1. Samuel 25:1-44
25 Bir süre sonra Samuel+ öldü; tüm İsrail bir araya toplanıp onun için yas tuttu.+ Onu Rama’daki evinde gömdüler.+ Sonra Davut kalkıp Paran Çölüne+ gitti.
2 Maon’da+ bir adam yaşıyordu, işi Karmel’deydi.+ Bu adam çok zengindi, üç bin koyunu, bin keçisi vardı. Karmel’de koyunlarını kırkıyordu.+
3 Adamın adı Nabal,+ karısının adı Abigail’di.+ Kadın sağgörülü+ ve güzeldi; fakat kocası Kaleb soyundan,+ kaba ve kötü biriydi.+
4 Davut çölde, Nabal’ın koyunlarını kırktığını+ öğrendi.
5 Ve on adamını Nabal’a gönderdi; onlara “Karmel’e çıkın ve Nabal’a gidip benim adıma halini hatırını sorun”+ dedi.
6 “Kardeşime şunları söyleyin: Sana ve evindekilere, kimin varsa hepsine esenlik olsun.+
7 Koyun kırktırdığını duydum. Çobanların bizimle birlikteydi.+ Onları hiç rahatsız etmedik+ ve Karmel’de oldukları günler boyunca hiçbir kayıpları olmadı.
8 Kendi adamlarına sor, sana anlatsınlar, sen de benim adamlarıma lütuf göster. Sana sevinçli bir günde geldik. Lütfen kullarına ve oğlun Davut’a elinden geleni ver.”+
9 Davut’un adamları Nabal’a giderek Davut adına bu sözleri söyleyip beklediler.
10 Fakat Nabal onlara “Davut da kimmiş?+ Yesse’nin oğlu da kim oluyor?” diye karşılık verdi. “Bugünlerde efendisini bırakıp kaçan hizmetkârlar da çoğaldı.+
11 Ayrıca ekmeğimi,+ suyumu, kırkıcılarım için kestiğim hayvanımın etini alıp da nereden geldiğini bile bilmediğim adamlara mı vereyim?”+
12 Bunun üzerine Davut’un adamları geldikleri yoldan geri döndüler, Davut’a gelip bu sözleri bildirdiler.
13 Davut hemen adamlarına “Herkes kılıcını kuşansın!” dedi.+ Davut da adamları da kılıçlarını kuşandı. Yaklaşık dört yüz adam Davut’un peşinden gitti; iki yüz kişi de eşyaların+ yanında kaldı.+
14 Bu arada gençlerden biri, Nabal’ın karısı Abigail’e “Biliyor musun, Davut efendimize esenlik dilemek için çölden ulaklar gönderdi, fakat Nabal adamları tersledi”+ dedi.
15 “Aslında o adamlar bize çok iyi davranmıştı, bizi hiç rahatsız etmediler. Ve kırda onlarla birlikte olduğumuz sürece hiçbir şeyimiz kaybolmadı.+
16 Yanlarında sürü güttüğümüz günler boyunca gece gündüz çevremizde duvar+ oldular.
17 Şimdi ne yapacağını iyice düşün ve karar ver. Çünkü efendimizin ve evindekilerin başına felaket getirmeyi tasarlıyorlar,+ efendimiz öyle kötü bir adam ki,+ kimse ona bir şey söyleyemiyor.”
18 Bunun üzerine Abigail+ hemen harekete geçti; iki yüz somun ekmek, iki büyük testi şarap,+ pişirilmeye hazır beş koyun,+ beş ölçek* kavrulmuş+ tahıl, yüz üzüm pestili+ ve iki yüz incir pestili+ alıp eşeklere yükledi.
19 Sonra adamlarına “Siz önden gidin,+ ben arkanızdan geliyorum” dedi. Kocası Nabal’a ise hiçbir şey söylemedi.
20 Eşeğin üstünde+ dağdan aşağı gizlice inerken Davut ve adamları da ona doğru geliyorlardı; karşı karşıya geldiler.
21 Davut, “Demek ki çölde bu adamın mallarını boşuna korumuşum” diyordu. “Ona ait tek bir şey bile kaybolmadı.+ Ama o yaptığım iyiliğe kötülükle karşılık verdi.+
22 Onlardan tek bir erkeğin+ sabaha çıkmasına izin verirsem+ Tanrı Davut’un düşmanlarına aynı kötülüğü hatta daha da beterini yapsın.”+
23 Abigail Davut’u görünce hemen eşekten indi ve Davut’un önünde eğilip+ yere kapandı.
24 Ayaklarına kapanarak+ “Bu suçu ben üzerime alıyorum+ efendim” dedi. “Lütfen bu kuluna kulak ver;+ söyleyeceklerini dinle.
25 Ne olur, bu işe yaramaz+ Nabal’a efendim aldırmasın, çünkü bu adamın ismi neyse kendisi de o. İsmi Nabal,* kendisi de akılsız.+ Bu kulun, efendimin gönderdiği adamları görmedi.
26 Ama şimdi efendim, Yehova seni kan dökme suçundan+ ve öcünü kendi elinle almaktan+ alıkoydu.+ Yehova’nın hakkı için+ ve senin başın için+ derim ki, efendimin kötülüğünü isteyenler ve düşmanları Nabal gibi olsun.+
27 Ve şimdi iyi dileklerimin bir ifadesi olarak hizmetçinin getirdiği armağan+ efendimin ardındaki adamlara+ verilsin.
28 Lütfen bu kulunun+ suçunu bağışla. Yehova efendimin evini mutlaka pekiştirecek,+ çünkü efendim Yehova için savaşıyor.+ Hayatın boyunca sende kötülük bulunmayacak.+
29 Bir adam kalkıp senin peşine düşer, canına kastederse, Tanrın Yehova+ sana kol kanat gerecek.+ Düşmanlarının canını ise sapanla atar gibi fırlatıp atacak.+
30 Çünkü Yehova, efendime vaat ettiği bütün iyilikleri yapıp onu İsrail’e önder olarak atayacak.+
31 Bu nedenle, efendim sebepsiz yere kan dökerek+ ve öcünü kendi eliyle alarak+ sonradan yüreğine dert olacak bir şey yapmasın. Yehova efendime mutlaka iyilik edecek; o zaman ne olur bu kulunu hatırla.”+
32 Bunun üzerine Davut Abigail’e “Bugün seni karşıma çıkaran İsrail’in Tanrısı Yehova’ya şükürler olsun!”+ dedi.
33 “Şükrolsun ki böyle sağduyulu+ davrandın! Bugün beni kan dökme suçundan+ ve öcümü kendi elimle almaktan+ alıkoyduğun için Tanrı senden razı olsun.
34 Bugün sana zarar vermekten beni alıkoyan+ İsrail’in Tanrısı Yehova’nın hakkı için, eğer beni karşılamak için acele edip gelmeseydin+ gün ışıyana kadar Nabal’ın hiçbir adamı sağ kalmayacaktı.”+
35 Böylece Davut Abigail’in getirdiklerini kabul etti ve ona “Selametle+ evine git” dedi. “Sözünü dinleyip hatırın için dediğini yapacağım.”+
36 Ve Abigail Nabal’ın yanına döndü. Nabal evinde krallara layık bir ziyafet veriyordu.+ Körkütük sarhoş olmuştu+ ve keyifliydi. Abigail gün ağarana dek ona hiçbir şey söylemedi.
37 Sabahleyin şarabın etkisi geçip Nabal ayılınca karısı olup bitenleri anlattı. Karısının anlattıklarını duyunca Nabal’ın kalbi sıkıştı,+ bedeni kaskatı kesildi.
38 Bundan on gün kadar sonra Yehova Nabal’ı cezalandırdı+ ve o öldü.
39 Davut Nabal’ın öldüğünü duyunca “Davama bakıp+ beni Nabal’ın aşağılamasından+ kurtaran ve kulunu kötülükten alıkoyan+ Yehova’ya şükürler olsun” dedi. “Yehova Nabal’ın kötülüğünü kendi başına getirdi.”+ Davut Abigail’e adam gönderdi ve karısı olması için teklifte bulundu.+
40 Davut’un hizmetkârları Karmel’e Abigail’in yanına gidip “Davut, seni karısı olarak almak üzere bizi gönderdi” dediler.
41 Kadın hemen kalkıp yere eğildi+ ve “Bu kulunuz hizmetçi olarak efendimin adamlarının+ ayaklarını yıkamaya+ hazır” dedi.
42 Abigail+ hemen kalkıp eşeğe bindi.+ Peşinde beş hizmetçisiyle birlikte Davut’un ulaklarıyla gitti. Ve Davut’un karısı oldu.
43 Davut Yizreelli+ Ahinoam’ı+ da eş olarak almıştı. Böylece iki kadın da onun karısı oldu.+
44 Saul, Davut’un karısı olan kızı Mikal’i+ ise Gallimli+ Laiş’in oğlu Palti’ye+ vermişti.
