Başlangıç 34:1-31
34 Yakup’un Lea’dan olan kızı Dina+ memleketin kızlarıyla+ görüşmek için çıkıp dolaşırdı.+
2 Bu arada memleketin beylerinden Hivi+ Hamor’un oğlu Şekem onu gördü. Sonra Dina’yı alıp onunla yattı, ona tecavüz etti.+
3 Şekem Yakup’un kızı Dina’ya tutuldu; ona âşık olmuştu. Kızın gönlünü çelmek için durmadan dil döküyordu.
4 Sonunda Şekem babası Hamor’a+ “Bu kızı bana al”+ dedi.
5 Kızı Dina’yı Şekem’in kirlettiğini Yakup duydu. Oğulları kırda sürüsünün yanındaydı.+ Yakup onlar gelinceye dek susup bekledi.+
6 Bu arada Şekem’in babası Hamor konuşmak üzere Yakup’un yanına geldi.+
7 Yakup’un oğulları olayı duyar duymaz kırdan döndü. Çok üzgün ve öfkeliydiler,+ çünkü Şekem Yakup’un kızıyla yatmış, İsrail’e utanç verici bir kötülük yapmıştı;+ böyle bir şey olamazdı.+
8 Hamor onlara “Oğlum Şekem kızınıza gönlünü kaptırdı”+ dedi. “Ne olur, kızınızı ona eş olarak verin;+
9 bizimle hısım olun.+ Birbirimizden kız alıp verelim.+
10 Bizimle yaşayın. Memleket önünüzde; oturun, iş yapın, bu topraklara yerleşin.”+
11 Sonra Şekem kızın babasına ve kardeşlerine “Sizden lütuf diliyorum” dedi, “Ne isterseniz veririm.
12 Ne kadar başlık parası, ne kadar armağan+ isterseniz isteyin vermeye razıyım, yeter ki kızı bana verin, eşim olsun.”
13 Bunun üzerine Yakup’un oğulları, Şekem’e ve babası Hamor’a hileli bir cevap verdiler; çünkü Şekem kız kardeşleri Dina’yı kirletmişti.+
14 “Böyle bir şey yapamayız” dediler. “Sünnetsiz+ bir adama kız kardeşimizi veremeyiz, bizim için utançtır.
15 Ancak bir şartla, tüm erkekleriniz bizim gibi sünnet edilirse razı oluruz.+
16 O zaman birbirimizden kız alıp verir, sizinle birlikte yaşar ve tek halk oluruz.+
17 Fakat bizi dinlemeyip sünnet olmazsanız, kızımızı alır gideriz.”
18 Onların bu söyledikleri Hamor’a ve oğlu Şekem’e+ uygun göründü.
19 Genç adam bu şartı+ yerine getirmekte gecikmedi, çünkü Yakup’un kızından çok hoşlanıyordu. O, babasının evindeki en saygın+ kişiydi.+
20 Böylece Hamor ve oğlu Şekem, şehirlerinin kapısına+ gidip memleketin adamlarıyla konuştular.
21 “Bunlar barışçıl insanlar”+ dediler. “Bırakalım memlekette otursunlar ve iş yapsınlar, çünkü bu topraklar yeterince geniş.+ Birbirimizden kız alıp veririz.+
22 Yalnız, bizimle oturmaya ve tek halk olmaya bir şartla rıza gösteriyorlar: Tüm erkeklerimizin kendileri gibi sünnet olmasını istiyorlar.+
23 O zaman malları, servetleri, tüm hayvanları bizim olmaz mı?+ Yeter ki bizimle oturmalarını kabul edelim.”+
24 Şehir kapısından girip çıkan herkes Hamor’la oğlu Şekem’in söylediklerini kabul etti; tüm erkekler, şehir kapısından girip çıkanların hepsi sünnet oldu.
25 Fakat üçüncü gün, onların daha sancıları geçmeden,+ Yakup’un iki oğlu, Dina’nın+ ağabeyleri Şimeon ile Levi+ kılıçlarını aldılar, tüm erkekleri öldürmek için, kuşku uyandırmadan şehre girdiler.+
26 Hamor’u ve oğlu Şekem’i de kılıçla öldürdüler.+ Dina’yı Şekem’in evinden alıp gittiler.+
27 Yakup’un diğer oğulları da ağır yaralı olanlara saldırdı ve şehri yağmaladılar, çünkü onlar kız kardeşlerini kirletmişti.+
28 Davarlarını, sığırlarını, eşeklerini, şehirde ve kırda neleri varsa hepsini aldılar.+
29 Bütün mallarını aldılar, küçük çocuklarla kadınları esir olarak götürdüler ve evlerdeki her şeyi yağmaladılar.+
30 Bunun üzerine Yakup, Şimeon ve Levi’ye,+ “Memleket halkına, Kenanlılar ve Perizzilere karşı beni iğrenç bir duruma düşürdünüz;+ sizin yüzünüzden lanetli oldum” dedi. “Ben bir avuç insanım,+ şimdi hepsi birlik olup bana saldıracak; ben de ev halkım da yok olacağız.”
31 Onlar ise, “Peki ama kız kardeşimize bir fahişe gibi mi davranılmalıydı?” diye karşılık verdi.+
