Başlangıç 28:1-22
28 İshak Yakup’u çağırıp ona hayırdua etti ve “Kenanlılardan kız almayacaksın”+ diye tembihledi.
2 “Kalk, Paddan-aram’a, annenin babası Betuel’in evine git. Oradan, annenin kardeşi Laban’ın kızlarından birini al.+
3 Mutlak Güce Sahip Tanrı sana nimetler versin; seni çocuklar sahibi yapsın ve soyunu çoğaltsın, senden bir halklar topluluğu meydana gelsin.+
4 Sana ve seninle birlikte soyuna+ İbrahim’in bereketini+ versin. Öyle ki, Tanrı’nın İbrahim’e verdiği,+ senin de gurbet hayatı yaşadığın toprakları mülk edinesin.”+
5 Böylece İshak Yakup’u gönderdi. Yakup Paddan-aram’a, Arami Betuel’in+ oğlu Laban’ın yanına gitmek üzere yola çıktı. Laban, Yakup ve Esav’ın+ annesi Rebeka’nın+ kardeşiydi.
6 Esav öğrendi ki, İshak Yakup’a hayırdua etmiş, oradan bir kız alması için onu Paddan-aram’a göndermiş ve ona hayırdua ettiğinde ‘Kenanlılardan kız almayacaksın’ diye tembihlemişti.+
7 Yakup da babasını ve annesini dinleyip Paddan-aram’a gitmek üzere yola çıkmıştı.+
8 O zaman Esav, babası İshak’ın Kenan kızlarından hoşlanmadığını anladı.+
9 Bu nedenle Esav İsmail’in* yanına gitti. Diğer eşlerinin üzerine,+ İbrahim oğlu İsmail kızı Mahalat’ı aldı; o Nebayot’un kız kardeşiydi.
10 Yakup Beer-şeba’dan ayrılmış, Harran’a+ doğru yoluna devam ediyordu.
11 Bir yere geldi, güneş battığından geceyi orada geçirmeye hazırlandı. Oradaki+ taşlardan birini aldı, başının altına destek olarak koyup yattı.
12 Ve bir rüya gördü.+ Yerde, başı göklere erişen bir merdiven dikiliydi. Üzerinde Tanrı’nın melekleri inip çıkıyordu.+
13 Yehova merdivenin yukarısında durmuştu.+
“Ben baban İbrahim’in Tanrısı ve İshak’ın Tanrısı Yehova’yım”+ dedi. “Üzerinde yatmakta olduğun toprakları sana ve soyuna vereceğim.+
14 Senin soyun yerin tozu kadar çok olacak;+ batıya, doğuya, kuzeye ve güneye yayılacaksın.+ Sen ve soyun aracılığıyla yeryüzünün tüm aileleri nimetler elde edecek.+
15 Ben senin yanındayım; gideceğin her yerde seni koruyacağım ve seni bu topraklara geri getireceğim,+ sana verdiğim sözü yerine getirinceye dek seni bırakmayacağım.”+
16 Yakup uykudan uyandı, “Meğer Yehova buradaymış, ben farkında değildim” dedi.
17 İyice korkmaya başladı;+ “Ne dehşetli bir yer!” dedi.+ “Burası Tanrı’nın evi+ olmalı, bu da göklerin kapısı.”
18 Yakup sabah erkenden kalktı; başının altına destek olarak koyduğu taşı alıp yere dikti ve üzerine yağ döktü.+
19 O yere Beytel*+ adını verdi; şehrin önceki adı Luz idi.+
20 Sonra Yakup bir adak adayıp+ şunları söyledi: “Eğer Tanrı yanımda olmaya devam eder, gittiğim bu yolda beni korur ve yemem için ekmek, giymem için giysi verirse,+
21 babamın evine sağ salim dönersem, o zaman Yehova benim Tanrım olduğunu göstermiş olacak.+
22 Diktiğim bu taş Tanrı’nın evi olacak.+ Bana vereceğin her şeyin onda birini Sana vereceğim.”+
Dipnotlar
^ Ba 28:9 Ya da, “İsmailoğulları.” O zaman İsmail ölmüştü ve Esav 77 yaşındaydı. 25. bölümün 17 ve 26. ayetlerine bakın.
