İbraniler 1:1-14
1 Tanrı uzun zaman önce atalarımızla birçok kez çeşitli yollarla konuşmuştu;+ bunu o zaman peygamberler aracılığıyla yapmıştı,+
2 bugünlerin sonunda+ ise bizimle, her şeye mirasçı olarak belirlediği+ ve farklı ortamları* yaratmakta kullandığı+ Oğul+ aracılığıyla konuştu.
3 Bu Oğul, Tanrı’nın ihtişamını+ yansıtır ve O’nun öz varlığının tıpatıp benzeridir.+ Kendisi kudretli sözüyle her şeyin sürmesini sağlar;+ bize günahlarımızdan arınma+ olanağı verdikten sonra, yücelerde+ Ulu Tanrı’nın sağında+ oturmuştur.
4 Meleklerinkinden daha üstün bir ismi+ miras aldığından, onlardan çok daha üstün olmuştur.+
5 Örneğin Tanrı meleklerden hangisine, “Sen Benim oğlumsun; Ben bugün senin baban oldum”+ demiştir? Ya da “Ben onun babası olacağım, o da Benim oğlum olacak”+ demiştir?
6 Oysa, Kendi ilk oğlunu+ yeryüzüne tekrar gönderdiği zaman şöyle der: “Tanrı’nın tüm melekleri+ onun önünde eğilsin.”+
7 Meleklerle ilgili şöyle diyor: “O, meleklerini rüzgâr,* hizmetkârlarını* ateş alevi yapar.”+
8 Oğluyla ilgiliyse şöyle diyor: “Tanrı sonsuzluk boyunca senin tahtının temelidir,+ krallık asan+ da doğruluk asasıdır.+
9 Doğruluğu sevdin, kötülükten nefret ettin. Bu yüzden Tanrı, senin Tanrın, seni arkadaşlarından* daha çok sevinç yağıyla+ meshetti.”+
10 Ayrıca şöyle deniyor: “Ey Efendimiz, başlangıçta yerin temellerini sen attın, gökler de elinin eseri.+
11 Onlar yok olup gider, sen ise hep var olacaksın; hepsi tıpkı bir giysi gibi+ eskirler.
12 Sen de onları bir kaftan gibi, bir giysi gibi düreceksin,+ onları değiştireceksin; sen ise hep aynısın, senin yılların hiç tükenmez.”+
13 Ayrıca hangi meleğe, “Ben düşmanlarını ayaklarının altına basamak yapıncaya dek sağımda otur”+ demiştir?
14 Onların hepsi, kurtuluşu miras alacak+ olanlara hizmet etmek+ için gönderilen, hizmetle görevli ruhlar+ değil mi?
