışmaya girmek yerine Tanrı’yı memnun etmeye odaklanırız (Mezmur 119:69).

 Elbette “susmanın vakti, konuşmanın vakti var” (Vaiz 3:7). Hakikati öğrenmek isteyen samimi kişileri yanıtsız bırakmayız, ancak gereksiz tartışmalara girmekten kaçınırız. Böylece İsa’nın ve birinci yüzyıldaki takipçilerin öğrettiklerine uyarak onları örnek alırız.

•   İsa Pilatus’un önünde haksız yere suçlandığında hiç cevap vermedi (Matta 27:11-14; 1. Petrus 2:21-23). Onu obur ve şaraba düşkün olmakla suçladıklarında da karşılık vermedi. Bunun yerine “Hikmet kendi işleriyle haklı çıkar” ilkesiyle uyumlu davranarak, yaptığı işlerin kendisine tanıklık etmesini tercih etti (Matta 11:19). Ancak yeri geldiğinde kendisine iftira atanlara cesurca karşılık verdi (Matta 15:1-3; Markos 3:22-30).

   İsa takipçilerine sahte suçlamalar nedeniyle cesaret kırıklığına kapılmamaları gerektiğini öğretti. O şöyle söyledi: “Benim yüzümden insanlar sizi kınadıkları, size zulmettikleri ve aleyhinizde her türlü yalanı söyledikleri zaman ne mutlu sizlere” (Matta 5:11, 12). Öte yandan böyle suçlamalar takipçilerine şahitlik etme fırsatı verdiğinde, İsa şunu yapacağını söyledi: “Size öyle bir dil ve hikmet vereceğim ki, bütün muhalifleriniz bir araya gelse size karşı koyamayacak ve itiraz edemeyecek” (Luka 21:12-15).

•   Elçi Pavlus muhalefet eden kişilerle tartışmanın “yararsız ve boş” olduğunu söyleyerek İsa’nın takipçilerine böyle gereksiz tartışmalara girmekten kaçınmalarını öğütledi (Titus 3:9; Romalılar 16:17, 18).

•   Elçi Petrus Hıristiyanları mümkün olduğunda inançlarını savunmaya teşvik etti (1. Petrus 3:15). Yine de o, bunu yapmanın en iyi yolunun sözlerle değil işlerle olduğunun farkındaydı. Bu nedenle şöyle yazdı: ‘Bilgisizce konuşan mantıksız insanların ağzını iyi davranışlarınızla kapatın’ (1. Petrus 2:12-15).