2. Krallar 6:1-33
6 Peygamber oğulları+ Elişa’ya “Burada senin yanında daracık+ bir yerde+ yaşıyoruz” dediler;
2 “İzin ver Ürdün Irmağına kadar gidip birer ağaç keselim ve orada kendimize oturacak bir yer yapalım.”+ O da “Gidin” dedi.
3 İçlerinden biri, “Lütfen hizmetkârlarınla sen de gel” dedi; Elişa da “Gelirim” dedi
4 ve onlarla gitti. Ürdün Irmağına geldiler, ağaç kesmeye başladılar.+
5 İçlerinden biri ağaç keserken baltasının demiri+ suya düştü. “Eyvah efendim,+ onu ödünç almıştım!”+ diye bağırmaya başladı.
6 Tanrı adamı “Nereye düştü?” dedi. O da yerini gösterdi. Tanrı adamı hemen bir odun kesip oraya attı ve baltanın demiri suyun yüzüne çıktı.+
7 “Onu al” dedi. O da uzanıp aldı.
8 Ve Aram kralı+ İsrail’le savaşa girdi. Hizmetkârlarına danıştı+ ve “Şurada ordugâh kuralım”+ dedi.
9 Bunun üzerine Tanrı adamı+ İsrail kralına haber gönderip “Filan yerden geçme,+ çünkü Aramiler oraya iniyor” dedi.+
10 İsrail kralı da Tanrı adamının kendisine söylediği yere adam gönderdi.+ Elişa kralı uyarıyor,+ kral da oradan uzak duruyordu; birkaç kez böyle oldu.
11 Sonunda bu mesele Aram kralını çok öfkelendirdi+ ve hizmetkârlarını çağırıp, “İçimizden kim İsrail kralının tarafında, söyleyin!”+ dedi.
12 Hizmetkârlarından biri “Hiç kimse, efendim kral” dedi; “Fakat İsrail’de yaşayan Elişa+ peygamber senin yatak odanda konuştuğun şeyleri bile+ İsrail kralına söylüyor.”+
13 Bunun üzerine kral “Gidin, onun nerede olduğunu öğrenin de adam gönderip getirteyim”+ dedi. Sonra “O Dotan’da”+ diye haber geldi.
14 Oraya derhal atlar, savaş arabaları ve büyük bir ordu gönderdi.+ Gece gelip şehri kuşattılar.
15 Tanrı adamının hizmetkârı+ erken kalkıp dışarı çıkınca gördü ki, atlar ve savaş arabalarıyla bir ordu şehri kuşatmıştı. Hizmetkâr “Eyvah efendim!+ Ne yapacağız?” dedi.
16 Fakat Elişa, “Korkma,+ çünkü bizim yanımızda olanlar onların yanında olanlardan çok”+ dedi.
17 Ve dua edip,+ “Ey Yehova, yalvarırım onun gözlerini aç+ da görsün” dedi. Yehova hizmetkârın gözlerini açtı ve Elişa’nın çevresinde+ tüm dağlık bölgenin ateşten savaş arabaları ve atlarla dolu+ olduğunu gördü.
18 Aramiler Elişa’nın bulunduğu yere doğru ilerlemeye başlayınca o Yehova’ya dua edip, “Ne olur bu milleti kör et”+ dedi. O da Elişa’nın sözü üzerine onları kör etti.
19 Elişa onlara “Yanlış yoldasınız, aradığınız şehir bu değil” dedi; “Beni takip edin, sizi aradığınız adama götüreyim.” Fakat onları Samiriye’ye+ götürdü.
20 Samiriye’ye varır varmaz Elişa, “Ey Yehova, bu adamların gözlerini aç da görsünler”+ dedi. Yehova da o anda gözlerini açtı ve Samiriye’nin orta yerinde olduklarını gördüler!
21 İsrail kralı onları görür görmez Elişa’ya “Öldüreyim mi baba,+ öldüreyim mi onları?”+ diye sordu.
22 Fakat Elişa “Onları öldürmeyeceksin” dedi; “Kılıcınla ve yayınla esir aldıklarını öldürür müsün?+ Önlerine ekmek ve su koy da yesinler, içsinler,+ sonra efendilerine gitsinler.”
23 Kral da onlar için büyük bir ziyafet verdi; yiyip içtiler. Sonra onları gönderdi; ve efendilerine gittiler. Arami akıncılar+ bir daha İsrail topraklarına gelmedi.
24 Bir süre sonra Aram kralı Ben-hadad tüm ordusunu toplayıp çıktı ve Samiriye’yi kuşattı.+
25 Ve o zaman Samiriye’de çok büyük bir kıtlık oldu.+ Bir eşek kellesinin+ fiyatı seksen gümüşe, iki avuç* güvercin gübresinin+ fiyatı beş gümüşe çıkana dek kuşatma sürdü.
26 İsrail kralı surun üzerinde yürürken bir kadın “Efendim kral, yardım et!”+ diye seslendi.
27 Kral da, “Sana Yehova yardım etmezse ben nereden yardım bulayım?”+ dedi; “Harman yerinden mi, üzüm veya zeytin cenderesinden mi?”
28 Kadına “Derdin nedir?” diye sordu. O da şöyle dedi: “Bu kadın bana ‘Oğlunu ver, bugün onu yiyelim, benim oğlumu da yarın yeriz’+ dedi.
29 Benim oğlumu pişirdik+ ve yedik.+ Ertesi gün de ben ona ‘Oğlunu ver de yiyelim’ dedim. Fakat o oğlunu sakladı.”
30 Kral kadının sözlerini duyar duymaz giysisini yırttı;+ o sırada surun üzerindeydi ve halk kralın giysisinin altına çul giymiş olduğunu gördü.
31 Kral şöyle dedi: “Eğer bugün Şafat oğlu Elişa’nın başını gövdesinden ayırmazsam+ Tanrı bana aynısını, hatta daha beterini yapsın!”
32 Kral önünden adam gönderdi, o sırada Elişa ihtiyarlarla beraber evinde oturuyordu.+ Haberci gelmeden Elişa ihtiyarlara şöyle dedi: “O katilin+ oğlu boynumu vurdurtmak için nasıl adam gönderdi görüyor musunuz? Şimdi, haberci gelir gelmez kapıyı kapatın ve kapıya dayanın. Bakın, arkasından efendisinin ayak sesi+ geliyor.”
33 Elişa daha onlarla konuşurken haberci geldi ve kral şöyle dedi: “Bu felaket Yehova’dan.+ O halde neden hâlâ Yehova’yı bekleyeyim?”+
