Başlangıç 45:1-28
45 Bu sözler üzerine Yusuf, yanında bulunanların önünde artık kendini tutamayıp+ “Herkes dışarı çıksın!” diye bağırdı. Kardeşlerine kendisini tanıttığı+ sırada yanında kimse kalmamıştı.
2 Yusuf o kadar yüksek sesle ağladı+ ki sesini Mısırlılar duydu; Firavunun evindekiler de bunu haber aldı.
3 Sonunda kardeşlerine “Ben Yusuf’um” dedi ve “Babam yaşıyor mu?” diye sordu. Fakat kardeşleri ona hiç karşılık veremedi, çünkü altüst olmuşlardı.+
4 Yusuf kardeşlerine “Yanıma yaklaşın, lütfen” dedi. Bunun üzerine yanına geldiler.
Sonra, “Ben Yusuf’um, Mısır’a sattığınız kardeşiniz”+ dedi.
5 “Fakat, beni buraya sattığınız için üzülmeyin+ ve kendinize kızmayın; çünkü Tanrı hayatınızı korumak için beni sizin önünüzden buraya gönderdi.+
6 Diyarda baş gösteren kıtlığın bu ikinci yılı;+ daha beş yıl toprak sürülmeyecek, hasat olmayacak.+
7 Bu nedenle Tanrı yeryüzünde soyunuzu sürdürecek kişiler bırakmak+ ve büyük bir kurtuluşla sizi yaşatmak için beni önünüzden buraya gönderdi.
8 Dolayısıyla beni buraya gönderen siz değilsiniz,+ Tanrı’dır; O beni Firavuna baba,+ tüm evi üzerine efendi ve bütün Mısır’a yönetici tayin etti.
9 Hemen babamın yanına dönün ve ona ‘Oğlun Yusuf şunları söylüyor’ deyin; ‘Tanrı beni bütün Mısır’a efendi tayin etti.+ Yanıma gel. Gecikme.
10 Goşen diyarında+ oturursun; oğulların, oğullarının oğulları, davarın, sığırın ve sahip olduğun her şeyle birlikte yakınımda olursun.
11 Size orada yiyecek sağlarım, çünkü kıtlık daha beş yıl sürecek.+ Sen, ev halkın, yanındaki hiç kimse yokluk çekmesin.’
12 İşte siz de, kardeşim Benyamin sen de, kendi gözlerinizle görüyorsunuz, sizlerle konuşan benim; kendi ağzım.+
13 Babama, Mısır’daki tüm itibarımı ve gördüğünüz her şeyi anlatın. Hemen gidin ve babamı buraya getirin.”
14 Ardından Yusuf kardeşi Benyamin’in boynuna sarılıp ağladı. Benyamin de onun boynunda ağladı.+
15 Yusuf ağabeylerinin hepsini öptü ve boyunlarına sarılıp ağladı.+ Sonra kardeşleri onunla konuştular.
16 Bu haber Firavunun evinde duyuldu; “Yusuf’un kardeşleri gelmiş!” diyorlardı. Firavun ve hizmetkârları buna memnun oldu.+
17 Firavun Yusuf’a, “Kardeşlerine şunu yapmalarını söyle” dedi, “Hayvanlarınızı yükleyin, Kenan diyarına gidin.+
18 Babanızı, ailelerinizi alıp buraya, yanıma gelin. Size Mısır diyarının nimetlerini veririm; diyarın en iyi şeylerini yersiniz.+
19 Sana emrediyorum,+ onlara şunu yapmalarını söyle: Küçük çocuklarınız ve eşleriniz için Mısır’dan arabalar+ alıp götürün; babanızı arabaya bindirip getirin.+
20 Malınız mülkünüz+ için üzülmeyin, çünkü tüm Mısır diyarının nimetleri sizindir.”+
21 İsrail’in oğulları böyle yaptı. Yusuf, Firavunun emirlerine göre onlara arabalar, yol için de azık+ verdi.
22 Her birine yeni bir giysi,+ Benyamin’e ise üç yüz gümüşle beş yeni giysi verdi.+
23 Babasına da, Mısır’ın değerli mallarıyla yüklü on eşek ve yolculuğu için tahıl, ekmek ve azıkla yüklü on dişi eşek gönderdi.
24 Böylece Yusuf kardeşlerini yolcu etti; onlar yola koyuldu. Yusuf onlara “Sakın yolda birbirinize düşmeyin”+ dedi.
25 Mısır’dan çıktılar; sonunda Kenan diyarına, babaları Yakup’un yanına geldiler.
26 Ona, “Yusuf yaşıyor; tüm Mısır’ı yöneten o!”+ dediler. Babaları donup kaldı, söylenenlere inanamadı.+
27 Onlar Yusuf’un söylediklerini anlatınca ve Yusuf’un onun için gönderdiği arabaları görünce, babaları Yakup kendine gelmeye başladı.+
28 Sonra İsrail “Tamam! Oğlum Yusuf yaşıyor!” dedi, “Gideyim de ölmeden önce onu göreyim!”+
