1. Krallar 19:1-21
19 Ahab+ İlya’nın yaptığı her şeyi, bütün peygamberleri nasıl kılıçtan geçirdiğini+ İzebel’e+ anlattı.
2 Bunun üzerine İzebel İlya’ya bir haberci gönderip şöyle dedi: “Eğer onların başına gelenin aynısını yarın bu vakit ben de sana yapmazsam, tanrılar bana aynısını+ hatta daha beterini yapsın!”+
3 İlya korktu ve canını kurtarmak+ için kaçıp Yahuda+ bölgesindeki Beer-şeba+ şehrine geldi. Hizmetkârını orada bıraktı.
4 Kendisi çölde bir günlük yol gitti; sonunda gelip bir çalının dibine oturdu.+ Ölmek isteyerek “Artık yeter! Ey Yehova, canımı al,+ çünkü ben atalarımdan daha iyi değilim” dedi.
5 Sonra çalının+ dibine uzandı ve uykuya daldı. Fakat aniden bir melek+ ona dokunup+ “Kalk, yemek ye” dedi.
6 İlya baktı ki, başucunda bir testi su ve kızgın taşların üzerinde bir pide+ var. Yedi içti, tekrar yattı.
7 Sonra Yehova’nın meleği+ yine gelip ona dokundu, “Kalk, yemek ye, çünkü önünde zorlu bir yolculuk var”+ dedi.
8 İlya da kalkıp yedi içti; yediklerinin verdiği güçle kırk gün,+ kırk gece yol alıp Tanrı’nın dağı olan Horeb’e+ vardı.
9 Ve geceyi geçirmek için bir mağaraya+ girdi; orada ona Yehova’dan şu söz geldi: “Burada ne işin var İlya?”+
10 O şöyle cevap verdi: “Göklerin hâkimi Yehova Tanrı için kıskançlık duyuyorum;+ çünkü İsrailoğulları ahdine bağlı kalmadılar,+ sunaklarını yerle bir ettiler,+ peygamberlerini kılıçtan geçirdiler.+ Bir tek ben kaldım,+ benim de canımı almak için peşimdeler.”+
11 Bunun üzerine ona “Dışarı çık, dağda Yehova’nın huzurunda dur”+ dedi. İşte Yehova geçiyordu;+ çok güçlü bir rüzgâr Yehova’nın önünde dağları yarıyor,+ kayaları parçalıyordu. Yehova rüzgârda değildi. Rüzgârdan sonra deprem oldu.+ Yehova depremde değildi.
12 Depremden sonra bir ateş çıktı.+ Yehova ateşte de değildi. Ateşten sonra sakin, hafif bir ses duyuldu.+
13 İlya sesi duyar duymaz giysisiyle yüzünü örttü+ ve çıkıp mağaranın ağzında durdu; ses ona “Burada ne işin var İlya?”+ dedi.
14 O da “Göklerin hâkimi Yehova Tanrı için kıskançlık duyuyorum” dedi, “Çünkü İsrailoğulları ahdine bağlı kalmadılar,+ sunaklarını yerle bir ettiler, peygamberlerini kılıçtan geçirdiler. Bir tek ben kaldım, benim de canımı almak için peşimdeler.”+
15 Yehova “Geri dön, çöl yolundan Şam’a+ git; oraya varınca Hazael’i+ Aram kralı olarak meshet”+ dedi,
16 “Nimşi’nin+ torunu Yehu’yu+ İsrail kralı olarak, Abel-meholalı+ Şafat oğlu Elişa’yı+ da kendi yerine peygamber olarak meshet.+
17 Hazael’in kılıcından kurtulanı+ Yehu öldürecek,+ Yehu’nun kılıcından kurtulanı Elişa öldürecek.+
18 Ben İsrail’de Baal’in önünde diz çökmemiş+ ve onu öpmemiş+ yedi bin kişi bıraktım.”+
19 İlya oradan ayrıldı ve Şafat oğlu Elişa’yı buldu; o saban sürüyordu;+ önünde on iki çift öküz vardı, kendisi de on ikinci çiftin arkasındaydı. İlya ona doğru gitti ve peygamber giysisini+ üzerine attı.
20 Bunun üzerine Elişa öküzleri bırakıp İlya’nın arkasından koştu. Ona “Lütfen izin ver, annemi babamı öpeyim,+ sonra seninle geleyim” dedi. İlya da “Git, dön; bir diyeceğim yok” dedi.
21 Bunun üzerine Elişa geri döndü, bir çift öküzü alıp kurban etti,+ saban ve boyunduruğu+ yakıp öküzlerin etini kaynattı ve halka dağıttı, yediler. Sonra kalkıp İlya’nın peşinden gitti ve ona hizmet etmeye başladı.+
