Başlangıç 31:1-55
31 Laban’ın oğulları “Yakup babamızın sahip olduğu her şeyi aldı; bütün bu serveti babamızın malından elde etti”+ diyorlardı. Yakup bunu duydu;
2 Laban’a bakınca, yüz ifadesinin eskisi gibi olmadığını da gördü.+
3 Ve Yehova Yakup’a, “Atalarının memleketine ve akrabalarının yanına dön.+ Ben seninle olmaya devam edeceğim”+ dedi.
4 Yakup haber gönderip Rahel’i ve Lea’yı otlağa, sürünün yanına çağırdı;
5 onlara şöyle söyledi:
“Babanızın yüz ifadesini görüyorum, bana karşı eskisi gibi değil;+ fakat babamın Tanrısı benim yanımda.+
6 Babanıza var gücümle hizmet ettiğimi siz de bilirsiniz.+
7 Babanız bana oyun oynadı, ücretimi on defa değiştirdi, ama Tanrı onun bana kötülük etmesine izin vermedi.+
8 ‘Benekliler senin ücretin olacak’ dediğinde, tüm sürü benekli doğurdu. ‘Çizgililer senin ücretin olacak’ dediğinde, tüm sürü çizgili doğurdu.+
9 Böylece Tanrı babanızın hayvanlarını alıp bana verdi.+
10 Hayvanların kızışma vaktinde bir rüya gördüm;+ başımı kaldırıp baktım ki, dişilerle çiftleşen tekeler çizgili, benekli ve lekeliydi.+
11 Ve rüyada Tanrı’nın meleği bana ‘Yakup!’ diye seslendi, ben de ‘Efendim’ dedim.+
12 Sonra ‘Lütfen başını kaldırıp bak’ dedi, ‘Dişilerle çiftleşen tüm tekeler çizgili, benekli ve lekeli, çünkü Laban’ın sana yaptıklarını gördüm.+
13 Ben Beytel’in+ Tanrısı’yım; orada bir dikili taşı yağla meshetmiş+ ve Bana adak adamıştın.+ Şimdi kalk, bu memleketten çık, doğduğun memlekete dön.”+
14 Bunun üzerine Rahel ve Lea şu karşılığı verdiler: “Babamızın evinde artık bizim bir hissemiz, mirasımız var mı?+
15 Onun gözünde yabancı değil miyiz? O bizi sattı; ücretimizi de yiyip duruyor.+
16 Tanrı’nın babamızdan aldığı bütün servet bize ve çocuklarımıza aittir.+ Bu nedenle Tanrı sana ne söylediyse yap.”+
17 Ve Yakup kalktı, çocuklarını, eşlerini develere bindirdi.+
18 Tüm sürüsünü önüne kattı; topladığı bütün mallarla+ ve Paddan-aram’da elde ettiği sürüyle birlikte, Kenan diyarına, babası İshak’ın yanına dönmek+ üzere yola koyuldu.
19 Laban koyunlarını kırkmaya gittiği bir sırada, Rahel, babasına ait olan terafimi*+ çalmıştı.
20 Yakup da Arami Laban’ı atlatmış, gideceğini ona söylememişti.
21 Yakup sahip olduğu her şeyi alıp kaçtı; Irmağı*+ geçti. Gilead+ dağlık bölgesine yöneldi.
22 Üç gün sonra, Yakup’un kaçtığı Laban’a bildirildi.
23 Bunun üzerine Laban yanına kardeşlerini alarak onun peşine düştü+ ve yedi günlük yol gidip Gilead dağlık bölgesinde ona yetişti.
24 Tanrı Arami+ Laban’a gece rüyada göründü+ ve “Sakın Yakup’a iyi veya kötü bir şey söyleme”+ dedi.
25 Laban Yakup’a yaklaştı; Yakup dağda çadır kurmuştu; Laban da kardeşleriyle Gilead dağlık bölgesinde konakladı.
26 Sonra Laban Yakup’a “Bana bunu nasıl yaptın?” dedi. “Beni atlattın; kızlarımı kılıçla tutsak alınmış gibi alıp götürdün.+
27 Neden gizlice kaçtın? Neden bir şey söylemeyerek beni atlattın? Seni tefle, lirle,+ ezgilerle+ güle oynaya yolcu ederdim.
28 Torunlarımı,* kızlarımı öpmeme+ fırsat vermedin. Akılsızca hareket ettin.
29 Size kötülük etmek elimde;+ fakat babanızın Tanrısı dün gece benimle konuştu, ‘Sakın Yakup’a iyi veya kötü bir şey söyleme!’+ dedi.
30 Tamam, babanın evini çok özlediğin için gidiyorsun, peki ilahlarımı neden çaldın?”+
31 Yakup “Korktum”+ dedi. “Kızlarını benden ayırırsın diye düşündüm.
32 İlahlarını kimde bulursan, onu yaşatma.+ Kardeşlerimizin önünde yanımdakileri kendin ara, onları bulursan al.+” Ancak Yakup Rahel’in onları çaldığını bilmiyordu.+
33 Laban Yakup’un çadırına, Lea’nın çadırına ve iki hizmetçinin+ çadırına girdi, fakat onları bulamadı. Sonra Lea’nın çadırından çıkıp Rahel’in çadırına girdi.
34 Terafim Rahel’deydi; onu devesinin semerine koymuş, üzerine de oturmuştu. Laban çadırın her yerini aradı, fakat onları bulamadı.
35 Rahel babasına “Efendim+ kızmasın, âdet gördüğüm için önünde ayağa kalkamıyorum”+ dedi. Laban her yeri iyice aradı, fakat terafimi bulamadı.+
36 Yakup öfkelendi+ ve Laban’la tartışmaya başladı. “Ne suç işledim?+ Günahım neydi de böyle kızgınlıkla peşime düştün?”+ dedi.
37 “İşte bütün eşyalarımı aradın, evine ait ne buldun?+ Bir şey buldunsa benim kardeşlerimin ve seninkilerin+ önüne koy da, aramızdaki mesele hakkında onlar karar versin.+
38 Yirmi yıl boyunca senin yanındaydım. Koyunların, keçilerin düşük yapmadı;+ süründen bir koç bile yemedim.
39 Parçalanmış hayvanı sana getirmedim,+ zararı ben karşıladım. Gündüz çalınan hayvanın, gece çalınan hayvanın karşılığını benden istedin.+
40 Gündüzün sıcağı, gecenin soğuğu beni tüketti; gözüme uyku girmedi.+
41 Yirmi yıl evinde böyle yaşadım. İki kızın için on dört yıl, sürün için de altı yıl hizmet ettim, ücretimi on kere değiştirdin.+
42 Eğer İbrahim’in ve babamın Tanrısı,+ İshak’ın korktuğu Tanrı+ yanımda olmasaydı, beni şimdi eli boş gönderirdin. Tanrı acınacak halimi, çektiğim çileyi gördü de dün gece seni uyardı.”+
43 Laban Yakup’a şöyle karşılık verdi: “Kızlar benim kızlarım, çocuklar benim çocuklarım, sürü benim sürüm; gördüğün her şey benim ve kızlarımın. Ben şimdi onlara ve doğurdukları çocuklara ne yapabilirim ki?
44 Şimdi gel, seninle antlaşalım;+ bizim şahidimiz bu olsun.”+
45 Bunun üzerine Yakup bir taş alıp dikti.+
46 Ve kardeşlerine “Taş toplayın!” dedi. Onlar taş toplayıp bir yığın yaptılar.+ Sonra orada, taş yığınının üzerinde yemek yediler.
47 Laban yığına Yegar-sahaduta* adını verdi, Yakup ise Galed* dedi.
48 Sonra Laban “Bu taş yığını bugün bizim şahidimizdir” dedi. Bu nedenle ona Galed+ adını verdi
49 ve “Gözden ırak olduğumuzda Yehova aramızda gözcülük etsin” diyerek de Gözcü Kulesi adını verdi.+
50 “Eğer kızlarımı incitirsen,+ onların üzerine eş alırsan, yanımızda biri olmasa da, unutma ki Tanrı bizim şahidimizdir.”+
51 Ve Laban sözlerine devam etti: “İşte aramıza diktiğim taş ve taş yığını.
52 Bu taş yığını şahit olsun, bu dikili taş da şahitlik etsin;+ ben bu yığının ötesine geçip sana kötülük etmeyeceğim, sen de bu yığının ve taşın ötesine geçip bana kötülük etmeyeceksin.+
53 İbrahim’in tanrısı,+ Nahor’un tanrısı,+ onların babalarının tanrısı aramızda hüküm versin.” Yakup ise babası İshak’ın korktuğu Tanrı’nın+ hakkı için yemin etti.
54 Sonra Yakup dağda kurban kesti ve kardeşlerini yemeğe davet etti.+ Birlikte ekmek yediler ve dağda gecelediler.
55 Laban sabah erkenden kalktı; çocuklarını,* kızlarını öpüp+ onlara hayırdua+ ettikten sonra, evine dönmek üzere yola koyuldu.+
