Ed ve eşi Jennie ilk kez 2010 yılında telefonla şahitlik etmeyi denedi. a Jennie şöyle diyor: “Telefonla şahitlikten hiç hoşlanmadım. Kocama ‘Bunu bir daha asla yapmayacağım!’ dedim.” Ed de aynı şeyleri hissediyordu. O şöyle diyor: “İnsanların bir şeyler satmak için beni aramasından hoşlanmıyorum, bu yüzden kendimi telefonla şahitlik ederken hayal edemiyordum.”

 Daha sonra COVID-19 salgını başladı ve Yehova’nın Şahitleri evden eve hizmetine ara verdi. Ancak çoğunlukla mektup yazarak ya da telefonla şahitlik ederek İsa’nın iyi haberi duyurmakla ilgili emrine itaat etmeye devam ettiler (Matta 24:14; 28:19, 20). Aynı zamanda ibadetler ve tarla hizmeti buluşmaları video konferans yoluyla yapıldı. Bu buluşmalardan birinde Ed yeniden telefonla şahitlikte bulunmak için cesaretini topladı. İlk numarayı ararken nasıl hissetti? O şöyle diyor: “O kadar gergindim ki yardım istemek için dua ettim. Sonra arama tuşuna bastım. Tyrone ile böyle tanıştım.” b

 Tyrone ve eşi Edith Kentucky’nin (ABD) kırsal kesiminde yaşıyor. Tyrone 83 yaşında ve pek iyi göremiyor. Buna rağmen o Ed’in Kutsal Kitabı birlikte inceleme teklifini kabul etti. Ed ile telefonda düzenli olarak Kutsal Kitabı incelemeye başladı ve inceledikleri yayını okumak için büyüteç kullandı.

 Yaklaşık bir ay sonra Tyrone ve Edith yaşadıkları yerdeki ibadetlere katılmaya başladı. Ancak internet bağlantıları olmadığı için ibadetleri telefonla dinliyorlardı.

 Ed ve Jennie, Tyrone’la inceleme yaparken Edith’in arkadan Tyrone’ın cevaplar vermesine ve Kutsal Kitaptan ayetleri bulmasına yardım ettiğini duyabiliyorlardı. Ama kendisi incelemeye katılmıyordu. Jennie “Sesinde derin bir hüzün vardı ama ikimiz de nedenini bilmiyorduk” diyor.

 Bir gün Jennie, Edith ile konuşması gerektiğini hissetti. Uygun bir zamanda kocasından telefonu istedi ve şöyle sordu: “Tyrone, arkadan eşinin sesinin geldiğini duyabiliyorum, ondan ayetleri okumasını ya da cevap vermesini isteyebilir miyim?”

 Kısa bir sessizliğin ardından Edith telefonu aldı. Yumuşak bir sesle şöyle dedi: “Seninle konuşmak istiyordum. Ben bir Yehova’nın Şahidiyim. 40 yıldır faaliyetsizim.”

 Jennie çok şaşırdı. Yüksek sesle “Sen benim kardeşimsin!” dedi ve ikisi de ağlamaya başladı.

 Ed kısa bir süre sonra Edith’e Yehova’ya Dönün kitapçığını verdi. Daha sonraki haftalarda Ed ve Jennie ondaki olumlu değişikliği fark etti. Ed şöyle diyor: “Başlarda sesi çok üzgün geliyordu. Şimdi sesi cıvıl cıvıl.” Edith ruhen iyi bir ilerleme gösterdi ve yeniden sevinçle iyi haberi duyuran bir müjdeci olarak hizmet etmeye başladı. Eşi de Temmuz 2022’de vaftiz edilerek bir Yehova’nın Şahidi oldu.

 Ed telefonla şahitlik konusunda önceki tutumunu düşündüğünde, Tyrone ile yaptığı bir konuşmayı hatırlıyor. Ed ona Yuhanna 6:44’ü okuyup Yehova’nın insanları hakikate çektiğini açıkladıktan sonra, Tyrone bu sözlere katıldı ve şöyle dedi: “Ben de aramanızı bekliyordum.” Jennie de eşiyle birlikte telefonla şahitlikte bulunmak üzere cesaretlerini topladıkları için çok mutlu. O şöyle diyor: “Bize zor gelen şeyleri Yehova için yapmaya çalıştığımızda O bizi ödüllendirir.”