Özdeyişler 14:1-35

14  Hikmetli kadın kendi evini yapar;+ akılsız olan ise evini eliyle yıkar.+  Dürüstlük yolundan ayrılmayan Yehova’dan korkar;+ hileli yollara sapan ise O’nu hor görür.+  Kibrin sopası akılsızın ağzındadır;+ hikmetliyi koruyan da dudaklarıdır.+  Sığır yoksa yemlik temizdir; fakat öküzün kuvvetiyle ürün bol olur.  Güvenilir şahit yalan söylemez;+ yalancı şahit ise yalan solur.+  Alaycı kişi, hikmeti arasa da bulamaz; oysa anlayışlı insan için bilgi kolaydır.+  Akılsızdan uzak dur,+ çünkü onun ağzında bilgi bulamazsın.+  Akıllının hikmeti, tuttuğu yolu anlamaktır;+ akılsızın ahmakça düşünüşü ise aldatıcıdır.+  Ahmaklar suçu alaya alır;+ fakat dürüstler anlaşma içindedir.+ 10  İnsanın yüreği canının acısını bilir;+ sevincini de başkası paylaşamaz. 11  Kötülerin evi yerle bir edilir;+ dürüstlerin çadırı ise kalkınır.+ 12  Yol var ki, insana doğru görünür;+ fakat sonu ölümdür.+ 13  Gülerken bile yürek sızlayabilir;+ sevincin sonu kederdir.+ 14  Yüreği dönek kişi davranışlarının sonuçlarına doyar;+ iyi insan da yaptıklarının karşılığını bol bol görür.+ 15  Deneyimsiz insan her söze inanır;+ sağgörülü kişi ise adımını tartarak atar.+ 16  Hikmetli kişi korkar ve kötülükten yüz çevirir;+ akılsız ise öfkeden kudurur ve kendine fazla güvenir.+ 17  Çabuk öfkelenen akılsızlık eder;+ aklını kullanandan nefret edilir.+ 18  Deneyimsiz kişiler akılsızlığı sahiplenir;+ sağgörülüler ise bilgiyi taç gibi taşır.+ 19  Fena adamlar iyilerin önünde, kötüler doğruların kapısında eğilecektir.+ 20  Yoksuldan hemşerisi bile nefret eder;+ oysa zenginin dostu çok olur.+ 21  Hemşerisini hor gören günah işler;+ mazlumlara iyi davranan ise mutludur.+ 22  Kötülük tasarlayanlar yollarını şaşırmazlar mı?+ İyilik tasarlayanlar ise sadakat ve vefa görür.+ 23  Her emek bir yarar getirir;+ boş lakırdı ise yoksulluğa götürür. 24  Hikmetlilerin tacı onların serveti olur; ahmakların akılsızlığı ise akılsızlıktan başka bir şey getirmez.+ 25  Hakikati söyleyen şahit canlar kurtarır;+ hilekâr ise yalan solur.+ 26  Yehova’dan korkan güçlü bir güven duyar;+ evlatlarının da sığınacak yeri olur.+ 27  Yehova korkusu hayat pınarıdır,+ insanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.+ 28  Tebaasının çokluğu kralın haşmetidir;+ nüfusun azlığı ise hükümdarın yıkımıdır.+ 29  Çabuk öfkelenmeyenin anlayışı engindir;+ sabırsız kişi ise akılsızlığını herkese gösterir.+ 30  Huzurlu yürek bedene hayat verir;+ kıskançlık ise iliği kemiği kurutur.+ 31  Düşkünün hakkını yiyen, Yaratıcısına leke getirir;+ yoksulu kayıran ise O’nu yüceltir.+ 32  Kötü insanı kendi kötülüğü yere yıkar;+ doğru insanın ise ahlakı* kendisine sığınak olur.+ 33  Hikmet anlayışlı adamın yüreğinde barınır;+ akılsızların ortasında da kendini belli eder. 34  Doğruluk bir milleti yüceltir;+ günah ise halklar için utançtır.+ 35  Kral sağgörülü hizmetkârından hoşlanır;+ fakat yüz kızartıcı işler yapana öfkelenir.+

Dipnotlar

Öz 14:32 2:7’deki “doğruluk” sözcüğüyle ilgili dipnota bakın.